มะนาต

มะนาต (อาหรับ: مناة  เสียงอ่านภาษาอาหรับ: [maˈnaː(h)] กรรมการก, [maˈnaːt] ; บางครั้งทับศัพท์เป็น manāh) เป็นเทพีที่ถูกบูชาในคาบสมุทรอาหรับก่อนการมาของอิสลามและศาสดามุฮัมมัดในมักกะฮ์ พร้อมกับพี่น้องของพระองค์ อัลลาต และอัลอุซซา ในบรรดาพี่น้องของพระองค์ ตัวพระองค์ดั้งเดิมและแก่ที่สุด

มะนาต
เทพีแห่งโชคชะตา โชคลาภ เวลา และความตาย
รูปปั้นนูนจาก แสดงภาพเทพีอัลลาต ทรงยืนอยู่ระหว่างรูปปั้นหญิงสองคน โดยอาจเป็นอัลอุซซากับมะนาต ในศตวรรษที่ 2
ศูนย์กลางของลัทธิ	มักกะฮ์
ที่ประทับ	อัลมุชัลลัล
สัญลักษณ์	ดวงจันทร์เสี้ยว, แก้วแห่งความตาย
เป็นที่นับถือใน	อาระเบีย
ข้อมูลส่วนบุคคล
คู่ครอง
พี่น้อง	อัลลาต, อัลอุซซา
เทพที่เทียบเท่าในความเชื่ออื่น
เทียบเท่าในกรีก

เทวรูปของพระองค์ถูกทำลาย หลังจากศาสนาอิสลามเจริญรุ่งเรืองขึ้น และไม่มีใครบูชาพระองค์ในคาบสมุทรอาหรับอีกเลย

ศัพทมูลวิทยา

มีความเป็นไปได้เกี่ยวกับพระนามของเทพีอยู่ 2 แบบ ประการแรก น่าจะมาจากคำว่า "มะนะ" ดังนั้น พระนามของพระองค์มีความหมายว่า "ตัดสินให้" หรืออีกแบบหนึ่งคือ "กำหนด" ประการที่สอง มันมาจากคำว่า มะนิยะ แปลว่า "โชคชะตา" ทั้งสองความหมายเหมาะกับหน้าที่ของพระองค์ในฐานะเทพีแห่งโชคชะตา

การสักการะ

เนื่องจากเป็นเทพีแห่งโชคชะตา โชคลาภ และเวลา พระองค์แก่กว่าอัลลาตกับอัลอุซซา เพราะมีการตั้งชื่อถึงพระองค์ เช่น อับดุลมะนาฮ์ หรือซัยด์ มะนาฮ์ ถูกพบก่อนชื่อของอัลลาตหรืออัลอุซซา แต่ทั้งสามเป็นเทพีที่เก่าแก่ที่สุดของมักกะฮ์

วิหารของพระองค์เคยถูกสร้างระหว่างมักกะฮ์กับมะดีนะฮ์บนชายฝั่งของทะเลแดง เช่นที่อัลมุชัลลัล โดยกับเป็นเผ่าที่อุทิศแด่เทพีองค์นี้มากที่สุด จากกวีที่น่าจะเขียนโดยอับดุลอุซซา อิบน์ วะดีอะฮ์ อัลมุซานี ไว้ว่า:

... ข้าขอสาบานต่อมะนาต ณ ที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งคอซรอจญ์

ภาพลักษณ์ของพระองค์ในช่วงแรกเป็นภาพไม้ที่ถูกชุ่มไปด้วยเลือดที่เชือดพลี แต่ภาพลักษณ์ที่รู้จักกันมากที่สุดอยู่ที่อัลมุชัลลัล เมื่อชาวอาหรับก่อนการมาของอิสลามจะมาแสวงบุญที่อัลมุชัลลัล พวกเขาจะโกนหัวและยืนต่อหน้าเทวรูปมะนาตสักครู่หนึ่ง พวกเขาถือว่าการแวงบุญจะไม่สมบูรณ์ถ้ายังไม่ไปเยี่ยมเทวรูปพระองค์

เทวรูปของพระองค์อยู่ท่ามกลางเทวรูป 360 องค์ที่กะอ์บะฮ์ รายงานจาก เมื่อผู้แสวงบุญเดินวนรอบกะอ์บะฮ์ พวกเขาจะสวดต่อพระนามของพระองค์กับพี่น้องของพระองค์ คืออัลลาตกับอัลอุซซา เพื่อให้พรและป้องกันพวกเขา

มะนาตมีหน้าที่เฝ้าหลุมฝังศพ ตามจารึกบนป้ายสุสานที่เขียนว่า "และขอให้ดุชาเราะฮ์กับมะนาตกับก็อยเซาะฮ์สาปแช่งคนที่ขายสุสานนี้ หรือซื้อมัน หรือจำนำมัน หรือให้มันเป็นของขวัญ..."

