ศ ลปะเคร องกล ละต น artes mechanicae อ งกฤษ mechanical arts เป นแนวค ดในย คกลางเก ยวก บการปฏ บ ต หร อท กษะท จ ดเร ยงลำด

ศิลปะเครื่องกล (ละติน: artes mechanicae, อังกฤษ: mechanical arts) เป็นแนวคิดในยุคกลางเกี่ยวกับการปฏิบัติหรือทักษะที่จัดเรียงลำดับไว้ มักเปรียบเทียบกับศิลปศาสตร์ตามประเพณีชาวตะวันตก 7 แขนง (artes liberales ซึ่งแปลตามตัวอักษรว่า ศิลปะที่คู่ควรกับเสรีชน) ในภาษาอังกฤษ ศิลปะเครื่องกลมีการเรียกแบบอื่นอีกด้วย ได้แก่ "servile" ([ศิลปะของ]ทาส) และ "vulgar" ([ศิลปะของ]สามัญชน) โดยตั้งแต่สมัยโบราณ ศิลปะเครื่องกลถือว่าไม่คู่ควรกับชายที่เป็นอิสระเพราะถือว่าเป็นสิ่งที่ตอบสนองความต้องการที่ต่ำกว่าความต้องการของเสรีชน

การอธิบายโดยสรุป

(ศตวรรษที่ 9) แบ่งศิลปะเครื่องกลเป็น 7 แขนง ได้แก่

vestiaria (, การทอผ้า)
agricultura (เกษตรกรรม)
architectura (สถาปัตยกรรม, การก่อสร้างด้วยหิน)
militia และ venatoria (การทำสงครามและ, การศึกษาการทหาร, "ศิลปะการต่อสู้")
mercatura (การค้า)
coquinaria (การทำอาหาร)
metallaria (การตีเหล็ก, โลหกรรม)

ในงานเขียนชื่อว่า (Didascalicon) ของ (ศตวรรษที่ 12) ผู้เขียนรวมการเดินเรือ เวชศาสตร์ และ ศิลปะการแสดงละครเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะเครื่องกล และไม่ถือว่าการค้า เกษตรกรรม และการทำอาหารเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะเครื่องกล การรวมแบบนี้ของฮิวในระดับหนึ่งเป็นการกำหนดและยกระดับศิลปะเครื่องกลให้เป็นสิ่งที่ปรับปรุงมนุษยชาติ โดยเป็นการยกระดับที่เป็นตัวแทนของแนวโน้มที่กำลังได้รับความนิยมจากคนในยุคกลางตอนปลาย

ในศตวรรษที่ 12 เป็นผู้เริ่มกำหนดศิลปะเครื่องกลให้เป็นเรขาคณิตประยุกต์ในยุโรปตะวันตก โดยเขาได้รับอิทธิพลมาจากผลงานของชาวอาหรับที่เขาศึกษามา

ในศตวรรษที่ 19 คำว่า ศิลปะช่างกล (mechanic arts) ใช้อ้างถึงสาขาวิชาบางสาขาซึ่งรู้จักในนาม วิศวกรรม การใช้คำนี้เห็นได้ว่าเป็นการพยายามแยกสาขาวิชาเหล่านี้ออกจากสาขาวิชาที่เกี่ยวกับการสร้างสรรค์และศิลปะ เช่น ศิลปะการแสดงและวิจิตรศิลป์ ซึ่งมีไว้สำหรับชนชั้นสูงในเวลานั้นและสำหรับกลุ่มปัญญาชน นอกจากนี้ ศิลปะช่างกล ถือว่าเป็นสาขาวิชาที่นำไปใช้ประโยชน์ได้จริงสำหรับผู้ที่ไม่ได้มาจากครอบครัวที่ดี

วลีที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ (useful arts) หรือ ศิลปะประยุกต์ (applied arts) ซึ่งอาจครอบคลุมศิลปะเครื่องกลและศิลปการทั่วไป

การใช้คำว่า ศิลปะช่างกล ในภาษาอังกฤษที่เป็นที่รู้จักที่สุด (และพบบ่อยที่สุดในปัจจุบันนี้) พบได้ใน (Morrill Land-Grant Acts)

ดูเพิ่ม

ศิลปศาสตร์

เชิงอรรถ

เช่นดูที่ De Officiis, Book I, xxlii ของกิแกโร
ในคำวิจารณ์เกี่ยวกับงานเขียนในศตวรรษที่ 5 ตอนต้นของ ได้แก่ The Marriage of Philology and Mercury (การสมรสระหว่างนิรุกติศาสตร์กับเทพเมอร์คิวรี) ซึ่งเป็นหนึ่งในแหล่งอ้างอิงหลักสำหรับการไตร่ตรองในยุคกลางเกี่ยวกับศิลปศาสตร์
Hugues de Saint-Victor, Libri septem eruditiones didascaliae, ch.26 (PL 176, col.760): lanificium, armaturum, navigationem, agriculturem, venationem, medicinam, theatricam
See Georges Legoff, Time, Work and Culture in the Middle Ages, (Chicago, University of Chicago Press) 116.
Shiner, Dr. Larry (2003). . The University of Chicago Press. pp. 28–30.

อ้างอิง

Walton, S.A., An Introduction to the Mechanical Arts in the Middle Ages, AVISTA, University of Toronto, 2003

[1] เช่นดูที่ De Officiis, Book I, xxlii ของกิแกโร

[2] ในคำวิจารณ์เกี่ยวกับงานเขียนในศตวรรษที่ 5 ตอนต้นของ ได้แก่ The Marriage of Philology and Mercury (การสมรสระหว่างนิรุกติศาสตร์กับเทพเมอร์คิวรี) ซึ่งเป็นหนึ่งในแหล่งอ้างอิงหลักสำหรับการไตร่ตรองในยุคกลางเกี่ยวกับศิลปศาสตร์

[3] Hugues de Saint-Victor, Libri septem eruditiones didascaliae, ch.26 (PL 176, col.760): lanificium, armaturum, navigationem, agriculturem, venationem, medicinam, theatricam

[4] See Georges Legoff, Time, Work and Culture in the Middle Ages, (Chicago, University of Chicago Press) 116.

[Invention_of_Art-5] Shiner, Dr. Larry (2003). . The University of Chicago Press. pp. 28–30.