Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
บทความนี้ไม่มีจาก |
ราชอาณาจักรแห่งชนลอมบาร์ด หรือ ราชอาณาจักรแห่งชนลอมบาร์ด (ละติน: Regnum Langobardorum; อิตาลี: Regno dei Longobardi; ลอมบาร์ด: Regn dei Lombards; อังกฤษ: Kingdom of the Lombards หรือ Lombard Kingdom, ภาษาเยอรมันเก่า Langbardland) ภายหลังมีชื่อว่า ราชอาณาจักรอิตาลี (ทั้งหมด) (ละติน: Regnum totius Italiae) เป็นราชอาณาจักรในยุคกลางตอนต้นที่ก่อตั้งโดยชนลอมบาร์ดที่ตั้งอยู่ในคาบสมุทรอิตาลี ราชอาณาจักรแห่งชนลอมบาร์ดรุ่งเรืองระหว่าง ค.ศ. 568 และสิ้นสุดลงใน ค.ศ. 774 มีเมืองหลวงอยู่ที่ปาเวีย (ต่อมา: มิลาน และ )
ราชอาณาจักรแห่งชนลอมบาร์ด Regnum Langobardorum Regnum totius Italiae Regno dei Longobardi | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค.ศ. 568–ค.ศ. 774 | |||||||||||||||||
 ราชอาณาจักรลอมบาร์ด (น้ำเงิน) ในช่วงสูงสุด ภายใต้กษัตริย์ (ค.ศ. 749–756) | |||||||||||||||||
| เมืองหลวง | ปาวีอา | ||||||||||||||||
| ภาษาทั่วไป | ภาษาลอมบาร์ดิก | ||||||||||||||||
| ศาสนา | คริสต์
| ||||||||||||||||
| การปกครอง | ระบบฟิวดัล ราชาธิปไตยโดยเลือกตั้ง | ||||||||||||||||
• 565–572 | (องค์แรก) | ||||||||||||||||
• 756–774 | (องค์สุดท้าย) | ||||||||||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | สมัยกลาง | ||||||||||||||||
• การอพยพของชนลอมบาร์ด | ค.ศ. 568 | ||||||||||||||||
• | ค.ศ. 774 | ||||||||||||||||
| สกุลเงิน | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
เริ่มต้น
สามปีหลังการสวรรคตของจักรพรรดิจัสติเนียน อำนาจในการปกครองตอนเหนือของอิตาลีของจักรวรรดิไบแซนไทน์สิ้นสุดเมื่อถูกชาวลอมบาร์ดรุกราน
ชื่อเรียกชาวลอมบาร์ด หรือ ลองกอบาร์ดี มีที่มามาจากการไว้เครายาว (ลองเบียร์ด) ชาวลอมบาร์ดเชื่อว่าตนเองมีจุดกำเนิดอยู่ในสแกนดิเนเวีย ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 1 ชาวลอมบาร์ดอาศัยอยู่บริเวณตอนล่างของแม่น้ำเอ็ลเบอ ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 6 ถิ่นอาศัยของชาวลอมบาร์ด คือ บริเวณแม่น้ำดานูบ ในปี ค.ศ. 568 ชาวลอมบาร์ด 130,000 คน ทั้งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก ถูกผลักดันทั้งจากทางเหนือและทางตะวันออกจนต้องเดินทางข้ามเทือกเขาแอลป์มาอาศัยอยู่ใน “ล็อมบาร์เดีย”
ในตอนนั้นจักรวรรดิไบแซนไทน์กำลังติดพันอยู่กับชาวอาวาร์และชาวเปอร์เซีย ส่วนอิตาลีก็บอบช้ำจากสงครามกอทิค ไม่มีทั้งอาหารและเงินทุนในการต่อสู้ ในปี ค.ศ. 573 ชาวลอมบาร์ดเข้ายึดนครเวโรนา, นครมิลาโน, นครฟิเรนเซ และเมืองปาวีอา โดยได้ตั้งเมืองปาวีอาเป็นเมืองหลวง จากนั้นเข้ายึดนครปาโดวาในปี ค.ศ. 601, นครเครโมนาและนครมันโตวาในปี ค.ศ. 603 ต่อด้วยนครเจโนวาในปี ค.ศ. 640
รุ่งเรือง
กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของความลอมบาร์ด คือ พระเจ้าลิวต์ปรันด์ (ค.ศ. 712-744) พระองค์ยึดนครราเวนนา, นคร และนคร ทางตะวันออก ตอนกลาง และตอนใต้ของอิตาลีตามลำดับ ทรงหมายมั่นที่จะรวมอิตาลีทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียว แต่ ไม่ต้องการให้ตำแหน่งพระสันตะปาปากลายเป็นเพียงตำแหน่งบิชอปของชาวลอมบาร์ดจึงส่งสาส์นถึงชาวเวนิซ เพื่อให้มายึดนครราเวนนาคืนให้ราชอาณาจักรไบแซนไทน์ พระเจ้าลิวต์ปรันด์เป็นกษัตริย์ที่ดีที่สุดที่เคยปกครองตอนเหนือและตอนกลางของอิตาลีนับตั้งแต่พระเจ้าทีโอโดริกผู้เป็นชาวกอทสวรรคต แม้ว่าทั้งพระองค์และพระเจ้าทีโอโดริกต่างไม่รู้หนังสือทั้งคู่
ชาวลอมบาร์ดพัฒนาอารยธรรมของตนเอง กษัตริย์มาจากการคัดเลือกและมีสภาขุนนางคอยให้คำปรึกษา พระเจ้าราทารี (ค.ศ. 643) ออกประมวลกฎหมาย เพื่อปกป้องคนจนจากคนรวย, ดูหมิ่นความเชื่อเรื่องไสยเวทย์ และให้อิสรภาพในการประกอบพิธีกรรมแบบคาทอลิก, เอเรียส และเพแกน ชาวเจอร์แมนิกผู้รุกรานใช้การแต่งงานกลืนสายเลือดและภาษาละตินของชาวอิตาลี ชาวลอมบาร์ดมีอัตลักษณ์เฉพาะตัว คือ ตาสีฟ้า, ผมสีทอง, พูดภาษาอิตาลีปนศัพท์ติวโตนิก ในช่วงปลายยุคลอมบาร์ด นครทางตอนเหนือของอิตาลีมั่งคั่งและแข็งแกร่ง รุ่งเรืองทั้งด้านศิลปะและการสงคราม งานวรรณกรรมชะลอตัว แต่ชาวลอมบาร์ดเก่งด้านสถาปัตยกรรมและการเงิน สถาปัตยกรรมลอมบาร์ดต่อมาจะพัฒนาเป็นสถาปัตยกรรมโรมาเนสก์
สิ้นสุด
ใน ค.ศ. 751 พระเจ้าไอส์เทิล์ฟแย่งชิงนครราเวนนามาจากจักรวรรดิไบแซนไทน์และอ้างว่านครโรมาเป็นส่วนหนึ่งในอาณาจักรของพระองค์ จึงร้องขอความช่วยเหลือจากจักรพรรดิคอนสแตนตินอช โคปรอนนิมอช แต่จักรพรรดิกรีกไม่ได้แสดงท่าทีตอบโต้ใดๆ พระสันตะปาปาสตีเฟนจึงส่งคำร้องใหม่ไปถึงพระเจ้าเปแป็งผู้เตี้ยสั้น กษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์ พระเจ้าเปแป็งยกทัพข้ามเทือกเขาแอลป์และเอาชนะพระเจ้าไอส์เทิล์ฟได้อย่างท่วมท้น ลอมบาร์ดีกลายสภาพเป็นดินแดนศักดินาของชาวแฟรงก์ พระเจ้าเปแป็งได้ยกพื้นที่ตอนกลางของอิตาลีทั้งหมดให้สมเด็จพระสันตะปาปา แม้จะยังคงได้รับการรับรองจากพระสันตะปาปา แต่อำนาจของจักรวรรดิไบแซนไทน์ในตอนเหนือของอิตาลีได้สิ้นสุดลง ใน ค.ศ. 774 พระเจ้าเดซิเดริอุสพยายามกอบกู้อิสรภาพและพิชิตลอมบาร์เดียกลับคืนมา จึงเชิญจักรพรรดิชาร์เลอมาญมาปราบเมืองปาวีอา พระเจ้าเดซิเดริอุสถูกจับโกนหัวส่งเข้าอาราม ราชอาณาจักรลอมบาร์ดจึงสิ้นสุดลงนับตั้งแต่นั้น และกลายสภาพเป็นมณฑลหนึ่งของชาวแฟรงก์อย่างสมบูรณ์
อ้างอิง
บรรณานุกรม
ข้อมูลปฐมภูมิ
- , Pseudo-Fredegarii scholastici Chronicarum libri IV cum continuationibus in SS rer. Mer. II, Hanover 1888
- , Gregorii episcopi Turonensis Libri historiarum X (Historia Francorum) in Monumenta Germaniae Historica SS rer. Mer. I 1, Hanover 1951
- (643-866), ed. F. Beyerle, Witzenhausen 1962
- , Chronica a. CCCCLV-DLXXXI. edied in Monumenta Germaniae Historica AA, XI, Berlin 1894
- , ed. G. Waitz in Monumenta Germaniae Historica SS rer. Lang.
