เรือประจัญบานชั้นโคโลราโด

เรือประจัญบานชั้นโคโลราโด (อังกฤษ: Colorado-class battleship) เป็นชั้นเรือประจัญบานซูเปอร์เดรดนอตจำนวน 4 ลำของกองทัพเรือสหรัฐ นับเป็นเรือประจัญบานรุ่นสุดท้ายที่สร้างขึ้นก่อนสนธิสัญญานาวิกวอชิงตันปี ค.ศ. 1922 เรือเหล่านี้ได้รับการออกแบบในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และการก่อสร้างยังคงดำเนินต่อไปแม้สงครามจะสิ้นสุดลงแล้ว ถึงแม้จะมีการวางกระดูกงูสำหรับเรือทั้ง 4 ลำ แต่มีเพียง 3 ลำเท่านั้นที่เข้าประจำการ คือ และ ส่วนถูกยกเลิกการสร้างขณะที่สร้างไปแล้วกว่า 75% ตามเงื่อนไขของสนธินาวิกวอชิงตัน ด้วยเหตุนี้ เรือประจัญบานชั้นโคโลราโด ที่ติดตั้งปืนหลักขนาด 16 นิ้ว จึงกลายเป็นเรือรบรุ่นสุดท้ายและทรงพลังที่สุดของกองทัพเรือสหรัฐ จนกระทั่งเรือชั้นนอร์ทแคโรไลนาได้เข้าประจำการก่อนเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองไม่นาน

เรือประจัญบานโคโลราโดกำลังแล่นออกจากนครนิวยอร์ก ราวปี ค.ศ. 1932
ภาพรวมชั้น
ชื่อ:	เรือประจัญบานชั้นโคโลราโด
ผู้สร้าง:
ผู้ใช้งาน:	กองทัพเรือสหรัฐ
ก่อนหน้าโดย:
ตามหลังโดย:	(ที่วางแผน) ชั้นนอร์ทแคโรไลนา (ที่สร้างจิง)
สร้างเมื่อ:	1917–1923
ในประจำการ:	1921–1947
วางแผน:	4
เสร็จแล้ว:	3
ยกเลิก:	1
ปลดประจำการ:	3
ลักษณะเฉพาะ
ประเภท:	เรือประจัญบาน
ขนาด (ระวางขับน้ำ):	32,600 (33,100 ตัน)
ความยาว:	624 ฟุต 3 นิ้ว (190.27 เมตร)
ความกว้าง:	97 ฟุต 4 นิ้ว (29.67 เมตร)
กินน้ำลึก:	30 ฟุต 6 นิ้ว (9.30 เมตร)
ระบบพลังงาน:	8 × หม้อไอน้ำแบบท่อ 28,900 แรงม้า (21,600 กิโลวัตต์)
ระบบขับเคลื่อน:	4 × ใบจักร
ความเร็ว:	21 นอต (39 กม./ชม.; 24 ไมล์/ชม.)
พิสัยเชื้อเพลิง:	8,000 ไมล์ทะเล (15,000 กม.; 9,200 ไมล์) ที่ 10 นอต (19 กม./ชม.; 12 ไมล์/ชม.)
อัตราเต็มที่:	1,080 นาย
ระบบตรวจการและปฏิบัติการ:	(โคโลราโด และแมริแลนด์) (เวสต์เวอร์จิเนีย)
ยุทโธปกรณ์:	8 × ปืนหลัก 16 นิ้ว (406 มม.)/45 cal Mark 1 12–14 × ปืนรอง 5 นิ้ว (127 มม.)/51 cal Mark 15 2 × ท่อยิงตอร์ปิโด 21 นิ้ว (533 มม.)
เกราะ:	ข้างลำเรือ: 8–16 นิ้ว (203–406 มม.) : 13 นิ้ว (330 มม.) : 18 นิ้ว (457 มม.) : 11.5 นิ้ว (292 มม.) : 3.5 นิ้ว (89 มม.)