หลังการมาของอิสลาม

ถูกกล่าวในโองการชัยฏอน

มีรายงานอยู่หลายสายที่สืบไปยังสายรายงานของมุฮัมมัด อิบน์ กะอับ ที่ถูกลบออกไปสองชั่วรุ่นโดย โดยมีเรื่องอยู่ว่า ในขณะที่มุฮัมมัดขอให้หมู่ญาติกับเพื่อนบ้านจากมักกะฮ์เข้ารับอิสลาม ตอนที่ท่านอ่านอายะฮ์จาก ที่เทวทูตญิบรีลประทานไว้ว่า

แล้วพวกเจ้ามิได้เห็นอัลลาต และอัลอุซซา

และตัวอื่นคือตัวที่สาม, มะนาต ดอกหรือ?

(ซูเราะฮ์ที่ 53, 19–20)

ชัยฏอนทำให้ท่านอ่านประโยคอื่นเป็น:

แท้จริงสามองค์นั้นคือ อัลเฆาะรอนีก ซึ่งการขอร้องจะต้องแสวงหา (ภาษาอาหรับ:تلك الغرانيق العلى وإن شفاعتهن لترتجى.)

ประโยคนั้นมาจากบทสวดมนต์ของพหุเทวนิยมมักกะฮ์ที่กล่าวถึงเทพีทั้งสามในตอนที่เดินวนรอบกะอ์บะฮ์

การทำลายวิหาร

ในเดือนเดียวกันที่ส่งคอลิด อิบน์ อัลวะลีดไปกับ ซะอัด อิบน์ ซัยด์ อัลอัชฮาลีถูกส่งไปที่อัลมะชัลลัลพร้อมกับทหารม้า 20 นาย เพื่อทำลายเทวรูปที่มีชื่อว่า มะนาต ที่ถูกบูชาโดยพวกพหุเทวนิยมเผ่าเอาส์กับคอสรอจญ์ ตอนไปถึงที่นั่น ได้ปรากฏหญิงผิวดำแก้ผ้าที่มีผมกระเซิง ร้องไห้และตีอกของเธอ ซะอัดฆ่าเธอพร้อมกับทำลายเทวรูปและโลงศพ

อ้างอิง

1. Al-Kalbi 2015, p. 13.
2. Tate 2005, p. 170.
3. Phipps 1999, p. 22.
4. Griffo 2011, p. 104. sfn error: no target: CITEREFGriffo2011 ()
5. Andrae 2012, p. 17.
6. Al-Kalbi 2015, p. 12.
7. Jordan 2014, p. 187.
8. Papaconstantinou 2016, p. 253. sfn error: no target: CITEREFPapaconstantinou2016 ()
9. Al-Kalbi 2015, p. 17.
10. (กุรอาน ซูเราะฮ์ที่ 53)
11. Abu Khalil, Shawqi (1 March 2004). Atlas of the Prophet's biography: places, nations, landmarks. Dar-us-Salam. p. 226. ISBN .
12. "Obligation to destroy idols - islamqa.info". สืบค้นเมื่อ 17 December 2014.
13. List of Battles of Muhammad 2011-07-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
14. "The Sealed Nectar". สืบค้นเมื่อ 17 December 2014.
15. "Sa‘d bin Zaid Al-Ashhali was also sent", Witness-Pioneer.com 2011-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

สารานุกรม

• Al-Kalbi, Ibn (2015). Book of Idols. Princeton University Press. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• Andrae, Tor (2012). Mohammed: The Man and His Faith. Courier Corporation. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• Brown, Daniel W. (2011). A New Introduction to Islam. John Wiley & Sons. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• Griffo, Kedar; Birkley, Michael (2011). Religion, Politics, and Freemasonry: A Violent Attack Against Ancient Africa. lulu.com. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))^[]
• Jordan, Michael (2014). Dictionary of Gods and Goddesses. Infobase Publishing. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• Khan, Nasir (2006). Perceptions of Islam in the Christendoms: A Historical Survey. International Specialized Book Service Incorporated. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• Papaconstantinou, Arietta; Schwartz, Daniel L. (2016). Conversion in Late Antiquity: Christianity, Islam, and Beyond: Papers from the Andrew W. Mellon Foundation. Routledge. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• Phipps, William E. (1999). Muhammad and Jesus: A Comparison of the Prophets and Their Teachings. A&C Black. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• Tate, Karen (2005). Sacred Places of Goddess: 108 Destinations. CCC Publishing. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• van der Toorn, Karel; Becking, Bob; van der Horst, Pieter (1999). MDictionary of Deities and Demons in the Bible. Wm. B. Eerdmans Publishing. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))
• Van Donzel, E. J. (1994). Islamic Desk Reference. BRILL. ISBN . {{}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง ((help))