- , (Storia dei Longobardi, Lorenzo Valla/Mondadori, Milan 1992)
วรรณกรรมประวัติศาสตร์
- (1981). Early Medieval Italy: Central Power and Local Society, 400–1000. MacMillan Press.
- Azzara, Claudio; Stefano Gasparri (2005). Le leggi dei Longobardi, storia, memoria e diritto di un popolo germanico (ภาษาอิตาลี). Roma: Viella. ISBN .
- Azzara, Claudio (2002). L'Italia dei barbari (ภาษาอิตาลี). Bologna: Il Mulino. ISBN .
- Paolo Delogu. Longobardi e Bizantini in Storia d'Italia, Torino, UTET, 1980. ISBN .
- Bandera, Sandrina (2004). Declino ed eredità dai Longobardi ai Carolingi. Lettura e interpretazione dell'altare di S. Ambrogio (ภาษาอิตาลี). Morimondo: Fondazione Abbatia Sancte Marie de Morimundo.
- Bertelli, Carlo; Gian Pietro Broglio (2000). Il futuro dei Longobardi. L'Italia e la costruzione dell'Europa di Carlo Magno (ภาษาอิตาลี) (Skira ed.). Milano. ISBN .
- Bertolini, Ottorino (1972). Roma e i Longobardi (ภาษาอิตาลี). Roma: Istituto di studi romani. BNI 7214344.
- Bognetti, Gian Piero (1957). L'Editto di Rotari come espediente politico di una monarchia barbarica (ภาษาอิตาลี). Milano: Giuffre.
- ; Marina Montesano (2006). Storia medievale (ภาษาอิตาลี). Firenze: Le Monnier. ISBN .
- Gasparri, Stefano (1978). I duchi longobardi (ภาษาอิตาลี). Roma: La Sapienza.
- (2002). Storia dei Longobardi (ภาษาอิตาลี). Torino: Einaudi. ISBN .
- ; (1965). L'Italia dei secoli bui (ภาษาอิตาลี). Milano: Rizzoli.
- Mor, Carlo Guido (1930). "Contributi alla storia dei rapporti fra Stato e Chiesa al tempo dei Longobardi. La politica ecclesiastica di Autari e di Agigulfo". Rivista di storia del diritto italiano (Estratto).
- Neil, Christie. I Longobardi. Storia e archeologia di un popolo (ภาษาอิตาลี). Genova: ECIG. ISBN .
- Possenti, Paolo (2001). Le radici degli italiani. Vol. II: Romania e Longobardia (ภาษาอิตาลี). Milano: Effedieffe. ISBN .
- Rovagnati, Sergio (2003). I Longobardi (ภาษาอิตาลี). Milano: Xenia. ISBN .
- Tagliaferri, Amelio (1965). I Longobardi nella civiltà e nell'economia italiana del primo Medioevo (ภาษาอิตาลี). Milano: Giuffrè. BNI 6513907.
- (1974). Storia d'Italia. Vol. I: Dal tramonto dell'Impero fino alle prime formazioni di Stati regionali (ภาษาอิตาลี). Torino: Einaudi.
- Tabacco, Giovanni (1999). Egemonie sociali e strutture del potere nel medioevo italiano (ภาษาอิตาลี). Torino: Einaudi. ISBN .
