เกมล กแก ว เยอรม น Das Glasperlenspiel เป นผลงานช นเอกและผลงานช ดส ดท ายของแฮร ม น เฮ สเซอ ซ งเป นน กประพ นธ ชาวเยอรม น

เกมลูกแก้ว (เยอรมัน: Das Glasperlenspiel) เป็นผลงานชิ้นเอกและผลงานชุดสุดท้ายของแฮร์มัน เฮ็สเซอ ซึ่งเป็นนักประพันธ์ชาวเยอรมัน โดยเริ่มเขียน ในค.ศ. 1931 และจัดพิมพ์ในสวิตเซอร์แลนด์ ค.ศ. 1943 ภายหลังจากถูกปฏิเสธไม่ให้ตีพิมพ์ในเยอรมนี หนังสือได้รับการอ้างถึงในอ้างอิงของเฮ็สเซอสำหรับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ค.ศ. 1946

เกมลูกแก้ว
ฉบับตีพิมพ์ครั้งแรก
ผู้ประพันธ์	แฮร์มัน เฮ็สเซอ
ชื่อเรื่องต้นฉบับ	Das Glasperlenspiel
ผู้แปล	ริชาร์ดกับคลารา วินสตัน
ประเทศ	สวิตเซอร์แลนด์
ภาษา	เยอรมัน
ประเภท	นวนิยาย
สำนักพิมพ์
วันที่พิมพ์	ค.ศ. 1943
พิมพ์ในภาษาอังกฤษ	ค.ศ. 1969
ชนิดสื่อ	พิมพ์ (และ)
หน้า	558 หน้า

เกมลูกแก้ว เป็นการแปลตามตัวอักษรของชื่อเรื่องในภาษาเยอรมัน แต่หนังสือเล่มนี้ยังได้รับการตีพิมพ์ภายใต้ชื่อ Magister Ludi ซึ่งเป็นภาษาละตินที่หมายถึง "ต้นฉบับแห่งเกม" ซึ่งเป็นการให้เกียรติแก่ตัวละครหลักซึ่งเป็น "อาจารย์ลูดี" และยังสามารถเห็นเป็น ลุด ในภาษาละตินยังมีความหมายทั้ง "เกม" และ "โรงเรียน"

เนื้อเรื่องย่อ

เกมลูกแก้ว เป็นเหตุการณ์ที่มิได้ระบุถึงวันเวลาที่แน่ชัดของช่วงศตวรรษในอนาคต เฮ็สเซอได้แสดงให้เห็นจินตนาการของเขาว่าเป็นหนังสือที่เล่าถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงประมาณต้นศตวรรษที่ 25 และกำหนดเป็นดินแดนสมมุติแห่งหนึ่งในยุโรปตอนกลางที่มีชื่อว่าดินแดนคาสตาเลีย โดยกล่าวถึงเรื่องราวของอาจารย์ลูดี โยเซฟ คเนคชท์ ซึ่งในสมัยเด็กเป็นผู้ที่มีความสามารถทางดนตรี และได้รับเลือกให้เข้าศึกษาต่อที่สถานศึกษาชั้นนำในดินแดนคาสตาเลีย และมีโอกาสได้ศึกษาถึงเกมลูกแก้ว ซึ่งเป็นศาสตร์ชั้นสูงที่แสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างศาสตร์แต่ละสาขา ต่อมาได้เลือกวิถีชีวิตเป็นนักบวชในนิกายคาสตาเลีย ในที่สุดได้รับตำแหน่งอาจารย์ลูดี ซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุดของผู้เชี่ยวชาญเกมลูกแก้ว ในภายหลังได้ละเส้นทางดังกล่าว แล้วหันสู่ทางโลกภายนอกเพื่อเป็นครูธรรมดาของเด็กคนหนึ่ง ต่อมาเขาได้เสียชีวิตลงเนื่องจากการว่ายน้ำเพื่อเอาชนะใจศิษย์ของตน

การดัดแปลง

ใน ค.ศ. 2010 เกมลูกแก้ว ได้รับการดัดแปลงเป็นละครโดย สำหรับ โดยมี เป็นผู้รับบทคนเขียนชีวประวัติ, ทอม เฟอร์กูสัน รับบทเป็นคเนคชท์ และ รับบทเป็นพลินโน

ตัวละครหลัก

โยเซฟ คเนคชท์: ตัวละครหลักของเรื่อง เป็นอาจารย์ลูดีที่ปรากฏในส่วนหลักของหนังสือ
ครูเพลง: ที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณของคเนคชท์ เมื่อคเนคชท์ยังเด็ก ผู้คัดเลือกให้เขาเข้าสู่สถานศึกษาชั้นนำของดินแดนคาสตาเลีย

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

ปฐมภูมิ

Hermann Hesse. The Glass Bead Game. Vintage Classics.

ทุติยภูมิ

: H.H. 2. Das Spiel der Spiele in: dsb, Der Gesang der Sirenen. Essays zur modernen Literatur Übers. Karl August Horst (Le Livre à venir) Ullstein TB, Frankfurt 1982 (zuerst Hanser, 1962; Neuaufl. Fischer TB 1988 und Matthes & Seitz, 2008) TB-Ausg. S. 238 - 251
Maria-Felicitas Herforth: Hermann Hesse: Das Glasperlenspiel (Reihe: Königs Erläuterungen & Materialien 316) Bange, Hollfeld 2006
Edmund Remys: Hermann Hesse’s Das Glasperlenspiel: A Concealed Defense of the Mother World, Bern and New York: Peter Lang, 1983.

เชิงอรรถ

Petri Liukkonen "Herman Hesse"
, Foreword to The Glass Bead Game, p. xii. Owl Books.
BBC Radio 4 listing Classic Serial

แหล่งข้อมูลอื่น

Günther Gottschalk: Beads und Bytes. Das Glasperlenspiel, das Weltwissen und das Internet; Vortrag gehalten vor der Hesse-Gesellschaft Solothurn/Schweiz am 28. Juli 2000 (PDF-Datei; 172 kB) (เยอรมัน)
Zusammenfassung des Buchinhalts (เยอรมัน)
Playable Variants Verschiedene spielbare Umsetzungen des Glasperlenspiels (อังกฤษ)

บทความวรรณกรรมนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Petri Liukkonen "Herman Hesse"

[2] , Foreword to The Glass Bead Game, p. xii. Owl Books.

[3] BBC Radio 4 listing Classic Serial