ต วเลขอาหร บ อ งกฤษ Arabic numerals หร อ ต วเลขอาหร บตะว นตก อ งกฤษ Western Arabic numerals เป นเลขโดด 10 ต ว ได แก 0 1

ตัวเลขอาหรับ (อังกฤษ: Arabic numerals) หรือ ตัวเลขอาหรับตะวันตก (อังกฤษ: Western Arabic numerals) เป็นเลขโดด 10 ตัว ได้แก่: 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 และ 9 โดยเป็นสัญลักษณ์ที่ใช้เขียนจำนวน เลขฐานสิบที่มีผู้ใช้งานมากที่สุด สามารถเขียนเลขฐานอื่น ๆ เช่น เลขฐานแปด และใช้เป็นตัวระบุตัวตน เช่น ป้ายทะเบียน

คำนี้มักใช้เพื่อหมายถึงจำนวนเลขฐานสิบอย่างไม่ถูกต้อง โดยเฉพาะเมื่อตั้งอยู่ตรงข้ามกับ ตัวเลขโรมัน อย่างไรก็ตาม เลขฐานสิบได้รับการพัฒนาก่อนการคิดค้นตัวเลขอาหรับในอนุทวีปอินเดียด้วยสัญลักษณ์อื่น ๆ นอกจากนี้ ตัวเลขอาหรับยังสามารถใช้ได้หลายแบบนอกจากเลขฐานสิบ บางครั้งเรียกชุดสัญลักษณ์ทั้งหมดที่ใช้เขียนเลขฐานสิบว่า ตัวเลขฮินดู-อาหรับ

ประวัติ

ต้นกำเนิดสัญลักษณ์เลขอาหรับ

พัฒนาการของตัวเลขอินเดียไปเป็นตัวเลขอาหรับและการนำไปใช้ในยุโรป

เหตุผลที่ตัวเลขเหล่านี้มีชื่อเรียกว่า "ตัวเลขอาหรับ" ในทวีปยุโรปและอเมริกาก็เพราะว่าผู้พูดภาษาอาหรับจากสเปนและแอฟริกานำตัวเลขเหล่านี้ (ซึ่งใช้กันจากลิเบียถึงโมร็อกโก) เข้าสู่ยุโรปในคริสต์ศตวรรษที่ 10 ในขณะที่ส่วนตะวันออกของคาบสมุทรอาหรับ ชาวอาหรับใช้ตัวเลขอาหรับตะวันออกหรือ "มัชริกี": ٠ ١ ٢ ٣ ٤ ٥ ٦ ٧ ٨ ٩

เขียนในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 11 ไว้ว่า นักคณิตศาสตร์ยังไม่เห็นด้วยกับรูปแบบตัวเลข แต่ส่วนใหญ่ยอมรับที่จะฝึกกับรูปตัวเลขที่มีชื่อว่า ตัวเลขอาหรับตะวันออก ตัวอย่างลายลักษณ์อักษรแรกสุดของตัวเลขมาจากอียิปต์และอยู่ในช่วง ค.ศ. 873–874 โดยมีตัวเลข "2" สามแบบและตัวเลข "3" สองแบบ และรูปแบบต่าง ๆ เหล่านี้บ่งบอกถึงความแตกต่างที่ภายหลังมีชื่อว่าตัวเลขอาหรับตะวันออกและตัวเลขอาหรับตะวันตก ตัวเลขอาหรับตะวันตกเริ่มมีผู้ใช้งานในอัลมัฆริบและอัลอันดะลุสมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 10 เป็นต้นมา

ตำนานยอดนิยมอ้างว่าสัญลักษณ์เหล่านี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อระบุค่าตัวเลขผ่านจำนวนมุมที่มีอยู่ แต่ไม่มีหลักฐานใดมาสนับสนุนสิ่งนี้ และตำนานสามารถปรับรูปแบบตัวเลขหลักใดก็ตามที่อยู่ถัดจากเลข 4 ได้ยาก

เทียบตัวเลขแบบอื่น

อาหรับตะวันตก	0	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
อาหรับตะวันออก	٠	١	٢	٣	٤	٥	٦	٧	٨	٩	١٠
เปอร์เซีย	۰	۱	۲	۳	۴	۵	۶	۷	۸	۹	۱۰
อูรดู	۰	۱	۲	۳	۴	۵	۶	۷	۸	۹	۱۰

หมายเหตุ

แสดงจากขวาไปซ้าย เลขศูนย์อยู่ทางขวา เลขเก้าอยู่ทางซ้าย
ตัวเลข 4, 5 และ 6 มีความแตกต่างจากเลขอาหรับตะวันออก
อักษรยูนิโคดเดียวกันกับเปอร์เซีย แต่อยู่ในเซ็ตภาษาอูรดู ตัวเลข 4, 6 และ 7 มีความแตกต่างจากเลขเปอร์เซีย ในบางอุปกรณ์อาจแสดงรูปร่างคล้ายกับเปอร์เซีย