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
bthkhwamniimmikarxangxingcakaehlngthimaidkrunachwyprbprungbthkhwamni odyephimkarxangxingaehlngthimathinaechuxthux enuxkhwamthiimmiaehlngthimaxacthukkhdkhanhruxlbxxk eriynruwacanasaraemaebbnixxkidxyangiraelaemuxir rachxanackraehngchnlxmbard hrux rachxanackraehngchnlxmbard latin Regnum Langobardorum xitali Regno dei Longobardi lxmbard Regn dei Lombards xngkvs Kingdom of the Lombards hrux Lombard Kingdom phasaeyxrmneka Langbardland phayhlngmichuxwa rachxanackrxitali thnghmd latin Regnum totius Italiae epnrachxanackrinyukhklangtxntnthikxtngodychnlxmbardthitngxyuinkhabsmuthrxitali rachxanackraehngchnlxmbardrungeruxngrahwang kh s 568 aelasinsudlngin kh s 774 miemuxnghlwngxyuthipaewiy txma milan aela rachxanackraehngchnlxmbard Regnum Langobardorum Regnum totius Italiae Regno dei Longobardikh s 568 kh s 774rachxanackrlxmbard naengin inchwngsungsud phayitkstriy kh s 749 756 emuxnghlwngpawixaphasathwipphasalxmbardiksasnakhrist lththiexeriys thangkarthung kh s 653 thwip epnthangkarhlng kh s 653 chnchnsungphayinbangswn karpkkhrxngrabbfiwdl rachathipityodyeluxktng 565 572 xngkhaerk 756 774 xngkhsudthay yukhprawtisastrsmyklang karxphyphkhxngchnlxmbardkh s 568 kh s 774skulenginkxnhna thdiprachxanackraefrngkrthsntapapaxawaryuerechiyerimtnsampihlngkarswrrkhtkhxngckrphrrdicstieniyn xanacinkarpkkhrxngtxnehnuxkhxngxitalikhxngckrwrrdiibaesnithnsinsudemuxthukchawlxmbardrukran chuxeriykchawlxmbard hrux lxngkxbardi mithimamacakkariwekhrayaw lxngebiyrd chawlxmbardechuxwatnexngmicudkaenidxyuinsaekndienewiy inchwngkhriststwrrsthi 1 chawlxmbardxasyxyubriewntxnlangkhxngaemnaexlebx inchwngkhriststwrrsthi 6 thinxasykhxngchawlxmbard khux briewnaemnadanub inpi kh s 568 chawlxmbard 130 000 khn thngphuchay phuhying aelaedk thukphlkdnthngcakthangehnuxaelathangtawnxxkcntxngedinthangkhamethuxkekhaaexlpmaxasyxyuin lxmbarediy intxnnnckrwrrdiibaesnithnkalngtidphnxyukbchawxawaraelachawepxresiy swnxitalikbxbchacaksngkhramkxthikh immithngxaharaelaenginthuninkartxsu inpi kh s 573 chawlxmbardekhayudnkhreworna nkhrmilaon nkhrfiernes aelaemuxngpawixa odyidtngemuxngpawixaepnemuxnghlwng caknnekhayudnkhrpaodwainpi kh s 601 nkhrekhromnaaelankhrmnotwainpi kh s 603 txdwynkhreconwainpi kh s 640rungeruxngxanaekhtkhxngrachxanackrlxmbardinplayrchsmykhxngphraecaliwprnd kh s 744 kstriyphuyingihythisudkhxngkhwamlxmbard khux phraecaliwtprnd kh s 712 744 phraxngkhyudnkhrraewnna nkhr aelankhr thangtawnxxk txnklang aelatxnitkhxngxitalitamladb thrnghmaymnthicarwmxitalithnghmdepnhnungediyw aet imtxngkarihtaaehnngphrasntapapaklayepnephiyngtaaehnngbichxpkhxngchawlxmbardcungsngsasnthungchawewnis ephuxihmayudnkhrraewnnakhunihrachxanackribaesnithn phraecaliwtprndepnkstriythidithisudthiekhypkkhrxngtxnehnuxaelatxnklangkhxngxitalinbtngaetphraecathioxodrikphuepnchawkxthswrrkht aemwathngphraxngkhaelaphraecathioxodriktangimruhnngsuxthngkhu chawlxmbardphthnaxarythrrmkhxngtnexng kstriymacakkarkhdeluxkaelamisphakhunnangkhxyihkhapruksa phraecarathari kh s 643 xxkpramwlkdhmay ephuxpkpxngkhncncakkhnrwy duhminkhwamechuxeruxngisyewthy aelaihxisrphaphinkarprakxbphithikrrmaebbkhathxlik exeriys aelaephaekn chawecxraemnikphurukranichkaraetngnganklunsayeluxdaelaphasalatinkhxngchawxitali chawlxmbardmixtlksnechphaatw khux tasifa phmsithxng phudphasaxitalipnsphthtiwotnik inchwngplayyukhlxmbard nkhrthangtxnehnuxkhxngxitalimngkhngaelaaekhngaekrng rungeruxngthngdansilpaaelakarsngkhram nganwrrnkrrmchalxtw aetchawlxmbardekngdansthaptykrrmaelakarengin sthaptykrrmlxmbardtxmacaphthnaepnsthaptykrrmormaensksinsudin kh s 751 phraecaixsethilfaeyngchingnkhrraewnnamacakckrwrrdiibaesnithnaelaxangwankhrormaepnswnhnunginxanackrkhxngphraxngkh