เกาะบูแว

เกาะบูเว (อังกฤษ: Bouvet Island /ˈbuːveɪ/; นอร์เวย์: Bouvetøya[bʉˈvèːœʏɑ]บูเวเอยยา) เป็นเกาะภูเขาไฟและเขตสงวนธรรมชาติที่ไม่มีผู้อยู่อาศัย ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติก ทางใต้สุดของ เกาะบูเวเป็นดินแดนในภาวะพึ่งพิงของประเทศนอร์เวย์ ตามด้วยเกาะปีเตอร์ที่ 1 และควีนม็อดแลนด์ กลายเป็นส่วนหนึ่งของสามเขตสังกัดของนอร์เวย์ และเป็นเขตสังกัดเดียวที่อยู่นอกเหนือภูมิภาคในระบบสนธิสัญญาแอนตาร์กติก

เกาะบูเว Bouvetøya  (นอร์เวย์)
เขตสังกัดของนอร์เวย์
ชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะบูเว ค.ศ. 1898
ที่ตั้งของเกาะบูเว (ระบุด้วยวงกลมสีแดงในมหาสมุทรแอตแลนติก)
ประเทศ	นอร์เวย์
ผนวกโดยนอร์เวย์	23 มกราคม ค.ศ. 1928 (1928-01-23)
สถานะเขตสังกัด	27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1930 (1930-02-27)
ประกาศเป็นเขตสงวน	17 ธันวาคม ค.ศ. 1971 (1971-12-17)
การปกครอง
• ประเภท	เขตสังกัดภายใต้ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
• พระมหากษัตริย์	ฮารัลด์ที่ 5
• ควบคุมโดย
พื้นที่
• ทั้งหมด	49 ตร.กม. (19 ตร.ไมล์)
	ธารน้ำแข็ง: 93%
ความสูงจุดสูงสุด	780 เมตร (2,560 ฟุต)
ประชากร
• ประมาณ	0
รหัส ISO 3166
โดเมนบนสุด	.no .bv^a
ไอยูซีเอ็นกลุ่ม 1 ก ()
^a โดเมนระดับบนสุด .bv ถูกจัดสรรแก่เกาะบูเว แต่ไม่ได้นำมาใช้

เกาะบูเวเป็นเกาะห่างไกลที่สุดในโลก เพราะที่ตั้งอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่คือของควีนม็อดแลนด์ 1,700 กิโลเมตรทางทิศเหนือ และแผ่นดินใหญ่ที่มีผู้อยู่อาศัยคือแหลมอะกะลัสของประเทศแอฟริกาใต้ 2,200 กิโลเมตรทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ เกาะบูเวมีพื้นที่ทั้งหมด 49 ตารางกิโลเมตร ร้อยละ 93 ของพื้นที่ปกคลุมด้วยธารน้ำแข็ง ศูนย์กลางเป็นปล่องภูเขาไฟรูปโล่ปกคลุมด้วยน้ำแข็ง และจุดสูงสุดอยู่บน (Olavtoppen) ด้วยความสูง 780 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ชายฝั่งรายล้อมด้วยบางส่วนและเกาะขนาดเล็กกว่าแห่งหนึ่งคือ (Larsøya) ที่ขึ้นฝั่งอย่างง่ายเพียงแห่งเดียวอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือชื่อนีเรยซา (Nyrøysa) สัตว์มีกระดูกสันหลังที่อาศัยอยู่บนเกาะบูเวนั้นมีเพียงแค่และ

นักสำรวจชาวฝรั่งเศส พบเกาะบูเวเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1739 โดยเขาระบุพิกัดของเกาะคลาดเคลื่อน ทำให้นักสำรวจคนอื่นไม่พบเกาะจนกระทั่งการเดินทางของเจมส์ ลินด์ซีย์ และทอมัส ฮอปเปอร์ ใน ค.ศ. 1808 ใน ค.ศ. 1822 ผู้สามารถขึ้นฝั่งได้เป็นครั้งแรกตามบันทึกของเขาซึ่งเป็นข้อสงสัยจากนักวิชาการ และจอร์จ นอร์ริส ใน ค.ศ. 1825 ผู้อ้างสิทธิเหนือเกาะเป็นของสหราชอาณาจักร และพบตั้งอยู่ใกล้เคียง ซึ่งภายหลังถูกเผยว่าเป็นเกาะที่ไม่มีอยู่จริง พวกเขาต่างบันทึกพิกัดของเกาะแตกต่างกัน จนถึงของนักชีววิทยาทางทะเลชาวเยอรมัน ใน ค.ศ. 1898 ได้ระบุพิกัดของเกาะอย่างแม่นยำ