อ้างอิง

"Arabic numeral". . Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. 2020.
"Hindu-Arabic numerals". Encyclopædia Britannica. Britannica Group. 2017.
Kunitzsch, The Transmission of Hindu-Arabic Numerals Reconsidered 2003, p. 7: "Les personnes qui se sont occupées de la science du calcul n'ont pas été d'accord sur une partie des formes de ces neuf signes; mais la plupart d'entre elles sont convenues de les former comme il suit."
Kunitzsch, The Transmission of Hindu-Arabic Numerals Reconsidered 2003, p. 5.
Kunitzsch, The Transmission of Hindu-Arabic Numerals Reconsidered 2003, pp. 12–13: "While specimens of Western Arabic numerals from the early period—the tenth to thirteenth centuries—are still not available, we know at least that Hindu reckoning (called ḥisāb al-ghubār) was known in the West from the tenth century onward..."
Ifrah, Georges (1998). The universal history of numbers: from prehistory to the invention of the computer. แปลโดย David Bellos (from the French). London: Harvill Press. pp. 356–357. ISBN .

ข้อมูล

Kunitzsch, Paul (2003), "The Transmission of Hindu-Arabic Numerals Reconsidered", ใน J. P. Hogendijk; A. I. Sabra (บ.ก.), The Enterprise of Science in Islam: New Perspectives, MIT Press, pp. 3–22, ISBN
(2009), , Princeton University Press, ISBN

อ่านเพิ่ม

Ore, Oystein (1988), "Hindu-Arabic numerals", Number Theory and Its History, Dover, pp. 19–24, ISBN .
Burnett, Charles (2006), "The Semantics of Indian Numerals in Arabic, Greek and Latin", Journal of Indian Philosophy, Springer-Netherlands, 34 (1–2): 15–30, doi:10.1007/s10781-005-8153-z, S2CID 170783929.
Encyclopædia Britannica () (2007), "mathematics, South Asian", Encyclopædia Britannica Online, 189 (4761): 1–12, Bibcode:1961Natur.189S.273., doi:10.1038/189273c0, S2CID 4288165, สืบค้นเมื่อ 18 May 2007.
Hayashi, Takao (1995), The Bakhshali Manuscript, An ancient Indian mathematical treatise, Groningen: Egbert Forsten, ISBN .
(2000), A Universal History of Numbers: From Prehistory to Computers, New York: Wiley, ISBN .
Katz, Victor J., บ.ก. (20 July 2007), The Mathematics of Egypt, Mesopotamia, China, India, and Islam: A Sourcebook, Princeton, New Jersey: Princeton University Press, ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

History of Counting Systems and Numerals. Retrieved 11 December 2005.
The Evolution of Numbers 2012-03-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. 16 April 2005.
O'Connor, J. J. and Robertson, E. F. Indian numerals 2015-07-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. November 2000.
History of the numerals
- Arabic numerals
- Hindu-Arabic numerals
- Numeral & Numbers' history and curiosities
- Gerbert d'Aurillac's early use of Hindu-Arabic numerals at Convergence

บทความคณิตศาสตร์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[3] แสดงจากขวาไปซ้าย เลขศูนย์อยู่ทางขวา เลขเก้าอยู่ทางซ้าย

[9] ตัวเลข 4, 5 และ 6 มีความแตกต่างจากเลขอาหรับตะวันออก

[10] อักษรยูนิโคดเดียวกันกับเปอร์เซีย แต่อยู่ในเซ็ตภาษาอูรดู ตัวเลข 4, 6 และ 7 มีความแตกต่างจากเลขเปอร์เซีย ในบางอุปกรณ์อาจแสดงรูปร่างคล้ายกับเปอร์เซีย

[AHB-1] "Arabic numeral". . Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. 2020.

[Britannica-2] "Hindu-Arabic numerals". Encyclopædia Britannica. Britannica Group. 2017.

[4] Kunitzsch, The Transmission of Hindu-Arabic Numerals Reconsidered 2003, p. 7: "Les personnes qui se sont occupées de la science du calcul n'ont pas été d'accord sur une partie des formes de ces neuf signes; mais la plupart d'entre elles sont convenues de les former comme il suit."

[FOOTNOTEKunitzsch,_The_Transmission_of_Hindu-Arabic_Numerals_Reconsidered20035-5] Kunitzsch, The Transmission of Hindu-Arabic Numerals Reconsidered 2003, p. 5.

[6] Kunitzsch, The Transmission of Hindu-Arabic Numerals Reconsidered 2003, pp. 12–13: "While specimens of Western Arabic numerals from the early period—the tenth to thirteenth centuries—are still not available, we know at least that Hindu reckoning (called ḥisāb al-ghubār) was known in the West from the tenth century onward..."

[ifrah-7] Ifrah, Georges (1998). The universal history of numbers: from prehistory to the invention of the computer. แปลโดย David Bellos (from the French). London: Harvill Press. pp. 356–357. ISBN .