อากาศยานต อส ไร คนข บ อ งกฤษ unmanned combat aerial vehicle อ กษรย อ UCAV ย งเป นท ร จ กก นในนาม โดรนต อส หร อ โดรน เป น

อากาศยานต่อสู้ไร้คนขับ (อังกฤษ: unmanned combat aerial vehicle; อักษรย่อ: UCAV) ยังเป็นที่รู้จักกันในนาม โดรนต่อสู้ หรือ โดรน เป็นอากาศยานไร้คนขับ (UAV) ที่มักจะมีอาวุธยุทโธปกรณ์อากาศยาน เช่น ขีปนาวุธ และใช้สำหรับโดรนโจมตี เครื่องบินประเภทนี้ไม่มีนักบินมนุษย์อยู่บนเครื่อง โดรนเหล่านี้มักอยู่ภายใต้การควบคุมของมนุษย์แบบเรียลไทม์ โดยมีระดับควบคุมตนเองแตกต่างกันไป

เอ็มคิว-9 รีปเปอร์ ของกองทัพอากาศสหรัฐในระหว่างการฝึกภารกิจ

อุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับนักบินมนุษย์ (เช่น , , , , สำหรับการควบคุมอุณหภูมิ, และ) ไม่จำเป็น เนื่องจาก ส่งผลให้น้ำหนักลดลงและมีขนาดเล็กกว่าเครื่องบินบรรจุคน

สหรัฐ, จีน และอิสราเอล ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นผู้นำอุตสาหกรรมในเทคโนโลยีอากาศยานต่อสู้ไร้คนขับ อีกหลายประเทศมีการดำเนินงานอากาศยานต่อสู้ไร้คนขับในประเทศ อีกหลายประเทศมีการนำเข้าโดรนติดอาวุธหรือมีโครงการพัฒนาอยู่ระหว่างดำเนินการ

อ้างอิง

"Drone warfare: The death of precision". Bulletin of the Atomic Scientists (ภาษาอังกฤษ). 2017-05-11. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-11. สืบค้นเมื่อ 2017-07-22.
Kennedy, Caroline; Rogers, James I. (2015-02-17). "Virtuous drones?". The International Journal of Human Rights. 19 (2): 211–227. doi:10.1080/13642987.2014.991217. ISSN 1364-2987.
Dowd, Alan. "Drone wars: risks and warnings". สืบค้นเมื่อ 4 March 2014.
"The Simulation of the Human-Machine Partnership in UCAV Operation" (PDF). College of Aeronautics, Northwestern Polytechnical University, Xi'an 710072, China. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-05. สืบค้นเมื่อ 7 February 2013.
Martin Streetly, บ.ก. (2014). Jane's All the World's Aircraft: Unmanned 2014-2015. London: IHS Jane's. ISBN .
The number of countries that are manufacturing armed drones varies by source. See for example:
- (14 February 2018). "The Military Balance 2018". The Military Balance (ภาษาอังกฤษ). Routledge. 118: 21., listing the United States, Israel, China, Turkey, and Iran
- Peter Bergen, David Sterman, Alyssa Sims, Albert Ford, Christopher Mellon. "Who Has What: Countries Developing Armed Drones". International Security Program (ภาษาอังกฤษ). New America. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-17. สืบค้นเมื่อ 2018-11-14.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list (), listing the United States, Sweden, South Africa, France, Spain, Italy, Greece, Switzerland, the UK, Russia, Ukraine, Turkey, Georgia, Israel, Jordan, Iran, the UAE, Saudi Arabia, India, Pakistan, North Korea, South Korea, China, Taiwan and Australia

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อากาศยานต่อสู้ไร้คนขับ

[1] "Drone warfare: The death of precision". Bulletin of the Atomic Scientists (ภาษาอังกฤษ). 2017-05-11. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-11. สืบค้นเมื่อ 2017-07-22.

[2] Kennedy, Caroline; Rogers, James I. (2015-02-17). "Virtuous drones?". The International Journal of Human Rights. 19 (2): 211–227. doi:10.1080/13642987.2014.991217. ISSN 1364-2987.

[3] Dowd, Alan. "Drone wars: risks and warnings". สืบค้นเมื่อ 4 March 2014.

[4] "The Simulation of the Human-Machine Partnership in UCAV Operation" (PDF). College of Aeronautics, Northwestern Polytechnical University, Xi'an 710072, China. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-05. สืบค้นเมื่อ 7 February 2013.

[iaia-5] Martin Streetly, บ.ก. (2014). Jane's All the World's Aircraft: Unmanned 2014-2015. London: IHS Jane's. ISBN .

[6] The number of countries that are manufacturing armed drones varies by source. See for example:
(14 February 2018). "The Military Balance 2018". The Military Balance (ภาษาอังกฤษ). Routledge. 118: 21., listing the United States, Israel, China, Turkey, and Iran

Peter Bergen, David Sterman, Alyssa Sims, Albert Ford, Christopher Mellon. "Who Has What: Countries Developing Armed Drones". International Security Program (ภาษาอังกฤษ). New America. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-17. สืบค้นเมื่อ 2018-11-14.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list (), listing the United States, Sweden, South Africa, France, Spain, Italy, Greece, Switzerland, the UK, Russia, Ukraine, Turkey, Georgia, Israel, Jordan, Iran, the UAE, Saudi Arabia, India, Pakistan, North Korea, South Korea, China, Taiwan and Australia

[7] (14 February 2018). "The Military Balance 2018". The Military Balance (ภาษาอังกฤษ). Routledge. 118: 21., listing the United States, Israel, China, Turkey, and Iran

[8] Peter Bergen, David Sterman, Alyssa Sims, Albert Ford, Christopher Mellon. "Who Has What: Countries Developing Armed Drones". International Security Program (ภาษาอังกฤษ). New America. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-17. สืบค้นเมื่อ 2018-11-14.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list (), listing the United States, Sweden, South Africa, France, Spain, Italy, Greece, Switzerland, the UK, Russia, Ukraine, Turkey, Georgia, Israel, Jordan, Iran, the UAE, Saudi Arabia, India, Pakistan, North Korea, South Korea, China, Taiwan and Australia