เจิ้งโจว

เจิ้งโจว (จีนตัวย่อ: 郑州; จีนตัวเต็ม: 鄭州; พินอิน: Zhèngzhōu) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลเหอหนาน ในภาคกลางของสาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่ทางกึ่งกลางค่อนไปทางเหนือของมณฑลเหอหนาน เป็นหนึ่งใน [zh] เป็นเมืองศูนย์กลางของที่ราบภาคกลางของจีน และเป็นศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจ เทคโนโลยี และการศึกษาของมณฑล เจิ้งโจวเป็นส่วนหนึ่งของเขตมหานครเจิ้งโจว ซึ่งประกอบด้วยเจิ้งโจวเองและไคเฟิง ทั้งสองแห่งนับว่าเป็นศูนย์กลางของเขตเศรษฐกิจจงยฺเหวียน

เจิ้งโจว 郑州市
นครระดับจังหวัด
郑州市 • นครเจิ้งโจว
สถานที่ต่าง ๆ ในเจิ้งโจว
สมญา:  เมืองธุรกิจ, เมืองสีเขียว
คำขวัญ:  Partnership, Openness, Innovation, and Harmony (博大、开放、创新、和谐)
ที่ตั้งของนครเจิ้งโจว ในมณฑลเหอหนาน
เจิ้งโจว ที่ตั้งใน แสดงแผนที่ที่ราบจีนตอนเหนือ เจิ้งโจว เจิ้งโจว (ประเทศจีน) แสดงแผนที่ประเทศจีน
พิกัด (ศาลาว่าการมณฑลเหอหนาน): 34°45′50″N 113°41′02″E / 34.764°N 113.684°E / 34.764; 113.684
ประเทศ	สาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑล	เหอหนาน
ศูนย์กลางการปกครอง	เขตจงเยฺหวียน
จำนวนเขตการปกครอง	6 เขต 5 นครระดับอำเภอ 1 อำเภอ
การปกครอง
• นายกเทศมนตรี	หวาง ซินเหว่ย์ (王新伟)
พื้นที่
• นครระดับจังหวัด	7,507 ตร.กม. (2,898 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	1,024 ตร.กม. (395 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	1,979 ตร.กม. (764 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2018)
• นครระดับจังหวัด	10,120,000 คน
• ความหนาแน่น	1,300 คน/ตร.กม. (3,500 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	5,810,000 คน
• ความหนาแน่นเขตเมือง	5,700 คน/ตร.กม. (15,000 คน/ตร.ไมล์)
GDP (2018)
• GDP รวม	1.014 ล้านล้านเหรินหมินปี้ (144 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ)
• ต่อหัว	100,200 เหรินหมินปี้ (14,000 ดอลลาร์สหรัฐ)
เขตเวลา	()
รหัสไปรษณีย์	450000
รหัสพื้นที่	371
รหัส ISO 3166	CN-HA-01
ป้ายทะเบียนรถ	豫A
เว็บไซต์	www.zhengzhou.gov.cn

เจิ้งโจว
"เจิ้งโจว" เขียนด้วยตัวอักษรจีนตัวย่อ (บน) และอักษรจีนตัวเต็ม (ล่าง)
อักษรจีนตัวย่อ	郑州
อักษรจีนตัวเต็ม	鄭州
ความหมายตามตัวอักษร	"ถิ่นฐานของ"
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Zhèngzhōu จู้อิน ㄓㄥˋ   ㄓㄡ เวด-ไจลส์ Cheng^4-chou^1 IPA [ʈʂə̂ŋ.ʈʂóu] ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล Jehng-jāu IPA [tsɛ̀ːŋ.tsɐ́u] ยฺหวิดเพ็ง Zeng^6-zau^1 ภาษาหมิ่นใต้ ภาษาฮกเกี้ยน Tēⁿ-chiu Tēnn-tsiu

นครเจิ้งโจวตั้งอยู่ทางฝั่งใต้ของแม่น้ำเหลือง เป็นศูนย์กลางหลักในโครงข่ายการคมนาคมขนส่งของจีน โดยมีทางรถไฟที่เชื่อมเจิ้งโจวไปยังยุโรป รวมทั้งยังมีท่าอากาศยานนานาชาติ ณ ค.ศ. 2020 เจิ้งโจวมีแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม 2 แห่ง ได้แก่ โบราณสถานแห่งเติงเฟิง และคลองใหญ่ (ต้า-ยฺวิ่นเหอ) เจิ้วโจวเป็นที่ตั้งของตลาดกลางสินค้าโภคภัณฑ์เจิ้งโจว (ZCE) ซึ่งเป็นตลาดซื้อขายล่วงหน้าแห่งแรกของประเทศจีน รวมทั้งยังมีเขตเศรษฐกิจท่าอากาศยานเจิ้งโจว ซี่งเป็นเขตเศรษฐกิจท่าอากาศยานแห่งแรกของประเทศจีนด้วยเช่นกัน

