พระนางอะล อ โนแห งพรอว องส สมเด จพระราช น แห งอ งกฤษ กาตาลา Elionor de Provença อ งกฤษ Eleanor of Provence ราว ค ศ 1223

พระนางอะลิอูโนแห่งพรอว็องส์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ (กาตาลา: Elionor de Provença; อังกฤษ: Eleanor of Provence) (ราว ค.ศ. 1223 – 26 มิถุนายน ค.ศ. 1291)

อะลิอูโนแห่งพรอว็องส์

สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
ดำรงพระยศ	14 มกราคม ค.ศ. 1236 - 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1272
ราชาภิเษก	20 มกราคม ค.ศ. 1236

พระราชสมภพ	ประมาณ ค.ศ 1223 แอ็กซ็องพรอว็องส์
สิ้นพระชนม์	24/25 มิถุนายน ค.ศ 1291 (ประมาณ 68 พรรษา) ฮัมซบรี วิลต์เชอร์
คู่อภิเษก	พระเจ้าเฮนรีที่ 3 แห่งอังกฤษ
พระบุตร	พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 มาร์กาเร็ตแห่งอังกฤษ สมเด็จพระราชินีแห่งสกอตแลนด์ เบียทริซแห่งอังกฤษ ดัชเชสแห่งบริตานี เอ็ดมุนด์ ครอสแบ็ค เอิร์ลแห่งแลงคาสเตอร์ที่ 1 เจ้าหญิงแคทเธอรีนแห่งอังกฤษ
ราชวงศ์	บาร์เซโลนา
พระบิดา	ราโมน บารังเกที่ 4 เคานต์แห่งพรอว็องส์
พระมารดา	เบียทริซแห่งซาวอย

ครอบครัว

อะลิอูโนแห่งพรอว็องส์เกิดที่ เป็นธิดาคนที่สองของ (Ramon Berenguer IV, Count of Provence) และ (Beatrice of Savoy) ลูกสาวทั้งสี่คนได้เป็นพระราชินีกันทุกคน อะลิอูโนก็เช่นเดียวกับพระมารดาและพระอัยกีที่ทรงได้ชื่อว่าเป็นผู้มีพระสิริโฉมงดงาม มีพระเกศาสีน้ำตาลไหม้และพระเนตรที่งดงาม Peter Langtoft speaks of her as "The erle's daughter, the fairest may of life". เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 1235 อะลิอูโนก็ทรงหมั้นหมายกับสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 แห่งอังกฤษ แมทธิว แพริสบรรยายว่าทรง “jamque duodennem” (มีพระชนมายุสิบสองพรรษา) เมื่อเสด็จมาถึงราชอาณาจักรอังกฤษเพื่อการเสกสมรส ทรงเสกสมรสเมื่อวันที่ 14 มกราคม ค.ศ. 1236 พระนางเอลิเนอร์และพระเจ้าเฮนรีมีพระราชโอรสธิดาด้วยกันห้าพระองค์รวมทั้งสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ

การอภิเษกสมรสและพระราชโอรสธิดา

เอเลเนอร์ก็ทรงเสกสมรสกับสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 แห่งอังกฤษเมื่อวันที่ 14 มกราคม ค.ศ. 1236 พระองค์ไม่ทรงเคยเดินทางมาอังกฤษหรือพบกับพระเจ้าเฮนรีก่อนหน้าที่จะเสกสมรสที่มหาวิหารแคนเทอร์เบอรี โดยมี อาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีเป็นผู้ประกอบพิธี อะลิอูโนทรงพระภูษาทองระยับที่รัดบั้นพระองค์แน่นและบานออกไปเป็นพลีทถึงพระบาท แขนพระภูษายาวและตกแต่งชายด้วยขนเออร์มิน หลังจากที่ทรงม้าเข้ากรุงลอนดอนในวันเดียวกันในขบวนที่มีประชาชนเรียงรายเพื่อต้องรับทั้งสองพระองค์ อะลิอูโนได้รับการราชาภิเษกเป็นพระราชินีที่เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ ที่ตามด้วยงานเลี้ยงใหญ่ที่หรูหราที่เต็มไปด้วยแขกที่เป็นขุนนาง

