ในช อซ งต งตามธรรมเน ยมภาษากล มสลาฟตะว นออกน นามสก ลท แปลงมาจากช อบ ดาค อ อะนาโตล ว ช ส วนนามสก ลของตระก ลค อ นาว ลน ย อ

ในชื่อซึ่งตั้งตามธรรมเนียมภาษากลุ่มสลาฟตะวันออกนี้ นามสกุลที่แปลงมาจากชื่อบิดาคือ อะนาโตลีวิช ส่วนนามสกุลของตระกูลคือ นาวัลนืย

อะเลกเซย์ นาวัลนืย

Алексей Навальный

หัวหน้าพรรครัสเซียแห่งอนาคต

ดำรงตำแหน่ง
28 มีนาคม 2019 – 17 มกราคม 2021

รอง

ก่อนหน้า

ถัดไป

(รักษาการ)

ดำรงตำแหน่ง
17 พฤศจิกายน 2013 – 19 พฤษภาคม 2018

ก่อนหน้า

สถาปนาตำแหน่ง

ถัดไป

ประธานในการประชุม

ดำรงตำแหน่ง
27 ตุลาคม – 24 พฤศจิกายน 2012

ก่อนหน้า

สถาปนาตำแหน่ง

ถัดไป

แกรี คาสปารอฟ

สมาชิก

ดำรงตำแหน่ง
22 ตุลาคม 2012 – 19 ตุลาคม 2013

ที่ปรึกษาอิสระใน

ดำรงตำแหน่ง
4 พฤษภาคม – 11 กันยายน 2009

ผู้ว่าการ

Chief of Staff of the Moscow Regional Branch

ดำรงตำแหน่ง
12 เมษายน 2004 – 22 กุมภาพันธ์ 2007

ข้อมูลส่วนบุคคล

เกิด

04 มิถุนายน ค.ศ. 1976
แคว้นมอสโก รัสเซีย สหภาพโซเวียต

เสียชีวิต

16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024 (47 ปี)
, เขตปกครองตนเองยามาโล-เนเนตส์ ประเทศรัสเซีย

ที่ไว้ศพ

สุสานบอริสโซโว

พรรคการเมือง

(2013–2021)
อิสระ (2007–2013)
(2000–2007)

การเข้าร่วม
พรรคการเมืองอื่น

(2007–2011)
(2017–2021)

คู่สมรส

(สมรส 2000)

บุตร

2

ที่อยู่อาศัย

มอสโก

การศึกษา

มหาวิทยาลัยเยล (ไม่มีวุฒิ)

อาชีพ

ทนาย
นักการเมือง
นักกิจกรรม
บล็อกเกอร์

เป็นที่รู้จักจาก

ผู้ประท้วง

ลายมือชื่อ

เว็บไซต์

navalny.com

, NavalnyLiveChannel

ข้อมูลยูทูบ

ช่อง

Алексей Навальный

จำนวนผู้ติดตาม

6.21 ล้าน
(16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024)

จำนวนผู้เข้าชม

1.49 พันล้าน
(16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024)

เสียงของอะเลกเซย์ นาวัลนืย (ในภาษารัสเซีย)

บันทึกในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2013

บทความนี้อ้างอิง ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

อะเลกเซย์ อะนาโตลีวิช นาวัลนืย (รัสเซีย: Алексе́й Анато́льевич Нава́льный, : Alexei Anatolievich Navalny, สัทอักษรสากล: [ɐlʲɪkˈsʲej ɐnɐˈtolʲjɪvʲɪtɕ nɐˈvalʲnɨj]; 4 มิถุนายน 1976 – 16 กุมภาพันธ์ 2024) เป็นนักกิจกรรมชาวรัสเซีย เขาเป็นที่รู้จักในระดับนานาชาติผ่านการจัดการเดินขบวนรณรงค์และลงสมัครเลือกตั้งประธานาธิบดี โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อปฏิรูปไม่ให้เกิด ในปี 2012 เดอะวอลล์สตรีตเจอร์นัล ระบุไว้ว่าเขาเป็นบุคคลที่ "วลาดีมีร์ ปูติน กลัวมากที่สุด"