จากข้อมูลสำมะโนประชากรจีน ค.ศ. 2020 นครเจิ้งโจวมีประชากรอาศัยอยู่จำนวน 12,600,574 คน โดยในจำนวนนี้มี 10,260,667 คนที่อาศัยอยู่ในเขตสิ่งปลูกสร้าง (built-up area) ซึ่งประกอบด้วยเขตที่อยู่ในตัวเมือง 6 เขต บวกกับ นครซินเจิ้ง และนครสิงหยาง ซึ่งในปัจจุบันเริ่มมีความเป็นเมืองมากขึ้น เจิ้งโจวมีจีดีพีรวม 1.014 ล้านล้านเหรินหมินปี้ใน ค.ศ. 2018 มหานครเจิ้งโจวได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งใน 13 นครขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นใหม่ในประเทศจีน จากการรายงานโดยอีโคโนมิสต์อินเทลลิเจนซ์ยูนิต (Economist Intelligence Unit) เมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2012 และได้รับเลือกให้เป็นนครศูนย์กลางแห่งชาติแห่งที่แปดอย่างเป็นทางการ เมื่อ ค.ศ. 2017 โดยรัฐบาลกลางในกรุงปักกิ่ง

เจิ้งโจวเป็นเมืองหลักด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ โดยปรากฏอยู่ในรายชื่อเมือง 130 อันดับแรกของโลกตามดัชนีคุณภาพงานวิจัย (Nature Index) เจิ้งโจวเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยระดับประเทศหลายแห่ง ที่สำคัญเช่น มหาวิทยาลัยเจิ้งโจว มหาวิทยาลัยเหอหนาน มหาวิทยาลัยเกษตรเหอหนาน มหาวิทยาลัยการแพทย์จีนเหอหนาน และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเหอหนาน

ประวัติศาสตร์

ราชวงศ์ซาง ตั้ง Aodu หรือ Bodu ในเจิ้งโจว ส่วนชื่อเจิ้งโจว นั้นมีมาตั้งแต่ราชวงศ์สุยแต่ตั้งให้กับอีกเมืองหนึ่ง ถึงสมัยราชวงศ์ถังจึงมีการย้ายเมืองเจิ้งโจวมายังสถานที่ตั้งปัจจุบัน

เขตการปกครองและประชากร

เจิ้งโจวแบ่งการปกครองออกเป็น 6 , 5 และ 1 อำเภอ เขตการปกครองต่าง ๆ เหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงในอนาคตอันใกล้นี้อันเนื่องมาจากการขยายตัวของเมืองและการวางผังเมืองที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

เทศบาลนครเจิ้งโจวมีประชากร 8,626,505 คน (สำมะโนปี 2010) โดยจำนวนนี้มี 6.35 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในเขตสิ่งปลูกสร้าง (built up area) ซึ่งประกอบด้วยเขตที่อยู่ในตัวเมืองและชานเมืองรวม 6 เขต ส่วนนคร นคร และ เริ่มมีความเป็นเมืองมากขึ้น ทำให้นครเจิ้งโจวเป็นหนึ่งในเขตสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ของมณฑล

แผนที่
นคร เติงเฟิง
ชื่อ	จีนตัวย่อ	ฮันยฺหวี่พินอิน	ประชากร (2010)	พื้นที่ (ตร.กม.)
ตัวเมือง
	金水区	Jīnshuǐ Qū	1,588,611	242
	二七区	Èrqī Qū	712,597	159
	惠济区	Hùijì Qū	269,561	206
	管城回族区	Guǎnchéng Huízú Qū	645,888	204
	中原区	zhōngyuán Qū	905,430	195
ชานเมือง
	上街区	Shàngjiē Qū	131,540	64.7
เมืองบริวาร
นคร	荥阳市	xíngyáng Shì	613,761	908
นคร	新郑市	Xīnzhèng Shì	758,079	873
นครเติงเฟิง	登封市	Dēngfēng Shì	668,592	1220
นคร	新密市	Xīnmí Shì	797,200	1001
นคร	巩义市	Gǒngyì Shì	807,857	1041
ชนบท
	中牟县	Zhōngmù Xiàn	727,389	1393

