อัน เต๋อไห่ (จีน: 安德海; พินอิน: Ān Déhǎi; ค.ศ. 1844 – 12 กันยายน ค.ศ. 1869) เป็นขันทีซึ่งรับราชการในวังสมัยราชวงศ์ชิงของประเทศจีน เป็นคนสนิทของพระพันปีฉือสี่ (慈禧太后) ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1860 และถูกประหารชีวิตในการช่วงชิงอำนาจระหว่างพระพันปีฉือสี่กับกงชินหวัง (恭親王)
อัน เต๋อไห่ | |
---|---|
ภาพถ่ายของอัน เต๋อไห่ ไม่ทราบวันเวลาถ่าย | |
เกิด | ค.ศ. 1844 |
เสียชีวิต | 12 กันยายน ค.ศ. 1869 (อายุ 24–25 ปี) จี่หนาน ชานตง |
อาชีพ | ขันทีราชสำนัก |
มีชื่อเสียงจาก | คนสนิทของพระพันปีฉือสี่ |
ใน ค.ศ. 1869 พระพันปีฉือสี่ส่งอัน เต๋อไห่ ไปโรงทอไหมที่หนานจิง (南京) อัน เต๋อไห่ เดินทางไปโดยขบวนเรืออลังการผ่านคลองใหญ่ (大運河) เพื่ออวดอ้างพระบารมี ซึ่งขัดต่อกฎมนเทียรบาลที่ห้ามขันทีออกจากพระราชวังโดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้น มีโทษประหาร ทั้งนี้ เพื่อป้องกันขันทีมีอำนาจมากเกินควร ครั้นอัน เต๋อไห่ และคณะ ไปถึงมณฑลชานตง (山东省) (丁寶楨) ผู้ว่าการมณฑล รายงานพฤติกรรมของเขากลับไปยังราชสำนักกรมความลับทหาร (軍機處) ซึ่งมีกงชินหวังเป็นเจ้ากรม ลงความเห็นให้ประหารอัน เต๋อไห่ ตามกฎพระพันปีฉืออัน (慈安太后) ซึ่งสำเร็จราชการแผ่นดินร่วมกันพระพันปีฉือสี่ เห็นชอบกับกรมความลับทหาร ส่วนพระพันปีฉือสี่เองมิได้ทรงก้าวก่ายในเรื่องนี้ มีผู้เล่าว่า ที่พระพันปีฉือสี่มิทรงก้าวก่าย ที่จริงมิทันก้าวก่ายมากกว่า เพราะกำลังทอดพระเนตรงิ้ว และมีรับสั่งห้ามผู้ใดรบกวน แต่ไม่ว่าจะเป็นประการใด ที่สุดแล้วอัน เต๋อไห่ และขันทีติดตามอีกหกคน ก็ถูกตัดศีรษะตามกฎ การประหารดังกล่าวเกิดขึ้นช่วงฤดูใบไม้ผลิ ณ (关帝庙) เมืองจี่หนาน (济南) ส่วนคนที่เหลือในคณะของอัน เต๋อไห่ ถูกปลดเป็นทาส และเนรเทศไปมณฑลเฮย์หลงเจียง (黑龍江省) ชายแดนด้านตะวันออกเฉียงเหนือของจักรวรรดิชิง การฆ่าอัน เต๋อไห่ นี้ มองกันว่า เป็นส่วนหนึ่งของการช่วงชิงอำนาจในราชสำนักระหว่างพระพันปีฉือสี่และกงชินหวัง
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
xn etxih cin 安德海 phinxin An Dehǎi kh s 1844 12 knyayn kh s 1869 epnkhnthisungrbrachkarinwngsmyrachwngschingkhxngpraethscin epnkhnsnithkhxngphraphnpichuxsi 慈禧太后 inchwngkhristthswrrs 1860 aelathukpraharchiwitinkarchwngchingxanacrahwangphraphnpichuxsikbkngchinhwng 恭親王 xn etxihphaphthaykhxngxn etxih imthrabwnewlathayekidkh s 1844esiychiwit12 knyayn kh s 1869 xayu 24 25 pi cihnan chantngxachiphkhnthirachsankmichuxesiyngcakkhnsnithkhxngphraphnpichuxsi in kh s 1869 phraphnpichuxsisngxn etxih iporngthxihmthihnancing 南京 xn etxih edinthangipodykhbwneruxxlngkarphankhlxngihy 大運河 ephuxxwdxangphrabarmi sungkhdtxkdmnethiyrbalthihamkhnthixxkcakphrarachwngodymiidrbxnuyat michann miothsprahar thngni ephuxpxngknkhnthimixanacmakekinkhwr khrnxn etxih aelakhna ipthungmnthlchantng 山东省 丁寶楨 phuwakarmnthl raynganphvtikrrmkhxngekhaklbipyngrachsankkrmkhwamlbthhar 軍機處 sungmikngchinhwngepnecakrm lngkhwamehnihpraharxn etxih tamkdphraphnpichuxxn 慈安太后 sungsaercrachkaraephndinrwmknphraphnpichuxsi ehnchxbkbkrmkhwamlbthhar swnphraphnpichuxsiexngmiidthrngkawkayineruxngni miphuelawa thiphraphnpichuxsimithrngkawkay thicringmithnkawkaymakkwa ephraakalngthxdphraentrngiw aelamirbsnghamphuidrbkwn aetimwacaepnprakarid thisudaelwxn etxih aelakhnthitidtamxikhkkhn kthuktdsirsatamkd karprahardngklawekidkhunchwngvduibimphli n 关帝庙 emuxngcihnan 济南 swnkhnthiehluxinkhnakhxngxn etxih thukpldepnthas aelaenrethsipmnthlehyhlngeciyng 黑龍江省 chayaedndantawnxxkechiyngehnuxkhxngckrwrrdiching karkhaxn etxih ni mxngknwa epnswnhnungkhxngkarchwngchingxanacinrachsankrahwangphraphnpichuxsiaelakngchinhwngduephimhli ehliynxingxangxingRawski Evelyn S February 5 2001 Last Emperors A Social History of Qing Imperial Institutions University of California Press p 466 ISBN 0520228375 Haw Stephen G November 30 2006 Beijing A Concise History Routledge Studies in the Modern History of Asia Routledge p 224 ISBN 0415399068