อน ส ย 7 ค อ ก เลสท นอนเน องอย ในส นดาน เหม อนตะกอนนอนอย ท ก นภาชนะ ตะกอนจะฟ งข นมาทำน ำให ข นเพราะม คนไปกระทบหร อกวนภาช

อนุสัย 7 คือ กิเลสที่นอนเนื่องอยู่ในสันดาน เหมือนตะกอนนอนอยุ่ที่ก้นภาชนะ ตะกอนจะฟุ้งขึ้นมาทำน้ำให้ขุ่นเพราะมีคนไปกระทบหรือกวนภาชนะฉันใด อนุสัยกิเลสก็เช่นเดียวกัน จะฟุ้งขึ้นมาทำจิตให้ขุ่นมัว ต่อเมื่อมีอารมณ์ภายนอกมากระทบเช่นเดียวกันฉันนั้น

อนุสัย 7 เป็นกิเลสที่มีความละเอียดที่สุด สามารถกำจัดได้ด้วยปัญญาเท่านั้น ส่วนใหญ่จะเป็นกิเลสที่มีในสังโยชน์ อนุสัย 7 นี้ จึงเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า สังโยชน์ 7 ประกอบด้วย

ทิฏฐิ การหลงในความเห็น (สักกายทิฏฐิและสีลัพพัตตปรามาส)
ความลังเลสงสัย
ความไม่ยินดีพอใจ
ราคะ ความยินดีพอใจในกาม(กามราคะ)
ความยินดีพอใจในภพ ทั้งภพที่ไม่สงบ(อุทธัจจะ ความฟุ้งซ่าน)และภพที่สงบคือ รูปราคะและอรูปราคะ
มานะ ความสำคัญว่าดีกว่า เสมอกัน เลวกว่า ในสิ่งทั้งปวง
อวิชชา ความไม่รู้จริง

การถอนอนุสัย

ดูกรภิกษุทั้งหลาย สมาธิอันสัมปยุตด้วยอานาปานสติ อันภิกษุเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้วอย่างนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อถอนอนุสัย

อ้างอิง

http://www.kanlayanatam.com/sara/sara46.htm
พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ 19 หน้าที่ 342 ข้อที่ 1408

หนังสือเรียนนักธรรมชั้นโท
พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พิมพ์ครั้งที่ ๑๒ พ.ศ. ๒๕๔๖

[1] ttp://www.kanlayanatam.com/sara/sara46.htm

[2] พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ 19 หน้าที่ 342 ข้อที่ 1408