นาวัลนืยเป็นอดีตสมาชิกและเป็นอดีตหัวหน้าซึ่งเป็นพรรคฝ่ายค้าน ในเดือนกันยายน 2013 เขาได้ลงสมัครรับเลือกตั้งใน โดยได้รับการสนับสนุนจาก เขาได้รับคะแนนเสียงเป็นอันดับสองที่ร้อยละ 27 พ่ายแพ้ให้กับ นายกเทศมนตรีคนเดิมผู้ซึ่งได้รับการแต่งตั้งโดยปูติน นาวัลนืยอ้างว่านี่เป็นและจริง ๆ เขาได้รับคะแนนเสียงมากกว่า นาวัลนืยเป็นที่รู้จักมากขึ้นผ่านทางบล็อกของเขา ก่อนที่จะปรับไปเป็นยูทูบที่ซึ่งเขามีผู้ติดตามกว่าสี่ล้านคน รวมถึงทวิตเตอร์ที่ซึ่งเขามีผู้ติดตามมากกว่า 2.2 ล้านคน เขาได้ใช้ช่องทางเหล่านี้ในการเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับการคอร์รัปชันของเจ้าหน้าที่รัฐของรัสเซีย เมื่อปี 2011 เขาได้ให้สัมภาษณ์กับรายการวิทยุหนึ่งและเรียกพรรคเยดีนายารอสซียาซึ่งเป็นพรรคที่ปกครองรัสเซียตอนนี้อยู่ว่าเป็น "" (party of crooks and thieves) ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นชื่อเรียกขานของพรรคนี้

นาวัลนืยเคยถูกเจ้าหน้าที่รัฐบาลรัสเซียจับกุมหลายครั้ง เขาได้รับจากความผิดฐานยักยอกสองกระทง เมื่อเดือนกรกฎาคม 2013 และอีกครั้งเมื่อเดือนธันวาคม 2014 ซึ่งมีโทษให้เขาจำคุกห้าปีและสามปีครึ่งตามลำดับ ทั้งสองเหตุการณ์ถูกมองว่าเป็นการกุเรื่องขึ้นมาเพื่อตอบโต้กิจกรรมทางการเมืองของนาวัลนืย และยังละเมิดสิทธิของนาวัลนืยในการเข้าถึงการพิพากษาที่ยุติธรรม ตามคำวินิจฉัยของ ศูนย์สิทธิมนุษยชนเมโมรีอัลระบุฐานะของนาวัลนืยเป็น

เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2020 นาวัลนืยถูกนำส่งเข้าโรงพยาบาลด้วยอาการที่รุนแรงแต่คงตัวภายหลังถูกต้องสงสัยว่าถูกวางยาพิษระหว่างการเดินทางจากเมืองตอมสค์ในไซบีเรียไปมอสโก และเป็นไปได้ว่านี่เป็นการลงมือที่มีการเมืองเป็นเครื่องจูงใจ เที่ยวบินของเขาลงจอดฉุกเฉินที่เมืองออมสค์ ในวันถัดมาเขาถูกนำส่งขึ้นเครื่องบินการแพทย์เพื่อเข้ารับการรักษาที่เบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี ที่ซึ่งออกเดินทางไปถึงในอีกวันถัดมา ข้อมูลเมื่อ 24 สิงหาคม แพทย์ที่ให้การรักษาเขาในเบอร์ลินระบุว่าเขายังคงอยู่ในภาวะโคมาแต่ปราศจากอันตรายหรืออาการแทรกซ้อนฉับพลันใด ๆ ที่อาจอันตรายถึงชีวิตได้

เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2024 หน่วยงานทัณฑสถานกลางประกาศว่านาวัลนืยเสียชีวิตในเรือนจำ

หมายเหตุ

เดิมมีชื่อว่าพันธมิตรประชาชน (2012–2014) และพรรคก้าวหน้า (2014–2018)
ถูกจับและภายหลังถูกจำคุก

