หม ถ พบนเขาพราพร อ งกฤษ Barabar Hill Caves เป นท เก าแก ท ส ดของอ นเด ย สร างข นในสม ยจ กรวรรด โมรยะ 322 185 ป ก อนคร สต

หมู่ถ้พบนเขาพราพร (อังกฤษ: Barabar Hill Caves) เป็นที่เก่าแก่ที่สุดของอินเดีย สร้างขึ้นในสมัยจักรวรรดิโมรยะ (322–185 ปีก่อนคริสต์กาล) บางส่วนปรากฏจารึกของพระเจ้าอโศก ตั้งอยู่ในใน รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย ตั้งอยู่ห่างไป 24 km (15 mi) ทางเหนือของพุทธคยา

หมู่ถ้ำบนเขาพราพร
ความเป็นมา
ทางเข้าของ (250 ปีก่อนคริสต์กาล) ซึ่งแกะสลักเข้าไปในหน้าผา
แสดงที่ตั้งภายในประเทศอินเดีย หมู่ถ้ำพราพร (รัฐพิหาร)
ชื่ออื่น	พราพร, สตฆรรวะ
ที่ตั้ง	รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย
พิกัด	25°00′18″N 85°03′47″E / 25.005°N 85.063°E / 25.005; 85.063
ประเภท	ถ้ำ
ส่วนหนึ่งของ	เขาพราพรและนาคารชุนี
สร้าง	322–185 ปีก่อนคริสต์กาล

ถ้ำเหล่านี้ตั้งอยู่ในเนินเขาคู่ คือ สี่ถ้ำในเขาพราพร (Barabar) และสามถ้ำในเขานาคารชุนี (Nagarjuni) ในบรรดาถ้ำเหล่านี้สามารถพบจารึกนามของกษัตริย์ "ปิยทาสี" ในสามถ้ำที่พราพร และ "เทวานัมปิยทศรถ" ในถ้ำที่นาคารชุนี คาดการณ์ว่าอ่ายุระหว่าง 300 ปีก่อนคริสต์กาล ในสมัยจักรวรรดิโมรยะ ตรงกับรัชสมัยของพระเจ้าอโศก (ครองราชย์ 273–232 ปีก่อนคริสต์กาล) และหลานชาย ทศรถโมรยะ

งานแกะสลักซุ้มทางเข้าของถือเป็นตัวอย่างชิ้นเก่าแก่ที่สุดของ ซึ่งคือซุ้มโค้งเจดีย์รูป รูปแบบดังกล่าวมีการนำไปสร้างเรื่อยมาในสถาปัตยกรรมของอินเดีย

ถ้ำเหล่านี้แรกเริ่มถูกใช้งานเพื่อโดยนักบวชจากสำนัก ซึ่งสถาปนาขึ้นโดย ซึ่งมีชีวิตร่วมสมัยกับพระโคตมพุทธเจ้าและพระมหาวีระ สำนักอาชีวิกะมีคำสอนและแนวปฏิบัติที่คล้ายคลึงกันกับทั้งศาสนาพุทธและศาสนาเชน นอกจากนี้ยังสามารถพบประติมากรรมและจารึกจากสมัยหลัง ๆ ของศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธในหมู่ถ้ำเหล่านี้เช่นกัน

ถ้ำส่วนใหญ่บนเขาพราพรมีสองคูหา แกะสลักมาจากหินแกรนิตทั้งหมด ภายในสามารถพบการขัดเงาที่เรียกว่า "" ตามประติมากรรมภายใน นอกจากนี้ภายในถ้ำยังมีปรากฏการณ์เสียงสะท้อนเช่นกัน

อ้างอิง

Sir Alexander Cunningham (1871). Four Reports Made During the Years, 1862-63-64-65. Government Central Press. pp. 43–52.
Harle 1994.
Michell 1989.
"Sculptured doorway, Lomas Rishi cave, Barabar, Gya". www.bl.uk (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 11 May 2017.
"The Ajivikas—a contemporary religious order similar, in many ways, to both Buddhism and Jainism" in Fogelin, Lars (2015). An Archaeological History of Indian Buddhism (ภาษาอังกฤษ). Oxford University Press. p. 90. ISBN .

บรรณานุกรม

Harle, J.C. (1994). The art and architecture of the Indian subcontinent (2nd ed.). Harmondsworth, Middlesex, England: Penguin Books. ISBN .
Michell, George (1989). The Penguin guide to the monuments of India (1 ed.). London, England: Penguin. ISBN .
; Erdosy, George (1995). The Archaeology of Early Historic South Asia: The Emergence of Cities and States. . p. 247. ISBN .

[cunningham43-1] Sir Alexander Cunningham (1871). Four Reports Made During the Years, 1862-63-64-65. Government Central Press. pp. 43–52.

[FOOTNOTEHarle1994-2] Harle 1994.

[FOOTNOTEMichell1989-3] Michell 1989.

[brit-4] "Sculptured doorway, Lomas Rishi cave, Barabar, Gya". www.bl.uk (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 11 May 2017.

[5] "The Ajivikas—a contemporary religious order similar, in many ways, to both Buddhism and Jainism" in Fogelin, Lars (2015). An Archaeological History of Indian Buddhism (ภาษาอังกฤษ). Oxford University Press. p. 90. ISBN .