การเกษตร

เจิ้งโจวมีผลิตภัณฑ์หลัก เช่น แอปเปิล ยาสูบ ข้าวโพด ฝ้าย และข้าวสาลี นอกจากนี้ เจิ้งโจวยังผลิตปลาไนแม่น้ำเหลือง แตงโม

อุตสาหกรรม

เจิ้งโจว คือหนึ่งในเมืองแห่งอุตสาหกรรมหลักในจีนตั้งแต่ พ.ศ. 2492 อุตสาหกรรมหลักของเมืองคือ ผลิตผลอื่นๆของเมืองได้แก่ รถแทรกเตอร์ หัวรถจักร บุหรี่ ปุ๋ย เนื้อสัตว์ที่ผ่านกรรมวิธี เครื่องจักรกลทางการเกษตร และอุปกรณ์ไฟฟ้า

ปัจจุบัน มีเขตเศรษฐกิจพิเศษอากาศยานเจิ้งโจว ( Zhengzhou Airport Economy Zone : ZEAZ )

ภาพ

• จตุรัสหน้าสถานีรถไฟเจิ้งโจว

อ้างอิง

1. 郑州常住人口937.8万人 (ภาษาจีนตัวย่อ). Zhengzhou Bureau of Statistics. สืบค้นเมื่อ 2016-03-13.^[]
2. "Illuminating China's Provinces, Municipalities and Autonomous Regions". PRC Central Government Official Website. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-07-05. สืบค้นเมื่อ 2014-05-17.
3. 国家发展改革委关于支持郑州建设国家中心城市的复函 (ภาษาChinese (China)). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-05. สืบค้นเมื่อ 2018-09-13.
4. 郑州定位国际性综合交通枢纽 年内实施52个交通项目-新华网. (ภาษาจีน). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-28. สืบค้นเมื่อ 2018-03-28.
5. "China's Central Plains Region". Stratfor (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-13. สืบค้นเมื่อ 2018-03-27.
6. 刘云中, 国务院发展研究中心发展战略和区域经济研究部部长、研究员 侯永志. . www.drc.gov.cn. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-27. สืบค้นเมื่อ 2018-03-27.
7. 郑州市情. shangdu.com (ภาษาจีน). 2009-05-25. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-15. สืบค้นเมื่อ 2011-09-26.
8. 第1000班郑欧班列满载"中国造"驰往汉堡_新华丝路. silkroad.news.cn (ภาษาจีน). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-27. สืบค้นเมื่อ 2018-03-27.
9. 郑州将开3条国际航线 直达五大洲将成为现实 _大豫网_腾讯网. qq.com Henan (ภาษาChinese (China)). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-28. สืบค้นเมื่อ 2018-03-28.
10. "The Diplomat". The Diplomat (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-28. สืบค้นเมื่อ 2018-03-28.
11. . Ministry of Housing and Urban-Rural Development. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-01-28. สืบค้นเมื่อ 22 July 2021.
12. "住建部公布最新数据！郑州城区常住人口670万，跻身"特大城市"". china.com.cn. สืบค้นเมื่อ 22 July 2021.
13. 2018年郑州市经济运行基本情况 – 郑州市统计局. Zhengzhou Bureau of Statistics. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-02-28. สืบค้นเมื่อ 2019-02-20.
14. 郑州市16个县（市）、区2017年GDP公布 金水区GDP最高 超1200亿元-大河网. news.dahe.cn. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-02-24. สืบค้นเมื่อ 2018-03-27.
15. "Supersized cities: China's 13 megalopolises". จากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-21. สืบค้นเมื่อ 2012-07-23.
16. [About the National Development and Reform Commission. Reply to support Zhengzhou's construction of a national central city. Development and Reform Planning (2017) No. 154] (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 2017.
17. 关于支持郑州建设国家中心城市的复函(发改规划[2017]154号). ghs.ndrc.gov.cn (ภาษาChinese (China)). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-05. สืบค้นเมื่อ 2018-03-27.
18. "Nature Index 2021 Science Cities | Supplements | Nature Index". www.natureindex.com. สืบค้นเมื่อ 2021-10-06.
19. "2021 China university rankings in Zhengzhou". www.shanghairanking.cn. สืบค้นเมื่อ 2021-10-06.{{}}: CS1 maint: url-status ()
20. 素芳, 焦 (18 พฤษภาคม 2011). 郑州常住人口860多万 这是个啥概念. 河南商报 (ภาษาจีนตัวย่อ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 21 กรกฎาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 17 กรกฎาคม 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เจิ้งโจว
• คู่มือการท่องเที่ยว Zhengzhou จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
• เว็บไซต์นครเจิ้งโจว (ภาษาจีน)