เกาะลังกาวี

ลังกาวี (มลายู: Langkawi) เป็นเกาะที่ตั้งอยู่ในทะเลอันดามันใกล้ฝั่งทะเลตะวันตกเฉียงเหนือของมาเลเซียตะวันตก มีฐานะเป็นอำเภอขึ้นกับรัฐเกอดะฮ์ ประเทศมาเลเซีย มีสมญานามว่า "อัญมณีแห่งเกอดะฮ์" (มลายู: Permata Kedah; เปอร์มาตาเกอดะฮ์)

อำเภอลังกาวี Daerah Langkawi
ของประเทศมาเลเซีย
การถอดเสียงภาษาอื่น ๆ
• อักษรยาวี	لڠكاوي‎
• จีน	浮罗交怡县
• ทมิฬ	லங்காவி
จัตุรัสอินทรีที่เมืองกูวะฮ์ ในอำเภอลังกาวี
สมญา:  อัญมณีแห่งเกอดะฮ์ (มลายู: Permata Kedah; เปอร์มาตาเกอดะฮ์), นครแห่งการท่องเที่ยว (Bandaraya Pelancongan)
ที่ตั้งของ เกาะลังกาวี ในรัฐเกอดะฮ์
อำเภอลังกาวี ที่ตั้งของ เกาะลังกาวี ในประเทศมาเลเซีย
พิกัด: 6°21′N 99°48′E / 6.350°N 99.800°E / 6.350; 99.800
ประเทศ	มาเลเซีย
รัฐ	รัฐเกอดะฮ์
เมืองศูนย์กลาง
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น	สภาเทศบาลนครท่องเที่ยวลังกาวี
พื้นที่
• ทั้งหมด	478.48 ตร.กม. (184.74 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2010)
• ทั้งหมด	85,588 คน
• ความหนาแน่น	180 คน/ตร.กม. (460 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	()
	07xxx
	+6-09
	KV
เว็บไซต์	mplbp.gov.my

ลังกาวีตั้งอยู่ห่างจากเกาะตะรุเตา จังหวัดสตูลของประเทศไทยเพียง 4 กิโลเมตร อยู่ห่างจากเมืองกัวลาปะลิสประมาณ 30 กิโลเมตร และเมืองกัวลาเกอดะฮ์ 51 กิโลเมตร ประกอบด้วยกลุ่มเกาะเขตร้อนจำนวน 99 เกาะ และเป็นที่รู้จักของชาวไทยและมาเลเซียจากตำนานของมะห์สุหรี สตรีผู้ถูกประหารด้วยความอยุติธรรม โดยนางได้สาปแช่งเกาะลังกาวีไว้ก่อนสิ้นใจ และการนำทายาทรุ่นที่ 7 ของเธอมาถอนคำสาป

ที่มาของชื่อ

ชื่อของเกาะลังกาวี โดย "ลัง" ย่อมาจากคำว่า "ฮลัง" (helang) ที่แปลว่า "นกอินทรีสีน้ำตาลแดง" ส่วนนาม "ลังกาวี อัญมณีแห่งเกอดะฮ์" (Langkawi Permata Kedah) ได้รับพระราชทานจากสมเด็จพระราชาธิบดีสุลต่านอับดุล ฮาลิม อันเป็นส่วนหนึ่งในพระราชพิธีกาญจนาภิเษกส่วนพระองค์ โดยตั้งนามเพื่อสร้างความประทับใจแก่นักท่องเที่ยวว่าลังกาวีเป็นส่วนหนึ่งของรัฐเกอดะฮ์

