อุทยานแห่งชาติกีนาบาลู

อุทยานแห่งชาติกีนาบาลู (มลายู: Taman Negara Kinabalu) เป็นอุทยานแห่งชาติแห่งแรก ๆ ในมาเลเซีย ก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2507 และเป็นสถานที่แห่งแรกในมาเลเซียที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2543 เนื่องจากถือว่าเป็นสถานที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก

อุทยานแห่งชาติกีนาบาลู
ไอยูซีเอ็นกลุ่ม 2 (อุทยานแห่งชาติ)
ยอดเขากีนาบาลู
ที่ตั้งในประเทศมาเลเซีย
ที่ตั้ง	รัฐซาบะฮ์ ประเทศมาเลเซีย
พิกัด	6°09′N 116°39′E / 6.15°N 116.65°E / 6.15; 116.65
พื้นที่	754 ตารางกิโลเมตร (471,000 ไร่)
จัดตั้ง	พ.ศ. 2507
ผู้เยี่ยมชม	611,624 (2553)
หน่วยราชการ
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน	อุทยานแห่งชาติกีนาบาลู
ประเภท	มรดกทางธรรมชาติ
เกณฑ์	ธรรมชาติ: (ix), (x)
ขึ้นเมื่อ	พ.ศ. 2543 (คณะกรรมการสมัยที่ 24)
เลขอ้างอิง	1012
ภูมิภาค	เอเชียและแปซิฟิก

อุทยานแห่งนี้ตั้งอยู่ที่ชายฝั่งด้านตะวันตกของรัฐซาบะฮ์บนเกาะบอร์เนียว ทางตะวันออกของมาเลเซีย มีพื้นที่ 754 ตารางกิโลเมตร หรือ 471,250 ไร่ อยู่รอบ ๆ ภูเขากีนาบาลูซึ่งสูง 4,095.2 เมตร และเป็นภูเขาที่สูงที่สุดบนเกาะบอร์เนียว

ภายในอุทยานเป็นแหล่งที่อยู่ของพันธุ์พืชและสัตว์หลากหลายชนิด โดยแบ่งเขตแหล่งที่อยู่ออกตามสภาพทางภูมิศาสตร์ออกได้เป็น 4 เขต ได้แก่ ป่า lowland dipterocarp ทุ่งหญ้าบนที่สูง และพุ่มไม้บนยอดเขา บริเวณภูเขาเป็นแหล่งที่พบกล้วยไม้และพืชกินแมลงหลายสายพันธุ์ ที่มีชื่อเสียงคือสายพันธุ์ Nepenthes rajah และยังเป็นถิ่นอาศัยของสัตว์ประจำถิ่นอีกมากมาย เช่น ปลิงแดงยักษ์กีนาบาลู ไส้เดือนยักษ์กีนาบาลู

ที่ทำการอุทยาน

ชั้นหินที่เป็นด่างจัด (สีแสด) ในอุทยานแห่งชาติกีนาบาลู (สีเขียว)

ที่ทำการอุทยานอยู่ห่างจากโกตากีนาบาลู 88 กิโลเมตร เข้าถึงได้ง่ายจากทางด่วน ตั้งอยู่ที่ชายขอบเขตอุทยานด้านทิศใต้ บนระดับความสูง 1,563 เมตร

บริการที่ทำการเป็นที่ตั้งของสถานพักตากอากาศ ร้านอาหาร และศูนย์แสดงนิทรรศการ นักปีนเขาและผู้มาเยี่ยมชมที่ต้องการค้างคืนภายในอุทยานจะต้องลงทะเบียนที่ที่ทำการเสียก่อน