พระนางอะลิอูโนและพระเจ้าเฮนรีมีพระราชโอรสธิดาด้วยกันห้าพระองค์

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 (ค.ศ.1239-1307) อภิเษกสมรสกับใน ค.ศ.1254 มีพระโอรสธิดา ซึ่งรวมไปถึงทายาทของพระองค์ พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 พระมเหสีคนที่สองของพระองค์คือ ที่มีพระโอรสธิดากับพระองค์
(ค.ศ.1240-1275) อภิเษกสมรสกับ มีพระโอรสธิดา
เบียทริซ (ค.ศ.1242-1275) เสกสมรสกับ มีบุตร
(ค.ศ.1245-1296) เสกสมรสกับใน ค.ศ.1269 ที่ตายในสี่ปีต่อมาโดยไม่มีบุตร เสกสมรสกับใน ค.ศ.1276 มีบุตร
แคทเธอรีน (25 พฤศจิกายน ค.ศ.1253 - 3 พฤษภาคม ค.ศ.1257)

พระนางอะลิอูโนทรงได้ชื่อว่าทรงเป็นผู้คงแก่เรียน มีความเฉลียวฉลาด และทรงมีความสามารถในการเขียนโคลงกลอน รวมทั้งมีพระสิริโฉมที่งดงาม และทรงเป็นผู้นำทางด้านการแต่งกาย โดยทรงสั่งฉลองพระองค์เข้ามาจาก พระองค์มักจะทรงฉลองพระองค์นอกที่ยาวและสลับสี และรัดพระองค์ด้วยเงินหรือทองที่เสียบมีดอย่างปล่อยๆ และมักจะทรงผ้าไหมทอเป็นลาย (Damask) สีแดงที่ตกแต่งเป็นดอกจิกสี่กลีบ บนพระเศียรทรงหมวกแบบกล่อง (pillbox cap) พระราชินีเอเลเนอร์ทรงเป็นผู้นำในการแต่งกายแบบใหม่ของยุคกลาง (wimple) ในอังกฤษ ที่ทำให้ “ใบหน้าแง้มออกมาเหมือนดอกไม้” จากเครื่องแต่งผม

พระนางอะลิอูโนดูเหมือนจะอุทิศพระองค์ให้แก่เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดพระราชโอรสองค์โต เมื่อประชวรหนักในปี ค.ศ. 1246 พระองค์ก็ทรงอยู่เฝ้าที่ถึงสามอาทิตย์ซึ่งเป็นเวลานานกว่าที่ทางอารามอนุญาตให้บุคคลภายนอกพำนัก พระองค์ทรงเป็นผู้มีส่วนทำให้พระสวามีพระราชทานดัชชีแกสโคนีให้แก่เจ้าชายเอ็ดเวิร์ด แคเธอรินพระราชธิดาองค์สุดท้องดูเหมือนจะเป็นพระโรคที่ทำให้พระกรรณหนวก เมื่อสิ้นพระชนม์เมื่อพระชนมายุ 3 พรรษาทั้งพระนางอะลิอูโนและพระเจ้าเฮนรีก็ทรงพระโทมนัสต่อการสูญเสียเป็นอันมาก

อ้างอิง

Thomas B. Costain, The Magnificent Century, pp. 125-26
Thomas B. Costain, The Magnificent Century, p.140
Charles Cawley, Medieval Lands, Provence
Costain, The Magnificent Century, p.127
Costain, The Magnificent Century, p.129
Costain, The Magnificent Century, pp. 129-30
Costain, The Magnificent Century, p. 127
Costain, The Magnificent Century, P.140
Costain, The Magnificent Century, p.140
Costain, The Magnificent Century, p. 142
Costain, The Magnificent Century, p. 167

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Thomas B. Costain, The Magnificent Century, pp. 125-26

[2] Thomas B. Costain, The Magnificent Century, p.140

[3] Charles Cawley, Medieval Lands, Provence

[4] Costain, The Magnificent Century, p.127

[5] Costain, The Magnificent Century, p.129

[6] Costain, The Magnificent Century, pp. 129-30

[7] Costain, The Magnificent Century, p. 127

[8] Costain, The Magnificent Century, P.140

[9] Costain, The Magnificent Century, p.140

[10] Costain, The Magnificent Century, p. 142

[11] Costain, The Magnificent Century, p. 167