ประวัติ

จัตุรัสอินทรี ที่สร้างตามที่มาของชื่อเกาะคือ ฮลัง

มีตำนานมุขปาฐะว่าในอดีตเกาะลังกาวีเคยมีสุลต่านปกครอง ว่ามีสตรีนามมะห์สุหรีมาเป็นชายารองของสุลต่าน (บ้างว่าของอนุชา) และได้ให้กำเนิดโอรสนาม "วันฮาเกม" ด้วยเหตุนี้มะห์สุหรีจึงมีสิทธิเป็นประไหมสุหรีได้เพราะมีบุตรเป็นชาย เป็นที่ริษยาของประไหมสุหรีชายาหลวง ครั้นเมื่อมีการใส่ร้ายว่ามะห์สุหรีคบชู้ องค์สุลต่านสดับเช่นนั้นก็พิโรธ มีบัญชาให้ประหารมะห์สุหรีเสีย ด้วยเหตุนี้นางจึงอธิษฐานว่าหากนางไม่มีความผิดขอให้โลหิตเป็นสีขาว และให้ลังกาวีไม่เจริญไปเจ็ดชั่วอายุคน ครั้นเมื่อเพชฌฆาตแทงกริช สายโลหิตของมะห์สุหรีก็พวยพุ่งเป็นสีขาวดังคำสัตย์และสิ้นใจ ญาติของมะห์สุหรีจึงนำวันฮาเกมไปตั้งรกรากยังภูเก็ต

เมื่อครั้งที่ไทรบุรีเป็นส่วนหนึ่งราชอาณาจักรสยาม เกาะลังกาวีเป็นตำบลหนึ่งของมณฑลไทรบุรี ชื่อตำบลเกาะลังกอวี ภายหลังลังกอวีได้พ้นจากการเป็นส่วนหนึ่งของสยามโดยได้ตกเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอังกฤษเช่นเดียวกับไทรบุรี (เกอดะฮ์) ครั้นเมื่อรับเอกราชแล้วลังกาวีก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของรัฐเกอดะฮ์อยู่

ในปี พ.ศ. 2529 มหาเธร์ โมฮัมหมัด ได้ริเริ่มที่จะเปลี่ยนแปลงเกาะลังกาวีที่เชื่อว่ามีคำสาปของมะห์สุหรี โดยพัฒนาให้ที่นี่เป็นแหล่งท่องเที่ยวและรีสอร์ต โดยเขาเองได้มีส่วนช่วยในการออกแบบและวางแผนอาคารบนเกาะ และได้นำศิรินทรา ยายี สตรีชาวไทยที่สืบเชื้อสายทายาทรุ่นที่เจ็ดของมะห์สุหรีมาถอดคำสาป

สถานที่ท่องเที่ยว

• สะพานลังกาวีสกาย

อ้างอิง

1. primuscoreadmin (13 November 2015). . Langkawi Municipal Council. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-04-17. สืบค้นเมื่อ 2020-04-23.
2. "Massa". Utusan Melayu. 1995. p. 7. OCLC 607267271.
3. . the New Straits Times. June 7, 2000. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-28. สืบค้นเมื่อ 2013-03-05.
4. Holly Hughes; Sylvie Murphy; Alexis Lipsitz Flippin; Julie Duchaine (14 January 2010). Frommer's 500 Extraordinary Islands. John Wiley & Sons. p. 237. ISBN . สืบค้นเมื่อ 9 February 2014.
5. Majid, Embun (16 July 2008). . The Star Online. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-20. สืบค้นเมื่อ 2008-07-20.
6. . ASTV ผู้จัดการออนไลน์. 11 January 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-03-24. สืบค้นเมื่อ 21 July 2014.
7. "แกะรอยมนต์ขลัง...เกาะลังกาวี". กระปุกดอตคอม. 19 February 2009. สืบค้นเมื่อ 21 July 2014.
8. "ประกาศกระทรวงโยธาธิการ แพนกการไปรสนีย์ เรื่องเปิดออฟฟิศไปรสนีย์อีก 2 ตำบลที่เกาะลังกอวี 1 ที่เมืองกุลิม 1 มณฑลไทรบุรี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม ๒๔ ตอนที่ ๓๗ หน้า ๙๕๕. 29 ธันวาคม พ.ศ. 2467.
9. Anthony Spaeth (9 December 1996). "Bound for Glory". Time magazine. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-17. สืบค้นเมื่อ 13 September 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ลังกาวี