อ้างอิง

Aden, Mareike (5 September 2013). "Alexej Nawalny: Der dunkle Star" [Alexei Navalny: The Dark Star]. Online (ภาษาเยอรมัน). จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2023. สืบค้นเมื่อ 26 October 2020.
"Hundreds arrive for Alexei Navalny's funeral". บางกอกโพสต์ (ภาษาอังกฤษ). Vol. LXXVII no. 62. บริษัท บางกอก โพสต์ จำกัด (มหาชน). . 2 March 2024. p. 5. Two hours later, the burial was set to take place at the Borisovo cemetery, a short walk from the banks of the Moskva River.
"Alexei Navalny, Russia's most vociferous Putin critic". BBC News. 16 February 2024. จากแหล่งเดิมเมื่อ 17 February 2024. สืบค้นเมื่อ 17 February 2024.
"About Алексей Навальный". YouTube.
Kaminski, Matthew (3 March 2012). "The Man Vladimir Putin Fears Most". Opinion. The Wall Street Journal. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2 January 2015. สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.
Englund, Will (6 December 2011). . Washington Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 November 2017.
Englund, Will (9 September 2013). "Kremlin critic Alexei Navalny has strong showing in Moscow mayoral race, despite loss". The Washington Post. จากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2017. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017.
Kim, Lucian (8 February 2018). "Banned From Election, Putin Foe Navalny Pursues Politics By Other Means". . จากแหล่งเดิมเมื่อ 11 February 2018. สืบค้นเมื่อ 11 February 2018.
Sebastian, Clare (12 June 2017). "Alexey Navalny and Russia's YouTube insurgency". CNN. จากแหล่งเดิมเมื่อ 26 December 2017. สืบค้นเมื่อ 10 February 2018.
Parfitt, Tom (10 May 2011). "Russian blogger Alexei Navalny faces criminal investigation". The Guardian. London. จากแหล่งเดิมเมื่อ 10 September 2013. สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.
. BBC News. 24 December 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2012.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (). BBC. 24 December 2012. Retrieved 25 December 2012.
Brumfield, Ben; Black, Phil; Smith-Spark, Laura (18 July 2013). "Outspoken Putin critic Alexei Navalny hit with prison sentence". CNN. จากแหล่งเดิมเมื่อ 16 October 2013. สืบค้นเมื่อ 18 July 2013.
David M. Herszenhorn (18 July 2013) "Russian Court Convicts Opposition Leader" 20 กุมภาพันธ์ 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The New York Times
Englund, Will (19 July 2013). "In Russia, activist Alexei Navalny freed one day after conviction". The Washington Post. จากแหล่งเดิมเมื่อ 31 January 2016. สืบค้นเมื่อ 28 December 2015.
Andrew E. Kramer (16 October 2013) Navalny Is Spared Prison Term in Russia 1 มีนาคม 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The New York Times.
"Russia". Freedom House. 29 January 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 November 2019. สืบค้นเมื่อ 16 November 2019. His most potent rival, Aleksey Navalny, had been disqualified before the campaign began due to his prior criminal conviction, seen as politically motivated. The presidential election was described by the Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) has having "a lack of genuine competition".
MacFarquhar, Neil; Nechepurenko, Ivan (8 February 2017). "Aleksei Navalny, Viable Putin Rival, Is Barred From a Presidential Run". The New York Times. จากแหล่งเดิมเมื่อ 13 June 2017. สืบค้นเมื่อ 12 June 2017.
"Радио ЭХО Москвы :: Новости / Правозащитный центр Мемориал признал Алексея Навального политическим заключенным". Echo.msk.ru. จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2013. สืบค้นเมื่อ 19 July 2013.
"Russian opposition leader Alexei Navalny 'poisoned'". BBC News. 20 August 2020. จากแหล่งเดิมเมื่อ 20 August 2020. สืบค้นเมื่อ 20 August 2020.
Outspoken Putin critic Alexey Navalny hospitalized after suspected poisoning – CNN Video, CNN, 20 August 2020, จากแหล่งเดิมเมื่อ 20 August 2020, สืบค้นเมื่อ 20 August 2020
"Alexei Navalny: Putin critic arrives in Germany for medical treatment". BBC News. 2020-08-22. จากแหล่งเดิมเมื่อ 22 August 2020. สืบค้นเมื่อ 2020-08-22.
CNN, Nadine Schmidt, Gianluca Mezzofiore and Amy Woodyatt. "Russian opposition leader Alexey Navalny was poisoned, Berlin hospital says". CNN. สืบค้นเมื่อ 2020-08-24.
"Putin critic Alexei Navalny dies in Arctic Circle jail, says Russia". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2024-02-16. สืบค้นเมื่อ 2024-02-16.

ข้อมูล

; Navalny, Alexei (2015). Диалоги [Dialogues] (ภาษารัสเซีย). Novoye Izdatel'stvo. ISBN . OCLC 1166734566.

อ่านเพิ่ม

Dollbaum, Jan Matti (2020). "Protest trajectories in electoral authoritarianism: from Russia's 'For Fair Elections' movement to Alexei Navalny's presidential campaign". Post-Soviet Affairs. 36 (3): 192–210. doi:10.1080/1060586X.2020.1750275. S2CID 216376972.
Ebel, Francesca (16 February 2024). "Biden blames Putin for Navalny's death, praises Russian opposition leader". . "A Chronology of Navalny's recent health scares".
Gupta, Gava (16 February 2024). "Live Updates: Biden Says 'Putin Is Responsible' After Report of Navalny's Death". New York Times. "Here is a timeline of Navalny's career".

แหล่งข้อมูลอื่น

เว็บไซต์ทางการ (ในภาษารัสเซีย)
Navalny's page for the Yale World Fellows Program
"Palace for Putin. History of the biggest bribery", a video released by Navalny on 19 January 2021, after returning to Moscow

[1] เดิมมีชื่อว่าพันธมิตรประชาชน (2012–2014) และพรรคก้าวหน้า (2014–2018)

[2] ถูกจับและภายหลังถูกจำคุก

[3] Aden, Mareike (5 September 2013). "Alexej Nawalny: Der dunkle Star" [Alexei Navalny: The Dark Star]. Online (ภาษาเยอรมัน). จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2023. สืบค้นเมื่อ 26 October 2020.

