องศาโรเมอร์

องศาเรโอมูร์ (อังกฤษ: Réaumur scale/degree; ย่อ:°Ré, °Re, °R) หรือในไทยนิยมเรียกว่า องศาโรเมอร์ คือหน่วยวัดอุณหภูมิที่คิดค้นขึ้นโดย (René Antoine Ferchault de Réaumur) นักวิทยาศาสตร์และนักประดิษฐ์ชาวฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1731 โดยกำหนดให้จุดเยือกแข็งของน้ำอยู่ที่ 0 องศาโรเมอร์ และจุดเดือดของน้ำอยู่ที่ 80 องศาโรเมอร์ ดังนั้นช่วงอุณหภูมิ 1 องศาโรเมอร์จะเท่ากับ 1.25 องศาเซลเซียสหรือเคลวิน

เทอร์โมมิเตอร์เก่าในร้านขายยาที่กรุงเวียนนาแสดงอุณหภูมิในหน่วยองศาโรเมอร์

เทอร์โมมิเตอร์ของเรโอมูร์นั้นจะบรรจุแอลกอฮอล์เจือจางและมีหลักการคือกำหนดให้อุณหภูมิจุดเยือกแข็งของน้ำอยู่ที่ 0 องศา และขยายตัวไปตามท่อเป็นทีละองศาซึ่งคือเศษหนึ่งส่วนพันของปริมาตรที่บรรจุไว้ในกระเปาะของหลอด ณ จุดศูนย์องศา เขาเสนอว่าคุณภาพของแอลกอฮอล์ที่ใช้นั้นจะต้องเริ่มเดือดที่ 80 องศาโรเมอร์ นั่นคือ เมื่อปริมาตรแอลกอฮอล์ได้ขยายตัวไป 8% เรโอมูร์เลือกแอลกอฮอล์แทนที่จะใช้ปรอทเพราะขณะที่ขยายตัวจะเห็นได้ชัดเจนกว่า แต่ปัญหาที่พบคือ เทอร์โมมิเตอร์รุ่นดั้งเดิมของเขานั้นดูเทอะทะ และจุดเดือดที่ต่ำของแอลกอฮอล์ก็ไม่ค่อยมีประโยชน์ในการใช้งานจริงเท่าใดนัก ผู้ผลิตอุปกรณ์มักจะหันไปเลือกใช้ของเหลวชนิดอื่น แล้วใช้อุณหภูมิ 80 องศาโรเมอร์เพื่อระบุจุดเดือดของน้ำแทน ซึ่งสร้างความสับสนให้กับผู้ใช้งาน

ในปี ค.ศ. 1772 ฌ็อง-อ็องเดร เดอลุก (Jean-André Deluc) ได้ศึกษาสสารหลายชนิดที่มีการใช้ในเทอร์โมมิเตอร์หลังจากที่มีทฤษฎีใหม่ ๆ ที่เกี่ยวกับความร้อน และได้ข้อสรุปว่าเทอร์โมมิเตอร์ที่ใช้ปรอทนั้นเหมาะสมกับการใช้งานที่สุด เช่นว่า หากนำน้ำในปริมาณที่เท่า ๆ กันสองส่วน ณ อุณหภูมิ ก และ ข มาเทรวมกันแล้ว อุณหภูมิสุดท้ายที่วัดได้จะเป็นค่ากึ่งกลางระหว่าง ก และ ข พอดี และความสัมพันธ์นี้จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อทำการวัดด้วยปรอทเท่านั้น นับแต่คริสต์ศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา ปรอทก็ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลาย

ประวัติการใช้งาน

ภาพโดยชาร์ล โฌแซ็ฟ มีนาร์ ประกอบข้อมูลการรุกรานรัสเซียโดยฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1812 กราฟแนวนอนทางด้านล่าง อ่านจากซ้ายไปขวา ระบุอุณหภูมิในระหว่างที่กองทัพยกกลับมาจากรัสเซีย ในสเกลองศาโรเมอร์ที่ต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง

