ย น โบ ซ อน อ กษรโรม น Yun Bo seon 26 ส งหาคม พ ศ 2440 18 กรกฎาคม พ ศ 2533 เป นน กเคล อนไหวเพ อเอกราชของเกาหล และน กการเ

ยุน โบ-ซ็อน (อักษรโรมัน: Yun Bo-seon; 26 สิงหาคม พ.ศ. 2440 - 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2533) เป็นนักเคลื่อนไหวเพื่อเอกราชของเกาหลีและนักการเมืองและเป็นประธานาธิบดีเกาหลีใต้ ระหว่างปี พ.ศ. 2503 - พ.ศ. 2505 ยุนสำเร็จการศึกษาสาขาศิลปศาสตร์มหาบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยเอดินบะระ ประเทศอังกฤษ และกลับสู่มาตุภูมิในปี พ.ศ. 2475 ภายหลังเหตุการณ์ (วันที่เกาหลีเป็นเอกราชจากญี่ปุ่น) ยุนได้รับแต่ตั้งเป็นเลขาธิการแห่งเกาหลีใต้,นายกเทศมนตรีโซล,รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ระหว่างปี 2492-2493 สมาชิกสภาสูงสุดของพรรคประชาธิปัตย์ในปี พ.ศ. 2502 และในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2503 ก็ได้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีเกาหลีใต้

ยุน โบ-ซ็อน 윤보선 尹潽善


ประธานาธิบดีเกาหลีใต้ คนที่ 2
ดำรงตำแหน่ง 13 สิงหาคม พ.ศ. 2503 – 24 มีนาคม พ.ศ. 2505
ก่อนหน้า	อี ซึงมัน
ถัดไป	พัก จองฮี

ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	26 สิงหาคม พ.ศ. 2440 อาซัน, จังหวัดชุงชองใต้, จักรวรรดิเกาหลี
เสียชีวิต	18 กรกฎาคม พ.ศ. 2533 (92 ปี) โซล, เกาหลีใต้
ศาสนา	ศาสนาคริสต์-เพรสไบทีเรียน
พรรคการเมือง	ประชาธิปัตย์
คู่สมรส	สตรีจากสกุลมิน (2458-2480) (2491-2533)
ลายมือชื่อ

นามปากกา

ฮันกึล	윤보선
ฮันจา	尹潽善
อาร์อาร์	Yun Boseon
เอ็มอาร์	Yun Posŏn
ฮันกึล	해위
ฮันจา	海葦
อาร์อาร์	Haewi
เอ็มอาร์	Haewi

ประวัติ

ยุน โบ-ซ็อน เกิดที่ดันโป,เมืองอันซาน,จังหวัดชุงชองใต้ ในปี พ.ศ. 2440 เขาเป็นบุตรของ ยุน จิโซ (윤치소, 2414–2487) และท่านผู้หญิง อี บอมซุก (이범숙, 2419–2512) ยุนสำเร็จการศึกษาสาขาศิลปศาสตร์มหาบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยเอดินบะระ ประเทศอังกฤษในปี พ.ศ. 2473 และกลับสู่มาตุภูมิในปี 2475 และต่อจากนั้นยุนก็เข้าสู่วงการการเมืองในปี 2488 ภายหลังจากที่เกาหลีเป็นเอกราช โดยมีอี ซึงมัน เป็นผู้ให้คำปรึกษา ซึ่งสำเร็จการศึกษาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต จากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน เป็นคนแรกในประเทศเกาหลี ซึ่งยุนสามารถเรียนรู้เรื่องจริยศาสตร์และศีลธรรมจากอีได้ และในปี 2490 ยุนก็ได้ดำรงตำแหน่งเป็นเลขาธิการแห่งเกาหลีใต้

ในปี พ.ศ. 2491 ยุนได้รับแต่งตั้งจากอี ซึงมันให้เป็นนายกเทศมนตรีโซล ในปีถัดมา เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์และอุตสาหกรรม และในไม่ช้าเขาก็เริ่มมีความคิดเห็นที่ไม่ตรงกันกับนโยบายของอี ซึงมันที่เป็นเผด็จการ และถัดมาเขาก็ได้เป็นนายกสภากาชาดเกาหลีใต้ ก่อนที่จะได้รับเลือกตั้งเข้าไปในสภาแห่งชาติในปี พ.ศ. 2497 ในปีถัดมาเขาก็ได้ก่อตั้งพรรคฝ่ายค้านคือพรรคประชาธิปัตย์ และในปี พ.ศ. 2502 ก็ได้ดำรงตำแหน่งสมาชิกสภาสูงสุดของพรรคประชาธิปัตย์

ภายหลังจากรัฐบาลของ อี ซึงมันต้องออกจากตำแหน่งไปเนื่องจากการประท้วงใหญ่ของนักศึกษา ยุนถูกได้รับเลือกตั้งเข้ามาเป็นประธานาธิบดีในวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2503 แต่ก็เป็นประธานาธิบดีแต่ในนามเท่านั้น เพราะเกาหลีใต้ได้เปลี่ยนเป็นระบบรัฐสภาซึ่งมีนายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารเพื่อป้องกันการรวบอำนาจของประธานาธิบดี ภายหลัง พัก จองฮี รัฐประหารในปี 2504 เขายังดำรงตำแหน่งที่ชอบด้วยกฎหมายอยู่ระยะเวลาหนึ่งก่อนที่จะลาออกไปในวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2505 เขาต่อต้านระบอบเผด็จการของพัก และลงสมัครรับเลือกตั้งประธานาธิบดีอีก 2 ครั้งคือในปี พ.ศ. 2506 และ พ.ศ. 2510 และพ่ายแพ้ทั้งสองครั้ง ภายหลังจากที่ได้รับโทษหลายครั้งเนื่องจากดำเนินกิจกรรมต่อต้านรัฐบาล ในปี พ.ศ. 2523 ยุนก็วางมือทางการเมืองและมุ่งมั่นเกี่ยวกับกิจกรรมทางวัฒนธรรมจนกระทั่งถึงแก่อสัญกรรมเนื่องจากอาการเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง ในปี พ.ศ. 2533

หนังสือ

《Autobiography, Road of thorns the national salvation (구국의 가시밭길) 》 (1967)
《Select the days of lonely (외로운 선택의 나날들) 》 (1991)

รางวัล

Sharon Big-Merit (무궁화 대훈장)
In-Cheon Cultural Award

อ้างอิง

ti Prize was the Kim Seong Soo's Memorim

แหล่งข้อมูลอื่น

Yun Bo-Seon-Naver 2020-06-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Cheongwadae profile 2007-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Yun's Family Site

[1] ti Prize was the Kim Seong Soo's Memorim