[4] "Hundreds arrive for Alexei Navalny's funeral". บางกอกโพสต์ (ภาษาอังกฤษ). Vol. LXXVII no. 62. บริษัท บางกอก โพสต์ จำกัด (มหาชน). . 2 March 2024. p. 5. Two hours later, the burial was set to take place at the Borisovo cemetery, a short walk from the banks of the Moskva River.

[BBC_2024-02-16-5] "Alexei Navalny, Russia's most vociferous Putin critic". BBC News. 16 February 2024. จากแหล่งเดิมเมื่อ 17 February 2024. สืบค้นเมื่อ 17 February 2024.

[YouTubeStatsАлексей_Навальный-6] "About Алексей Навальный". YouTube.

[7] Kaminski, Matthew (3 March 2012). "The Man Vladimir Putin Fears Most". Opinion. The Wall Street Journal. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2 January 2015. สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.

[8] Englund, Will (6 December 2011). . Washington Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 November 2017.

[kremlin_critic-9] Englund, Will (9 September 2013). "Kremlin critic Alexei Navalny has strong showing in Moscow mayoral race, despite loss". The Washington Post. จากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2017. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017.

[10] Kim, Lucian (8 February 2018). "Banned From Election, Putin Foe Navalny Pursues Politics By Other Means". . จากแหล่งเดิมเมื่อ 11 February 2018. สืบค้นเมื่อ 11 February 2018.

[11] Sebastian, Clare (12 June 2017). "Alexey Navalny and Russia's YouTube insurgency". CNN. จากแหล่งเดิมเมื่อ 26 December 2017. สืบค้นเมื่อ 10 February 2018.

[G105-12] Parfitt, Tom (10 May 2011). "Russian blogger Alexei Navalny faces criminal investigation". The Guardian. London. จากแหล่งเดิมเมื่อ 10 September 2013. สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.

[BBC01-13] . BBC News. 24 December 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2012.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (). BBC. 24 December 2012. Retrieved 25 December 2012.

[brumfield1-14] Brumfield, Ben; Black, Phil; Smith-Spark, Laura (18 July 2013). "Outspoken Putin critic Alexei Navalny hit with prison sentence". CNN. จากแหล่งเดิมเมื่อ 16 October 2013. สืบค้นเมื่อ 18 July 2013.

[15] David M. Herszenhorn (18 July 2013) "Russian Court Convicts Opposition Leader" 20 กุมภาพันธ์ 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The New York Times

[16] Englund, Will (19 July 2013). "In Russia, activist Alexei Navalny freed one day after conviction". The Washington Post. จากแหล่งเดิมเมื่อ 31 January 2016. สืบค้นเมื่อ 28 December 2015.

[SparedJail-17] Andrew E. Kramer (16 October 2013) Navalny Is Spared Prison Term in Russia 1 มีนาคม 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The New York Times.

[auto-18] "Russia". Freedom House. 29 January 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 November 2019. สืบค้นเมื่อ 16 November 2019. His most potent rival, Aleksey Navalny, had been disqualified before the campaign began due to his prior criminal conviction, seen as politically motivated. The presidential election was described by the Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) has having "a lack of genuine competition".

[19] MacFarquhar, Neil; Nechepurenko, Ivan (8 February 2017). "Aleksei Navalny, Viable Putin Rival, Is Barred From a Presidential Run". The New York Times. จากแหล่งเดิมเมื่อ 13 June 2017. สืบค้นเมื่อ 12 June 2017.

[20] "Радио ЭХО Москвы :: Новости / Правозащитный центр Мемориал признал Алексея Навального политическим заключенным". Echo.msk.ru. จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2013. สืบค้นเมื่อ 19 July 2013.

[bbc-2020-21] "Russian opposition leader Alexei Navalny 'poisoned'". BBC News. 20 August 2020. จากแหล่งเดิมเมื่อ 20 August 2020. สืบค้นเมื่อ 20 August 2020.

[:4-22] Outspoken Putin critic Alexey Navalny hospitalized after suspected poisoning – CNN Video, CNN, 20 August 2020, จากแหล่งเดิมเมื่อ 20 August 2020, สืบค้นเมื่อ 20 August 2020

[BBC_53871617-23] "Alexei Navalny: Putin critic arrives in Germany for medical treatment". BBC News. 2020-08-22. จากแหล่งเดิมเมื่อ 22 August 2020. สืบค้นเมื่อ 2020-08-22.

[24] CNN, Nadine Schmidt, Gianluca Mezzofiore and Amy Woodyatt. "Russian opposition leader Alexey Navalny was poisoned, Berlin hospital says". CNN. สืบค้นเมื่อ 2020-08-24.

[25] "Putin critic Alexei Navalny dies in Arctic Circle jail, says Russia". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2024-02-16. สืบค้นเมื่อ 2024-02-16.