เอ ยน สม ธ อ งกฤษ Ian Smith เป นน กการเม องชาวโรด เช ยผ ดำรงตำแหน งนายกร ฐมนตร แห งประเทศโรด เช ย ต งแต พ ศ 2507 ถ ง พ ศ

เอียน สมิธ (อังกฤษ: Ian Smith) เป็นนักการเมืองชาวโรดีเชียผู้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแห่งประเทศโรดีเชีย ตั้งแต่ พ.ศ. 2507 ถึง พ.ศ. 2522 เขาคือผู้เรียกร้องเอกราชจากสหราชอาณาจักรในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2508 และเป็นนายกรัฐมนตรีหลังได้รับเอกราชเป็นเวลา 14 ปี เขายังเป็นผู้บัญชาการใน ปัจจุบันนี้บทบาทของเขายังเป็นที่ถกเถียงของเหล่านักวิชาการ ฝ่ายสนับสนุนมองว่าเขาเป็นคนที่มีคุณธรรมและเข้าใจปัญหาในภูมิภาคแอฟริกาเป็นอย่างดี ในขณะที่ฝ่ายต่อต้านมองว่าเขาเป็นพวกเหยียดสีผิว

เอียน ดักลาส สมิธ
สมิธใน พ.ศ. 2497

นายกรัฐมนตรีโรดีเซียคนที่ 8
ดำรงตำแหน่ง 13 เมษายน พ.ศ. 2507 – 1 มิถุนายน พ.ศ. 2522
กษัตริย์	สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร
ประธานาธิบดี
รอง
ก่อนหน้า
ถัดไป	(ซิมบับเวโรดีเซีย)

ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	เอียน ดักลาส สมิธ 8 เมษายน พ.ศ. 2462 , โรดีเชีย
เสียชีวิต	20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 (88 ปี) เคปทาวน์, ประเทศแอฟริกาใต้
ที่ไว้ศพ	, ซิมบับเว
พรรคการเมือง	(2491–2496) (2496–2504) (2505–2530)
คู่สมรส	(2491–2537)
บุตร	3
ศิษย์เก่า
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	โรดีเซีย สหรัฐอาณาจักร
สังกัด	กองทัพอากาศสหราชอาณาจักร
ประจำการ	2484–2488
ยศ
สงคราม/การสู้รบ	สงครามโลกครั้งที่สอง

เขาเกิดในครอบครัวผู้อพยพชาวอังกฤษในเมืองในแห่งเซาท์เทิร์นโรดีเซีย ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขารับราชการเป็นทหารอากาศในสังกัดกองทัพอากาศอังกฤษ และในเหตุการณ์นี้ทให้เขาได้รับบาดเจ็บที่ใบหน้าของเขา หลังพักฟื้นเขาได้ประจำการในยุโรป ก่อนที่เขาจะกลับมาทำเกษตรกรรมใน พ.ศ. 2491 และปีเดียวกันนั้นเขาได้เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเมืองเซลุคเว ซึ่งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่อายุน้อยที่สุดด้วยวัย 29 ปี ต่อมาเขาเข้าร่วมกับ (ยูเอฟพี) และตำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าพรรคใน พ.ศ. 2501 ก่อนที่เขาจะลาออกจากพรรคใน พ.ศ. 2504 เพื่อประท้วงคัดรัฐธรรมนูญแห่งโรดีเซีย ทำให้เขาได้ร่วมมือกับก่อตั้งเพื่อเรียกร้องเอกราชจากสหราชอาณาจักร

เขาได้เป็นรองนายกรัฐมนตรีหลังจากที่ชนะเลือกตั้งใน พ.ศ. 2505 และได้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีใน พ.ศ. 2507 หลังการลาออกของฟิลด์ แต่ยังไม่ได้รับเอกราช จนกระทั่งสมิธเจรจากับฮาโรลด์ วิลสัน นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร ณ ขณะนั้น ทำให้ได้รับเอกราชในวันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2508 แต่รัฐบาลของสมิธต้องประสบปัญหาจากการที่ถูกองค์การสหประชาชาติคว่ำบาตร แต่ได้รับความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจจากประเทศแอฟริกาใต้และประเทศโปรตุเกส และเขาประกาศให้โรดีเซียเป็นสาธารณรัฐใน พ.ศ. 2513 หลังสงครามบุชใน พ.ศ. 2515 รัฐบาลของเขาได้เจรจากับกลุ่มชาตินิยมที่นำโดย กับกองกำลังผิวสีที่นำโดยและรอเบิร์ต มูกาบี

ใน พ.ศ. 2521 เขาและขบวนการชาตินิยมรวมถึงกองกำลังผิวสีภายในประเทศได้ลงนามข้อตกลงภายใน ทำให้โรดีเซียกลายเป็นและสมิธพ้นจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี และกลายเป็นประเทศซิมบับเวโดยสมบูรณ์ใน พ.ศ. 2523 พร้อมกับการขึ้นสู่อำนาจของมูกาบี สมิธเป็นผู้นำฝ่ายค้านของรัฐบาลมูกาบีในช่วงเจ็ดปีแรกที่เขาดำรงตำแหน่ง เขาวิพากษ์วิจารณ์การบริหารงานของรัฐบาลมูกาบี เขาอยู่ในซิมบับเวจนกระทั่ง พ.ศ. 2548 เขาได้ย้ายไปอยู่เคปทาวน์ ประเทศแอฟริกาใต้ และถึงแก่อสัญกรรมในวันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 สิริอายุได้ 88 ปี

อ้างอิง

Tamarkin 1990, p. 14.
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 May 2009.
BBC 2007.
Meredith 2007, p. 55.
Bevan 2007; Boynton 2007; Cowell & 2007 b; Johnson 2007; Meredith 2007, p. 17; The Times 2007; The Week 2007.
Blair & Thornycroft 2007.
Cowell & 2007 b.

บทความเกี่ยวกับการเมือง การปกครองนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[FOOTNOTETamarkin199014-1] Tamarkin 1990, p. 14.

[2] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 May 2009.

[FOOTNOTEBBC2007-3] BBC 2007.

[FOOTNOTEMeredith200755-4] Meredith 2007, p. 55.

[n-5] Bevan 2007; Boynton 2007; Cowell & 2007 b; Johnson 2007; Meredith 2007, p. 17; The Times 2007; The Week 2007.

[FOOTNOTEBlairThornycroft2007-6] Blair & Thornycroft 2007.

[FOOTNOTECowell2007_b-7] Cowell & 2007 b.