cungrxngkhxkhwamchwyehluxcakckrphrrdikhxnsaetntinxch okhprxnnimxch aetckrphrrdikrikimidaesdngthathitxbotid phrasntapapastiefncungsngkharxngihmipthungphraecaepaepngphuetiysn kstriyaehngchawaefrngk phraecaepaepngykthphkhamethuxkekhaaexlpaelaexachnaphraecaixsethilfidxyangthwmthn lxmbardiklaysphaphepndinaednskdinakhxngchawaefrngk phraecaepaepngidykphunthitxnklangkhxngxitalithnghmdihsmedcphrasntapapa aemcayngkhngidrbkarrbrxngcakphrasntapapa aetxanackhxngckrwrrdiibaesnithnintxnehnuxkhxngxitaliidsinsudlng in kh s 774 phraecaedsiedrixusphyayamkxbkuxisrphaphaelaphichitlxmbarediyklbkhunma cungechiyckrphrrdicharelxmaymaprabemuxngpawixa phraecaedsiedrixusthukcboknhwsngekhaxaram rachxanackrlxmbardcungsinsudlngnbtngaetnn aelaklaysphaphepnmnthlhnungkhxngchawaefrngkxyangsmburnxangxingbrrnanukrmkhxmulpthmphumi Pseudo Fredegarii scholastici Chronicarum libri IV cum continuationibus in SS rer Mer II Hanover 1888 Gregorii episcopi Turonensis Libri historiarum X Historia Francorum in Monumenta Germaniae Historica SS rer Mer I 1 Hanover 1951 643 866 ed F Beyerle Witzenhausen 1962 Chronica a CCCCLV DLXXXI edied in Monumenta Germaniae Historica AA XI Berlin 1894 ed G Waitz in Monumenta Germaniae Historica SS rer Lang Storia dei Longobardi Lorenzo Valla Mondadori Milan 1992 wrrnkrrmprawtisastr 1981 Early Medieval Italy Central Power and Local Society 400 1000 MacMillan Press Azzara Claudio Stefano Gasparri 2005 Le leggi dei Longobardi storia memoria e diritto di un popolo germanico phasaxitali Roma Viella ISBN 88 8334 099 X Azzara Claudio 2002 L Italia dei barbari phasaxitali Bologna Il Mulino ISBN 88 15 08812 1 Paolo Delogu Longobardi e Bizantini in Storia d Italia Torino UTET 1980 ISBN 88 02 03510 5 Bandera Sandrina 2004 Declino ed eredita dai Longobardi ai Carolingi Lettura e interpretazione dell altare di S Ambrogio phasaxitali Morimondo Fondazione Abbatia Sancte Marie de Morimundo Bertelli Carlo Gian Pietro Broglio 2000 Il futuro dei Longobardi L Italia e la costruzione dell Europa di Carlo Magno phasaxitali Skira ed Milano ISBN 88 8118 798 1 Bertolini Ottorino 1972 Roma e i Longobardi phasaxitali Roma Istituto di studi romani BNI 7214344 Bognetti Gian Piero 1957 L Editto di Rotari come espediente politico di una monarchia barbarica phasaxitali Milano Giuffre Marina Montesano 2006 Storia medievale phasaxitali Firenze Le Monnier ISBN 88 00 20474 0 Gasparri Stefano 1978 I duchi longobardi phasaxitali Roma La Sapienza 2002 Storia dei Longobardi phasaxitali Torino Einaudi ISBN 88 464 4085 4 1965 L Italia dei secoli bui phasaxitali Milano Rizzoli Mor Carlo Guido 1930 Contributi alla storia dei rapporti fra Stato e Chiesa al tempo dei Longobardi La politica ecclesiastica di Autari e di Agigulfo Rivista di storia del diritto italiano Estratto Neil Christie I Longobardi Storia e archeologia di un popolo phasaxitali Genova ECIG ISBN 88 7545 735 2 Possenti Paolo 2001 Le radici degli italiani Vol II Romania e Longobardia phasaxitali Milano Effedieffe ISBN 88 85223 27 3 Rovagnati Sergio 2003 I Longobardi phasaxitali Milano Xenia ISBN 88 7273 484 3 Tagliaferri Amelio 1965 I Longobardi nella civilta e nell economia italiana del primo Medioevo phasaxitali Milano Giuffre BNI 6513907 1974 Storia d Italia Vol I Dal tramonto dell Impero fino alle prime formazioni di Stati regionali phasaxitali Torino Einaudi Tabacco Giovanni 1999 Egemonie sociali e strutture del potere nel medioevo italiano phasaxitali Torino Einaudi ISBN 88 06 49460 0 bthkhwamprawtisastrniyngepnokhrng khunsamarthchwywikiphiediyidodykarephimetimkhxmuldkhk