สนธ ส ญญาแรเมซ ส ฮ ทท ซ ล หร อ สนธ ส ญญาคาเดซ ม การลงนามและให ส ตยาบ นระหว างศตวรรษท 13 ก อนคร สตกาล ระหว างฟาโรห แรเมซ

สนธิสัญญาแรเมซีส-ฮัททูซิลี หรือ สนธิสัญญาคาเดซ มีการลงนามและให้สัตยาบันระหว่างศตวรรษที่ 13 ก่อนคริสตกาล ระหว่างฟาโรห์แรเมซีสที่ 2 แห่งอียิปต์ และกษัตริย์ แห่งฮิตไทต์ จุดประสงค์ของข้อตกลงนี้คือสร้างและรักษาความสัมพันธ์อย่างสันติระหว่างทั้งสองฝ่าย มันเป็นความตกลงที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่รู้จักกันจากตะวันออกใกล้ และเป็นสนธิสัญญาฉบับเขียนที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงเหลือรอดมาจนถึงปัจจุบัน (ซึ่งอาจมิใช่สนธิสัญญาที่เก่าแก่ที่สุดในโลก) สนธิสัญญาดังกล่าวมีการจารึกไว้ในภาษาอียิปต์ ดังที่ปรากฏในกำแพงเทวสถานด้วยไฮโรกลิฟฟิก และในอดีต ซึ่งปัจจุบันคือ ประเทศตุรกี ที่ซึ่งมันถูกเก็บรักษาไว้บนแผ่นจารึกดินเผา

สนธิสัญญาแรเมซีส-ฮัททูซิลี
สนธิสัญญาฉบับฮิตไทต์ (ด้านบน อยู่ที่) และอียิปต์ (ด้านล่าง อยู่ที่ในคาร์นัก)

สร้าง	ประมาณ 1259 ก่อนคริสตกาล
ค้นพบ	ค.ศ.1828 (อียิปต์) และ ค.ศ.1906 (ฮิตไทต์)
ที่อยู่ปัจจุบัน	และในคาร์นัก

เบื้องหลัง

สนธิสัญญาดังกล่าวมีการลงนามเพื่อยุติสงครามอันยาวนานระหว่างจักรวรรดิฮิตไทต์และอียิปต์ ผู้ซึ่งสู้รบกันมานานกว่าสองศตวรรษเพื่อครองความเป็นใหญ่เหนือดินแดนเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก ความขัดแย้งถึงจุดสูงสุดเมื่ออียิปต์พยายามรุกรานเมื่อ 1274 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งถูกหยุดยั้งโดยฮิตไทต์ที่เมือง ริมฝั่งแม่น้ำออรอนตีส ซึ่งปัจจุบันอยู่ในซีเรีย สิ้นสุดลงโดยที่ทั้งสองฝ่ายสูญเสียรี้พลไปเป็นจำนวนมาก แต่ไม่มีฝ่ายใดสามารถเอาชนะอีกฝ่ายหนึ่งได้อย่างเด็ดขาด ความขัดแย้งยังคงดำเนินต่อไปอีกนานกว่าสิบห้าปีโดยที่ไม่มีฝ่ายใดแพ้ชนะก่อนหน้าจะมีการลงนามในสนธิสัญญาดังกล่าว ถึงแม้ว่ามันมักจะถูกเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "สนธิสัญญาคาเดซ" ความจริงแล้วสนธิสัญญาดังกล่าวเว้นช่วงเวลาจากยุทธการดังกล่าวไปนานมาก และชื่อเมืองคาเดซมิได้ถูกเอ่ยถึงในสนธิสัญญา คาดกันว่าสนธิสัญญาดังกล่าวมีการเจรจากันโดยคนกลางโดยที่พระมหากษัตริย์ทั้งสองฝ่ายมิได้ทรงมาพบปะกัน ทั้งสองฝ่ายมีเจตนาที่จะสร้างสันติภาพ อียิปต์เผชิญหน้ากับภัยคุกคามที่เพิ่มมากขึ้นจาก "ชาวทะเล" ขณะที่ฮิตไทต์กังวลกับการขยายอำนาจของอัสซีเรียทางตะวันออก สนธิสัญญาดังกล่าวมีการลงนามในปีที่ 21 ในรัชสมัยของแรเมซีสที่ 2 (1258 ปีก่อนคริสตกาล) และยังคงมีผลบังคับใช้จนกระทั่งจักรวรรดิฮิตไทต์ล่มสลายลงอีกแปดสิบปีต่อมา

อ้างอิง

Barker, Craig J. International Law and International Relations. Continuum International Publishing Group, 2000, , p. 2.
Zeitschrift für Assyriologie und vorderasiatische Archäologie. Walter de Gruyter & Co, 1999, p. 149.
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-24. สืบค้นเมื่อ 2011-02-26.
Fitzgerald, Stephanie. Ramses II: Egyptian Pharaoh, Warrior, and Builder, p. 64. Compass Point Books, 2008.
Bederman, David J. International law in antiquity, pp. 147-150. Cambridge University Press, 2001.
Burney, p. 233

[Barker-1] Barker, Craig J. International Law and International Relations. Continuum International Publishing Group, 2000, , p. 2.

[Zeitschrift-2] Zeitschrift für Assyriologie und vorderasiatische Archäologie. Walter de Gruyter & Co, 1999, p. 149.

[3] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-24. สืบค้นเมื่อ 2011-02-26.

[4] Fitzgerald, Stephanie. Ramses II: Egyptian Pharaoh, Warrior, and Builder, p. 64. Compass Point Books, 2008.

[Bederman-5] Bederman, David J. International law in antiquity, pp. 147-150. Cambridge University Press, 2001.

[6] Burney, p. 233