เร็กเก้

เร็กเก (อังกฤษ: reggae) เป็นแนวเพลงที่เกิดขึ้นในประเทศจาเมกาในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 คำนี้ยังหมายถึงดนตรียอดนิยมสมัยใหม่ของชาวจาเมกา ใน ค.ศ. 1968 เพลง "Do the Reggay" โดย Toots and the Maytals เป็นเพลงยอดนิยมเพลงแรกที่ใช้คำว่า "เร็กเก" ในการตั้งชื่อเพลงและยังแนะนำผู้ฟังทั่วโลกให้รู้จักแนวเพลงนี้

เร็กเก
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ	อาร์แอนด์บี แจ๊ส โซล เมนโต สกา ร็อกสเตดดี
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม	ปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 ในประเทศจาเมกา (โดยเฉพาะกรุงคิงส์ตัน)
เครื่องบรรเลงสามัญ	กีตาร์เบส กลองชุด เพอร์คัชชัน กีตาร์ ออร์แกนไฟฟ้า เปียโน เครื่องสังเคราะห์เสียง เครื่องเป่าทองเหลือง เมโลดิกา
รูปแบบอนุพันธุ์	แดนซ์ฮอลล์ ดั๊บ ฮิปฮอป แร็กกา จังเกิล ดรัมแอนด์เบส
แนวย่อย
รูทส์เร็กเก เลิฟเวอร์สร็อก เร็กเกในภาษาสเปน
แนวประสาน
เรเกตอน เร็กเกฟิวชัน เซ็กเก ทูโทน แซมบาเร็กเก เร็กเกสเตป
ทัศนียภาพในระดับภูมิภาค
แอฟริกา ออสเตรเลีย เยอรมนี กายอานา ญี่ปุ่น นิวซีแลนด์ ไนจีเรีย ปานามา ฟิลิปปินส์ โปแลนด์ ตรินิแดดและโตเบโก สหรัฐ

ดนตรีเร็กเกของจาเมกา *
มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมโดยยูเนสโก
บ็อบ มาร์เลย์ ใน ค.ศ. 1980
ประเทศ	จาเมกา
ภูมิภาค **	ลาตินอเมริกาและแคริบเบียน
สาขา	ธรรมเนียมและการแสดงออกทางมุขปาฐะ, ศิลปะการแสดง, แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรม และงานเทศกาล, ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล
เกณฑ์พิจารณา	R.1, R.2, R.3, R.4, R.5
อ้างอิง	01398
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2018/2561 (คณะกรรมการสมัยที่ 13)
รายการ	ตัวแทนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมและการสงวนรักษาที่ดี ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

เร็กเกมีความเชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับขบวนการราสตาฟารี ซึ่งเป็นขบวนการเชิงศาสนาซึ่งพัฒนาขึ้นในจาเมกาในคริสต์ทศวรรษ 1930 โดยมีเป้าหมายเพื่อส่งเสริมการเคลื่อนไหวที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมและเสริมสร้างความสัมพันธ์และความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์พื้นเมืองและผู้พลัดถิ่นที่มีเชื้อสายแอฟริกา ไม่นานหลังจากการเคลื่อนไหวของขบวนการราสตาฟารีเริ่มต้นขึ้น ความนิยมในระดับสากลของดนตรีเร็กเกได้เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องและเผยแพร่ลัทธิราสตาฟารีไปทั่วโลก ดนตรีเร็กเกเป็นวิธีการสำคัญในการส่งข้อความสำคัญของลัทธิราสตาฟารี โดยมีนักดนตรีเป็นผู้ส่งสาร ถึงขนาดชาวราสตาฟารีได้กล่าวว่า "ทหารและนักดนตรีเป็นเครื่องมือในการเปลี่ยนแปลง"

ดนตรีเร็กเกผสมผสานองค์ประกอบทางดนตรีบางส่วนของริทึมแอนด์บลูส์, แจ๊ส, เมนโต (ดนตรีพื้นบ้านชนบทในเวลาที่มีการเฉลิมฉลองและเป็นอีกแนวเพลงหนึ่งของบทเพลงสวดและบทเพลงสวดดัดแปลงของการร้องเพลงในโบสถ์), คาลิปโซ และยังได้รับอิทธิพลจากเพลงพื้นบ้านของแอฟริกา

เร็กเกได้แพร่กระจายไปยังหลายประเทศทั่วโลกโดยมักผสมผสานเครื่องดนตรีท้องถิ่นและผสมผสานกับแนวเพลงอื่น ๆ เช่น เร็กเกในภาษาสเปนได้แพร่กระจายจากประเทศปานามาในทวีปอเมริกากลางไปยังประเทศเวเนซุเอลาและประเทศกายอานาในทวีปอเมริกาใต้ โดยไปยังส่วนที่เหลือของทวีปในที่สุด แนวเพลงแคริบเบียนในสหราชอาณาจักรรวมถึงเร็กเกได้รับความนิยมตั้งแต่ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 และมีการพัฒนาจนกลายเป็นประเภทย่อย ศิลปินเร็กเกหลายคนเริ่มต้นอาชีพในสหราชอาณาจักรและยังมีศิลปินและวงดนตรีในยุโรปจำนวนมากที่ได้รับแรงบันดาลใจจากชุมชนชาวจาเมกาและแคริบเบียนในทวีปยุโรป ดนตรีเร็กเกในทวีปแอฟริกาได้รับความนิยมมากขึ้นหลังจากการไปเยือนประเทศซิมบับเวของบ็อบ มาร์เลย์ ใน ค.ศ. 1980

ในประเทศจาเมกา วงการดนตรีเร็กเกดั้งเดิมเป็นหนึ่งในแหล่งรายได้ที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ

ดูเพิ่ม

• รายชื่อศิลปินแนวสกา

แหล่งข้อมูลอื่น

• Allmusic.com 2010-11-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

1. Stephen Davis. "Reggae." Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford University Press. Web.16 Feb 2016.
2. "Frederick "Toots" Hibbert Biography". Biography.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 August 2016. สืบค้นเมื่อ 2 July 2016.
3. "reggae". Dictionary.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ 13 August 2016. สืบค้นเมื่อ 10 July 2016.
4. Warner, Keith Q. (1988). "Calypso, reggae, and Rastafarianism: Authentic Caribbean voices". Popular Music and Society (ภาษาอังกฤษ). 12 (1): 53–62. doi:10.1080/03007768808591306. ISSN 0300-7766.
5. Earl, Bunn, Glenn (2005). The Influence of Rastafarianism and Reggae Music on Jamaican and International Politics (วิทยานิพนธ์) (ภาษาอังกฤษ). St. John Fisher College. จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 December 2018. สืบค้นเมื่อ 30 November 2018.
6. Campbell, Horace (1988). "Rastafari as Pan Africanism in the Caribbean and Africa". African Journal of Political Economy. 2 (1): 75–88. JSTOR 23500303.
7. Davis, Stephen (1992). Reggae bloodlines : in search of the music and culture of Jamaica (1st Da Capo Press ed.). New York: Da Capo Press. ISBN . OCLC 26014673.
8. Stephen Davis. Reggae (second ed.). The New Grove Dictionary of Jazz.
9. Anderson, Rick. "Reggae Music: A History and Selective Discography”. Notes 61.1 (2004): 206–214.
10. Bennetzen, Jørgen, and Kirsten Maegaard. "Reggae". Fontes Artis Musicae 29.4 (1982): 182–186.