เรือประจัญบานชั้นโคโลราโดเป็นกลุ่มสุดท้ายของ (Standard-type battleship) ที่ออกแบบให้มีความเร็วและการควบคุมที่ใกล้เคียงกัน โดยพัฒนาต่อยอดมาจาก (Tennessee-class battleship) โดยมีการปรับปรุงอำนาจการโจมตีให้ทรงพลังยิ่งขึ้นด้วยปืนหลักขนาด 16 นิ้ว จำนวน 8 กระบอก และเรือชั้นโคโลราโดถือเป็นรุ่นสุดท้ายของสหรัฐที่ใช้หลัก 4 ป้อม และปืนที่ติดตั้งบนป้อมปืนเป็นแบบปืนคู่

เรือประจัญบานทั้ง 3 ลำนี้ล้วนมีประวัติการทำหน้าที่อันยาวนานในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ยูเอสเอส แมริแลนด์ และเวสต์เวอร์จิเนีย ปรากฏตัวอยู่ ณ ขณะที่เกิดเหตุโจมตีเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ. 1941 แมริแลนด์จะได้รับความเสียหายเพียงเล็กน้อย ส่วนเวสต์เวอร์จิเนียกลับจมลงในน่านน้ำตื้นของท่าเรือ แต่ต่อมาก็สามารถกู้ขึ้นมาและซ่อมแซมได้ เรือทั้ง 3 ลำทำหน้าที่เป็นเรือสนับสนุนการยิงทางทะเลในปฏิบัติการสะเทินน้ำสะเทินบกจำนวนมาก แมริแลนด์และเวสต์เวอร์จิเนียได้เข้าร่วมในยุทธการสำคัญครั้งสุดท้ายระหว่างเรือรบผิวน้ำ นั่นคือ ในระหว่างยุทธนาวีที่อ่าวเลย์เตเมื่อเดือนตุลาคม ค.ศ. 1944 หลังสงคราม เรือทั้งสามลำถูกปลดประจำการและถูกนำไปแยกชิ้นส่วนในช่วงปลายทศวรรษที่ 1950

เรือในชั้น

รายชื่อเรือประจัญบานชั้นโคโลราโด

ชื่อ	หมายเลขตัวเรือ	ผู้สร้าง	วางกระดูกงู	ปล่อยลงน้ำ	เข้าประจำการ	ปลดประจำการ	ความเป็นไป
	BB-45	, , รัฐนิวเจอร์ซีย์	29 พฤษภาคม 1919	22 มีนาคม 1921	30 สิงหาคม 1923	7 มกราคม 1947	นำออกจากทะเบียนเรือ 1 มีนาคม 1959; ขายแยกชิ้นส่วน 23 กรกฎาคม 1959
	BB-46	, , รัฐเวอร์จิเนีย	24 เมษายน 1917	20 มีนาคม 1920	21 กรกฎาคม 1921	3 เมษายน 1947	นำออกจากทะเบียนเรือ 1 มีนาคม 1959; ขายแยกชิ้นส่วน, 8 กรกฎาคม 1959
	BB-47	บริษัทต่อเรือนิวยอร์ก, แคมเดน, รัฐนิวเจอร์ซีย์	30 มิถุนายน 1919	1 กันยายน 1921	—	—	ถูกยกเลิกหลังจากมีการลงนามสนธิสัญญานาวิกวอชิงตัน; จมโดยเจตนา 25 พฤศจิกายน 1924
	BB-48	บริษัทต่อเรือนิวพอร์ตนิวส์, นิวพอร์ตนิวส์, รัฐเวอร์จิเนีย	12 เมษายน 1920	17 พฤศจิกายน 1921	1 ธันวาคม 1923	9 มกราคม 1947	นำออกจากทะเบียนเรือ 1 มีนาคม 1959; ขายแยกชิ้นส่วน, 24 สิงหาคม 1959

อ้างอิง

1. Gardiner & Gray 1985, p. 118. sfn error: no target: CITEREFGardinerGray1985 ()