อยู่อาศัยระยะยาวบนเกาะครั้งแรกใน ค.ศ. 1927 พร้อมอ้างสิทธิเป็นของนอร์เวย์และตั้งชื่อตามบูเว เดอ โลซีเย สหราชอาณาจักรพิพาทการอ้างสิทธิของนอร์เวย์ก่อนจะสละสิทธิของตน เกาะบูเวถูกประกาศเป็นเขตสังกัดของนอร์เวย์ตามพระราชบัญญัติ ค.ศ. 1930 ภายใต้การควบคุมของกรมกิจการขั้วโลก พื้นที่ทั้งหมดและน่านน้ำอาณาเขตของเกาะบูเวได้รับการคุ้มครองเป็นเขตสงวนธรรมชาติใน ค.ศ. 1971 และพื้นที่สำคัญเพื่อการอนุรักษ์นกจาก การสำรวจทางวิทยาศาสตร์บนเกาะเริ่มต้นใน ค.ศ. 1978 โดยจัดตั้งสถานีวิจัยและบนนีเรยซา และส่งนักวิจัยมาประจำการทุกฤดูร้อน

อ้างอิง

1. . Stadnamn i norske polarområde. Norwegian Polar Institute. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 March 2013.
2. Berulfsen 1969, p. 51.
3. . Global Volcanism Program. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 May 2012.
4. Barr 1987, p. 58.
5. . Norwegian Polar Institute. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 April 2012.
6. Barr 1987, p. 59.
7. "Bouvet". . Smithsonian Institution.
8. Huyser 2001, p. 114.
9. Mills 2003, p. 96.
10. Mill 1905, p. 47.
11. Burney 1817, p. 35.
12. Mills 2003, p. 434-435.
13. Barr 1987, p. 62.
14. Barr 1987, p. 63.
15. . . Smithsonian Institution. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 September 2012.
16. Baker 1967, p. 72.
17. Kyvik 2008, p. 52.
18. "Lov om Bouvet-øya, Peter I's øy og Dronning Maud Land m.m. (bilandsloven)" (ภาษานอร์เวย์). Lovdata. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2 December 2013.
19. "Forskrift om fredning av Bouvetøya med tilliggende territorialfarvann som naturreservat" (ภาษานอร์เวย์). Lovdata. จากแหล่งเดิมเมื่อ 6 June 2014.
20. Huyser 2001, p. 113.
21. Rubin 2005, p. 155.
22. Molde, Eivind (7 February 2014). (ภาษานอร์เวย์). NRK. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 April 2023.

บรรณานุกรม

• Baker, P. E. (September 1967). Adie, R. J.; Todd, E. (บ.ก.). "Historical and geological notes on Bouvetøya" (PDF). British Antarctic Survey Bulletin. London: British Antarctic Survey (13): 71–84. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 27 January 2022.
• Barr, Susan (1987). Norway's Polar Territories. Oslo: Aschehoug. ISBN .
• Berulfsen, Bjarne (1969). Norsk Uttaleordbok (ภาษานอร์เวย์). Oslo: H. Aschehoug & Co (W Nygaard).
• Burney, James (1817). A Chronological History of the Discoveries in the South Sea or Pacific Ocean. Vol. V. London: Luke Hansard & Sons.
• Huyser, Onno (2001). Fishpool, Lincoln D. C.; Evans, Michael I. (บ.ก.). "Bouvetøya (Bouvet Island)" (PDF). Important Bird Areas in Africa and Associated Islands: Priority Sites for Conservation. BirdLife Conservation Series. Cambridge: Birdlife International (11): 113–116. ISBN . (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 7 August 2022.
• Kyvik, Helga, บ.ก. (2008). Norge i Antarktis (ภาษานอร์เวย์). Oslo: Schibsted. ISBN .
• Mill, Hugh Robert (1905). The Siege of the South Pole. London: Alston Rivers.
• Mills, William James (2003). Exploring Polar Frontiers: A Historical Encyclopedia. Vol. 1. Santa Barbara, California: ABC-Clio. ISBN .
• Rubin, Jeff (2005). Antarctica. Footscray, Victoria: Lonely Planet. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เกาะบูเว

• เกาะบูเว. เดอะเวิลด์แฟกต์บุ๊ก. สำนักข่าวกรองกลาง.
• สถานีนอร์เวเจีย – สถานีวิจัยตั้งอยู่ที่นีเรยซา บนเกาะบูเว
• ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ เกาะบูเว ที่โอเพินสตรีตแมป

54°25′S 3°22′E / 54.42°S 03.36°E / -54.42; 03.36