อักษรคุปตะ

อักษรคุปตะ พัฒนามาจากอักษรพราหมี จัดอยู่ในกลุ่มอินเดียเหนือ พบในสมัยราชวงศ์คุปตะ ในช่วงพ.ศ. 943 อักษรนี้ยังใช้ต่อมา แม้ว่าราชวงศ์คุปตะจะหมดอำนาจลง ด้วยการรุกรานของ (Hun) เมื่อราว พ.ศ. 1100 อีกราว 200 ปีต่อมา อักษรนี้พัฒนาไปเป็น และอักษรสรทะ ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของอักษร ที่ใช้ในอินเดียเหนือในปัจจุบัน

อักษรคุปตะ (อักษรพราหมีตอนปลาย)
แห่งอนันทวรมัน ในภาษาสันสกฤตและใช้อักษรคุปตะ ศตวรรษที่ 5 หรือ 6
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ช่วงยุค	ช่วงแรก: ศตวรรษที่ 1 พัฒนารูปแบบ: ป. ค.ศ. 400–?
ทิศทาง	Left-to-right
ภาษาพูด	ภาษาสันสกฤต
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	^[a] อักษรฟินิเชีย^[a] อักษรแอราเมอิก^[a] อักษรพราหมี อักษรคุปตะ (อักษรพราหมีตอนปลาย)
ระบบลูก	ศารทา สิทธัม
[a] ต้นกำเนิดที่เป็นภาษาเซมิติกของอักษรพราหมีไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับตามสากล
บทความนี้ประกอบด้วยในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ (สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ)

อ้างอิง

1. Gazetteer of the Bombay Presidency, p. 30, ที่ Google Books, Rudradaman’s inscription from 1st through 4th century CE found in Gujarat, India, Stanford University Archives, pages 30–45

แหล่งข้อมูลอื่น

• รูปและการออกเสียงของอักษรคุปตะ (ancientscripts.com) (อังกฤษ)