สันนิบาตอาหรับ

สันนิบาตอาหรับ (อาหรับ: الجامعة العربية; อังกฤษ: Arab League) มีชื่อทางการว่า สันนิบาตรัฐอาหรับ (جامعة الدول العربية; League of Arab States) คือในโลกอาหรับ ซึ่งกินขอบเขตของแอฟริกาเหนือ แอฟริกาตะวันตก แอฟริกาตะวันออก และเอเชียตะวันตก สันนิบาตอาหรับได้รับการจัดตั้งขึ้นที่ไคโรเมื่อวันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 1945 โดยมีสมาชิกแรกเริ่ม 6 ประเทศ: อียิปต์, อิรัก, (เปลี่ยนชื่อเป็นจอร์แดนใน ค.ศ. 1949), เลบานอน, ซาอุดีอาระเบีย และซีเรีย ปัจจุบัน สันนิบาตมีสมาชิก 22 ประเทศ

สันนิบาตรัฐอาหรับ جامعة الدول العربية
ธงชาติ ตรา
รัฐสมาชิกอยู่ในสีเขียวเข้ม; รัฐสมาชิกที่ถูกระงับอยู่ในสีเขียวอ่อน
ศูนย์บริหาร	ไคโร ประเทศอียิปต์
ภาษาราชการ	อาหรับ
เดมะนิม	ชาวอาหรับ
ประเภท
	แอลจีเรีย  บาห์เรน  คอโมโรส  จิบูตี  อียิปต์  อิรัก  จอร์แดน  คูเวต  เลบานอน  ลิเบีย  มอริเตเนีย  โมร็อกโก  โอมาน  ปาเลสไตน์  กาตาร์  ซาอุดีอาระเบีย  โซมาเลีย  ซูดาน  ซีเรีย  ตูนิเซีย  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์  เยเมน
ผู้นำ
•
•
•	ซูดาน
สภานิติบัญญัติ
ก่อตั้ง
•	22 มีนาคม ค.ศ. 1945
พื้นที่
• พื้นที่รวม	13,132,327 ตารางกิโลเมตร (5,070,420 ตารางไมล์) (ที่ 2)
ประชากร
• 2018 ประมาณ	406,700,000 (ที่ 3)
• ความหนาแน่น	27.17 ต่อตารางกิโลเมตร (70.4 ต่อตารางไมล์)
จีดีพี (ราคาตลาด)	2021 (ประมาณ)
• รวม	2.7 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ (ที่ 8)
• ต่อหัว	6,600 ดอลลาร์สหรัฐ
สกุลเงิน	ปอนด์อียิปต์ ดีนาร์อิรัก ริยาลกาตาร์
เขตเวลา	UTC+0 ถึง +4
เว็บไซต์ www.leagueofarabstates.net
ตั้งแต่ ค.ศ.1979 ถึง 1989 ที่ตูนิส ประเทศตูนิเซีย สาธารณรัฐอาหรับซีเรียถูกระงับ

เป้าหมายหลักของสันนิบาตคือ "กระชับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศสมาชิกให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นและประสานความร่วมมือระหว่างกัน เพื่อปกป้องเอกราชและอธิปไตย และพิจารณากิจการและผลประโยชน์ของประเทศอาหรับในแนวทางทั่วไป" แต่องค์กรได้รับความร่วมมือในระดับค่อนข้างต่ำมาตลอดทั้งประวัติศาสตร์

สมาชิก

ตนแรกเริ่มใน ค.ศ. 1945 มีสมาชิกเพียง 6 ประเทศ โดยมีสมาชิกเพิ่มขึ้นในช่วงครึ่งหลังของคริสต์ศตวรรษที่ 20 ข้อมูลเมื่อ 2020^[update] มีรัฐสมาชิกถึง 22 ประเทศ:

•  แอลจีเรีย
•  บาห์เรน
•  คอโมโรส
•  จิบูตี
•  อียิปต์
•  อิรัก
•  จอร์แดน
•  คูเวต
•  เลบานอน
•  ลิเบีย
•  มอริเตเนีย
•  โมร็อกโก
•  โอมาน
•  ปาเลสไตน์
•  กาตาร์
•  ซาอุดีอาระเบีย
•  โซมาเลีย
•  ซูดาน
•  ซีเรีย
•  ตูนิเซีย
•  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
•  เยเมน

และ 6 รัฐสังเกตการณ์ (หมายเหตุ: รัฐสังเกตการณ์ข้างล่างได้รับเชิญเข้าร่วมการประชุมของสันนิบาติอาหรับ แต่ไม่มีสิทธิลงคะแนน):

•  อาร์มีเนีย
•  บราซิล
•  เอริเทรีย
•  กรีซ
•  อินเดีย
•  เวเนซุเอลา

อ้างอิง

1. "World Population Prospects - Population Division - United Nations". population.un.org.
2. "Report for Selected Countries and Subjects". IMF.
3. "Arab League". The Columbia Encyclopedia. 2013.
4. "Pact of the League of Arab States, 22 March 1945". . . 1998. จากแหล่งเดิมเมื่อ 25 July 2008. สืบค้นเมื่อ 15 July 2012.
5. Barnett, Michael; Solingen, Etel (2007), Johnston, Alastair Iain; Acharya, Amitav (บ.ก.), "Designed to fail or failure of design? The origins and legacy of the Arab League", Crafting Cooperation: Regional International Institutions in Comparative Perspective, Cambridge University Press, pp. 180–220, doi:10.1017/cbo9780511491436.006, ISBN 
6. "Armenia invited as observer for Arab League". Azad Hye. 19 January 2005. สืบค้นเมื่อ 20 May 2014.
7. "Brazil must be a facilitator in the Middle East, says VP". Brazil-Arab News Agency. 14 August 2019. สืบค้นเมื่อ 10 April 2020.
8. "Nile dam still raging, despite global pause for COVID-19". The Africa Report. 8 April 2020.
9. "India and the Arab League: Walking the Trade Talk". thediplomat.com. 21 December 2014.
10. "Arab League Fast Facts". CNN.com. 30 July 2013.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิซอร์ซ มีงานต้นฉบับเกี่ยวกับ:

Arab League Pact

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สันนิบาตอาหรับ

• (ในภาษาอาหรับ) The League of Arab States (เว็บไซต์ทางการ).
• (ในภาษาอังกฤษ) League of Arab States Office 2021-12-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน in Washington D.C. – USA
• at
• The Arab League at
• Profile: Arab League, BBC News, updated 9 August 2011
• Arab League Summit 2013 in Qatar (ในภาษาอังกฤษ)
• at Bursa