อัตราส่วนของปัวซอง

เมื่อตัวอย่างวัสดุถูกดึงในทิศหนึ่ง อีกสองทิศจะบางลง, อัตราส่วนปัวซง (ν, ${\displaystyle \mu }$) ซึ่งเป็นชื่อหลังของ ซีเมอง ปัวซง เป็นค่าที่วัดได้เนื่องจากความบางลงนี้ อัตราส่วนปัวซงเป็นอัตราส่วนการหดสั้นสัมพัทธ์ คือ หรือความเครียดตามขวาง (ตั้งฉากกับแรงที่กระทำ) หารด้วยความเครียดที่ขยายออกสัมพัทธ์ (ในทิศเดียวกับแรงที่กระทำ) สำหรับวัสดุแบบ perfectly incompressible อัตราส่วนปัวซงจะมีค่าเท่ากับ 0.5 พอดี ส่วนวัสดุทางวิศวกรรมในทางปฏิบัติส่วนใหญ่จะมีค่า ν ระหว่าง 0.0 ถึง 0.5 คอร์กจะมีค่าใกล้ 0.0 เหล็กส่วนใหญ่อยู่ที่ประมาณ 0.3 และยางมีค่าเกือบ 0.5 ในบางวัสดุ เช่นโฟมของพอลิเมอร์ส่วนใหญ่ จะมีค่าอัตราส่วนปัวซงเป็นลบ ถ้า เหล่านี้ถูกดึงในทิศหนึ่ง มันจะหนาขึ้นในทิศที่ตั้งฉากกับมันด้วย

Figure 1: ตัวอย่างสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่อัตราส่วนปัวซงประมาณ 0.5

สมมุติว่าวัตถุถูกอัดตามแนวแกน y (ดูภาพ 1) :

${\displaystyle \nu _{yx}=-{\frac {\epsilon _{x}}{\epsilon _{y}}}}$

เมื่อ ${\displaystyle \nu _{yx}}$ คือค่าอัตราส่วนปัวซง ${\displaystyle \epsilon _{x}}$ คือความเครียดตามขวาง และ ${\displaystyle \epsilon _{y}}$ คือความเครียดตามแกนของแรง

ในการมองอย่างผิวเผิน อัตราส่วนปัวซงที่มากกว่า 0.5 ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ เพราะที่ความเครียดค่าหนึ่ง วัสดุจะมีปริมาตรเข้าใกล้ศูนย์ และถ้ามากกว่านั้นวัสดุจะมี "ปริมาตรเป็นลบ" อย่างไรก็ตาม ค่าอัตราส่วนปัวซงที่ประหลาดมักจะเป็นผลจากวัสดุที่มีโครงสร้างซับซ้อน

ดูเพิ่ม

• มอดุลัสของยัง
• สัมประสิทธิ์การขยายตัวจากความร้อน