เซอเบอรังเปอไร

เซอเบอรังเปอไร (มลายู: Seberang Perai) หรือ พรอวินซ์เวลส์ลีย์ (อังกฤษ: Province Wellesley) ปรากฏในเอกสารไทยว่า สมารังไพรภาษาไทยถิ่นใต้ว่า แปไหร เป็นพื้นที่ขนาดแคบบนคาบสมุทรมลายู ตั้งอยู่ตรงข้ามกับเกาะปีนัง และขึ้นอยู่กับรัฐปีนัง ดินแดนเซอเบอรังเปอไรถูกล้อมด้วยรัฐเกอดะฮ์ทางเหนือและทางตะวันตก ส่วนทางทิศใต้ติดกับรัฐเประ มีเมืองสำคัญคือเมืองบัตเตอร์เวิร์ท ส่วนที่ตั้งของสภานครอันเป็นศูนย์กลางการปกครองตั้งอยู่ใกล้เมือง เมื่อ ค.ศ. 2010 เซอเบอรังเปอไรมีประชากร 815,767 คน ทำให้ที่นี่เป็นเขตการปกครองท้องถิ่นที่มีประชากรมากเป็นอันดับสองของประเทศมาเลเซีย

เซอเบอรังเปอไร Seberang Perai
นคร
นครเซอเบอรังเปอไร Bandaraya Seberang Perai
การถอดเสียงอื่น ๆ
• อังกฤษ	Province Wellesley
• ยาวี	سبرڠ ڤراي‎
• จีน	威省
• ทมิฬ	செபராங் பிறை
ธง ตรา
เซอเบอรังเปอไร (สีแดง) ในรัฐปีนัง (ซ้าย) และมาเลเซียตะวันตก (ขวา)
โอเพนสตรีตแมป
พิกัด: 5°24′N 100°28′E / 5.400°N 100.467°E / 5.400; 100.467
ประเทศ	มาเลเซีย
รัฐ	รัฐปีนัง
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1800
คราวน์โคโลนี	1 เมษายน ค.ศ. 1867 – 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957
	19 ธันวาคม ค.ศ. 1941 – 3 กันยายน ค.ศ. 1945
จัดตั้งเป็นเทศบาล	15 ธันวาคม ค.ศ. 1976
จัดตั้งเป็นนคร	16 กันยายน ค.ศ. 2019
การปกครอง
• ประเภท	สภานคร
• องค์กร
• นายกเทศมนตรี	โรซาลี โมฮามุด
พื้นที่
• ทั้งหมด	751 ตร.กม. (290 ตร.ไมล์)
ประชากร  (ค.ศ. 2020)
• ทั้งหมด	946,092 คน
• ความหนาแน่น	1,259.8 คน/ตร.กม. (3,263 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	()
รหัสไปรษณีย์	12xxx ถึง 14xxx
รหัสโทรศัพท์	+6043, +6045
ทะเบียนรถ	P
เว็บไซต์	www.mbsp.gov.my

เดิมเซอเบอรังเปอไรเป็นส่วนหนึ่งของรัฐเกอดะฮ์ ที่ถูกยกให้เป็นของบริษัทอินเดียตะวันออกของบริเตนช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 ก่อนเปลี่ยนชื่อเป็น พรอวินซ์เวลส์ลีย์ ตามชื่อนายทหารสหราชอาณาจักร เพื่อสร้างประโยชน์เชิงเกษตรกรรมรวมทั้งเป็นปราการป้องกันการบุกรุกผ่านช่องแคบจากแผ่นดินใหญ่ ที่ต่อมาได้ผนวกเซอเบอรังเปอไรเข้ากับเกาะปีนังในฐานะอาณานิคมของสหราชอาณาจักรใน ค.ศ. 1867

หลังมาเลเซียได้รับเอกราช เซอเบอรังเปอไรเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ มีการย้ายนิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่จากมาประจำที่เมืองบัตเตอร์เวิร์ทเมื่อ ค.ศ. 1974 ยังประโยชน์ด้านเศรษฐกิจแก่เซอเบอรังเปอไร ทั้งยังมีการปรับปรุงการเชื่อมต่อและการขนส่งให้สะดวกสบายยิ่งขึ้น เช่น ทางด่วนเหนือ–ใต้ สายเหนือ, สะพานปีนัง, ปัจจุบันเซอเบอรังเปอไรเป็นส่วนหนึ่งของ ซึ่งมีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของมาเลเซีย

เซอเบอรังเปอไรแบ่งการปกครองออกเป็นสามอำเภอ ได้แก่

1. (Daerah Seberang Perai Utara) มีศูนย์กลางที่เมือง (Kepala Batas)
2. (Daerah Seberang Perai Tengah) มีศูนย์กลางที่เมือง (Bukit Mertajam)
3. (Daerah Seberang Perai Selatan) มีศูนย์กลางที่เมือง (Sungai Jawi)

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 ตุลาคม 2012.
2. "Seberang Prai achieves city status". The Star Online (ภาษาอังกฤษ). 16 September 2019. สืบค้นเมื่อ 16 September 2019.
3. "07 PULAU PINANG". สืบค้นเมื่อ 2 May 2022.^[]
4. ภาวิตา ชวนขยัน (2558). ""ปีนัง" เมืองแห่งพหุวัฒนธรรม". ศูนย์อาเซียนศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี. สืบค้นเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2562. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))^[]
5. สัมพันธภาพระหว่างไทยกับมลายูสมัยแรก (พ.ศ. 1823–2352 หรือ ค.ศ. 1280–1809) (PDF). Chulalongkorn University Intellectual Repository. p. 22.
6. อุดมสมบัติ (จัน), หลวง. จดหมายหลวงอุดมสมบัติ. พระนคร : ศิวพร. 2505, หน้า 136
7. . Jabatan Perangkaan Malaysia. p. 34. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 ธันวาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 31 มกราคม 2011.
8. (PDF). Department of Statistics, Malaysia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 5 February 2015. สืบค้นเมื่อ 19 June 2013.
9. Goh Ban Lee. (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-22. สืบค้นเมื่อ 2017-02-10.
10. . Penang Monthly (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2016-09-01. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-11. สืบค้นเมื่อ 2017-02-10.
11. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-21. สืบค้นเมื่อ 2019-11-24.