ในอดีตการใช้หน่วยวัดองศาโรเมอร์ได้ถูกใช้อย่างมากในทวีปยุโรป โดยเฉพาะในประเทศฝรั่งเศส เยอรมนี และรัสเซีย แต่ภายหลังจาก ค.ศ.1790 ประเทศฝรั่งเศสก็หันมาใช้องศาเซลเซียสในหน่วยวัดแทนองศาโรเมอร์

ปัจจุบันการใช้องศาโรเมอร์ยังถูกใช้งานในการวัดอุณหภูมิของนมในกระบวนการผลิตเนยในประเทศอิตาลี

สูตรการแปลงอุณหภูมิองศาโรเมอร์

	จากเรโอมูร์	เป็นเรโอมูร์
องศาเซลเซียส	[°C] = [°Ré] × 5/4	[°Ré] = [°C] × 4/5
องศาฟาเรนไฮต์	[°F] = [°Ré] × 9/4 + 32	[°Ré] = ([°F] − 32) × 4/9
เคลวิน	[K] = [°Ré] × 5/4 + 273.15	[°Ré] = ([K] − 273.15) × 4/5
แรงคิน	[°R] = [°Ré] × 9/4 + 491.67	[°Ré] = ([°R] − 491.67) × 4/9

ตารางเปรียบเทียบหน่วยวัดอุณหภูมิ

ตารางเปรียบเทียบหน่วยวัดอุณหภูมิ

รายการ	เคลวิน	เซลเซียส	ฟาเรนไฮต์	แรงคิน	เดลิเซิล	นิวตัน	เรโอมูร์
ศูนย์สัมบูรณ์	0.00	−273.15	−459.67	0.00	559.73	−90.14	−218.52	−135.90
อุณหภูมิพื้นผิวต่ำสุดที่มีการบันทึกบนโลก (วอสต็อก, แอนตาร์กติกา - 21 ก.ค. 1983)	184	−89	−128	331	284	−29	−71	−39
สารผสมระหว่างน้ำแข็ง/เกลือ ฟาเรนไฮต์	255.37	−17.78	0.00	459.67	176.67	−5.87	−14.22	−1.83
น้ำแข็งละลาย (ณ ความดันมาตรฐาน)	273.15	0.00	32.00	491.67	150.00	0.00	0.00	7.50
ของน้ำ	273.16	0.01	32.018	491.688	149.985	0.0033	0.008	7.50525
อุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยโลก	288	15	59	519	128	5	12	15
อุณหภูมิร่างกายมนุษย์เฉลี่ย	310	37	98	558	95	12	29	27
อุณหภูมิพื้นผิวสูงสุดที่มีการบันทึกบนโลก (อซิซิญ่า, ลิเบีย - 13 ก.ย. 1922) แต่ยังคงไม่มีการยืนยันอย่างเป็นทางการ	331	58	136	596	63	19	46	38
น้ำเดือด (ณ ความดันมาตรฐาน)	373.15	100.00	211.97	671.64	0.00	33.00	80.00	60.00
ไททาเนียมละลาย	1941	1668	3034	3494	−2352	550	1334	883
พื้นผิวดวงอาทิตย์	5800	5500	9900	10400	−8100	1800	4400	2900
หมายเหตุ: ตัวเลขในตารางนี้มีการปัดเศษทศนิยม อุณหภูมิร่างกายมนุษย์ปกติอยู่ที่ 36.8 °C ±0.7 °C, หรือ 98.2 °F ±1.3 °F ตัวเลขที่มักระบุว่า 98.6 °F นั้นเป็นการคำนวณแปลงหน่วยค่าจากอุณหภูมิมาตรฐานเยอรมันในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ที่ 37 °C เนื่องจากไม่ได้มีช่วงค่าบวกลบที่รับได้ จึงไม่สามารถระบุค่าความคลาดเคลื่อนได้

อ้างอิง

1. Herbert Dingle. The scientific adventure: essays in the history and philosophy of science. Sir Isaac Pitman and Sons, London, 1952. Page 131.
2. . Hypertextbook.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-26. สืบค้นเมื่อ 2010-09-16.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เครื่องแปลงหน่วยอุณหภูมิ