มะดาอ นศอเล ยะห อาหร บ م د ائ ن ص ال ح อ กษรโรม น madāʼin Ṣāliḥ แปลตรงต ว เม องของศอเล ยะห หร อเร ยกอ กช อหน งว า อ ลฮ จ

มะดาอินศอเลียะห์ (อาหรับ: مَدَائِن صَالِح, อักษรโรมัน: madāʼin Ṣāliḥ, แปลตรงตัว 'เมืองของศอเลียะห์') หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า อัลฮิจญร์ (อาหรับ: ٱلْحِجْر) เป็นโบราณสถานที่ตั้งอยู่ในบริเวณของแคว้นมะดีนะฮ์ ฮิญาซ ซาอุดีอาระเบีย ซากส่วนใหญ่มาจากสมัยราชอาณาจักรแนบาเทีย (คริสต์ศตวรรษที่ 1) และมีบางส่วนมาจากยุคของและจักรวรรดิโรมัน อีกด้วย

เฮกรา (มะดาอินศอเลียะห์)
مَدَائِن صَالِح

มะดาอินศอเลียะห์
แสดงที่ตั้งภายในซาอุดีอาระเบีย
ชื่ออื่น	อัลฮิจญร์ ٱلْحِجْر มะดาอินศอเลียะห์
ที่ตั้ง	อัลมะดินะฮ์, ฮิญาซ, ซาอุดิอาระเบีย
พิกัด	26°47′30″N 37°57′10″E / 26.79167°N 37.95278°E / 26.79167; 37.95278
ประเภท	นิคม
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน	Al-Hijr Archaeological Site (Madâ’in Sâlih)
ประเภท	วัฒนธรรม
เกณฑ์	ii, iii
ขึ้นเมื่อ	2008 (32nd session)
เลขอ้างอิง	1293
ภูมิภาค	รัฐอาหรับ

ในอัลกุรอาน ได้กล่าวว่าบริเวณนี้เคยเป็นของในสมัยของนบีศอเลียะห์ โดยเผ่านี้ถูกอัลลอฮ์ (พระเจ้า) ลงโทษโดยให้เกิดแผ่นดินไหวและฟ้าผ่าในบริเวณนี้ เพราะเผ่านี้หลงไป (ซึ่งผิดหลักศาสนาอิสลาม) จึงทำให้บริเวณนี้เป็นพื้นที่ต้องคำสาป

ใน ค.ศ. 2008 ยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนมะดาอินศอเลียะห์เป็นแหล่งมรดกโลกแห่งแรกของซาอุดีอาระเบีย

ชื่อ

ชื่อของสถานที่นี้มีอยู่หลายชื่อ โดยที่สตราโบและนักเขียนแถบเมดิเตอเรเนียนได้ใช้ชื่อว่าเฮกรา ส่วนชื่อปัจจุบันตั้งตามชื่อของนบี (ศาสดา) ศอเลียะห์ และชื่อ อัลฮิจญร์ ("แดนหิน" หรือ "บริเวณที่มีหิน") ถูกใช้สำหรับภูมิประเทศของที่นี่

ประวัติ

ในอัลกุรอาน

ในช่วงประมาณสหัสวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล บริเวณนี้เคยเป็นที่ตั้งของชาวษะมูด โดยเป็นเผ่าที่สลักหินเป็นที่อยู่อาศัย และเผ่านี้เป็นเผ่าที่ และชอบ นบีศอเลียะห์ (ซึ่งกลายเป็นชื่อของสถานที่นี้ในปัจจุบัน) ได้เรียกให้เผ่าษะมูดขออภัยโทษต่ออัลลอฮ์ แต่พวกเขาปฏิเสธ แล้วท้าให้ศอเลียะห์นำที่ตั้งท้องออกมาจากภูเขาลูกหนึ่ง และแล้ว อูฐตัวนั้นก็ออกมาตามพระบัญชาของอัลลอฮ์ เพื่อเป็นข้อพิสูจน์ของศอเลียะห์ แต่อย่างไรก็ตาม มีคนกลุ่มน้อยเท่านั้นที่เชื่อ ส่วนคนที่ไม่เชื่อได้ลงมือฆ่าอูฐ (ซึ่งผิดสัญญาตามที่พวกเขาบอกว่าจะรักษาอูฐอย่างดี) และลูกของมันก็วิ่งกลับไปที่ช่องเขาเดิมที่มันมา ชาวษะมูดถูกเตือนให้เตรียมการลงโทษในเวลา 3 วัน และเนื่องจากว่าพวกเขาไม่เชื่อเรื่องการลงโทษ ศอเลียะห์กับก็ออกจากเมืองนี้ไป ส่วนพวกที่ไม่ออกก็ถูกลงโทษโดยอัลลอฮ์—วิญญาณของพวกเขาออกจากร่างในช่วงที่มีแผ่นดินไหวและฟ้าร้องกัมปนาท

สมัยโรมัน

ในปี ค.ศ.106 อาณาจักรนาบาเทียนถูกครอบครองโดยจักรวรรดิโรมัน และทำให้แคว้นฮิญาซกลายเป็นจังหวัดอาระเบีย

ประวัติของบริเวณนี้ตั้งแต่จักรวรรดิโรมันล่มสลายจนถึงการมาของศาสนาอิสลาม ยังไม่ทราบแน่ชัด โดยมีบันทึกจากนักเดินทางและที่เดินทางไปมักกะฮ์เท่านั้น อัลฮิจญร์กลายเป็นสถานีที่ให้สิ่งของและน้ำแก่ผู้ทำฮัจญ์ และมีรายงานจากอิบน์ บะฏูเฏาะฮ์ในศตวรรษที่ 14 ว่า บริเวณนี้มีแต่บ้านที่ถูกสลักเป็นที่อยู่อาศัย และไม่มีกิจกรรมของมนุษย์อยู่ตรงนี้

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

Marjory Woodfield (21 April 2017). "Saudi Arabia's silent desert city". BBC News.
อัลกุรอาน %3Averse%3D73 7 :73–79
อัลกุรอาน %3Averse%3D61 11 :61–69
อัลกุรอาน %3Averse%3D80 15 :80–84
อัลกุรอาน %3Averse%3D141 26 :141–158
อัลกุรอาน %3Averse%3D23 54 :23–31
อัลกุรอาน %3Averse%3D6 89 :6–13
อัลกุรอาน %3Averse%3D11 91 :11–15
Centre, UNESCO World Heritage. "Al-Hijr Archaeological Site (Madâin Sâlih)". whc.unesco.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-11-23.
Harrison, Timothy P.. "Ḥijr." Encyclopaedia of the Qurʾān. General Editor: Jane Dammen McAuliffe, Georgetown University, Washington DC. Brill Online, 2016.
"ICOMOS Evaluation of Al-Hijr Archaeological Site (Madâin Sâlih) World Heritage Nomination" (PDF). World Heritage Center. สืบค้นเมื่อ 2009-09-16.
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ creation
. Historical Madain Saleh. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-08. สืบค้นเมื่อ 2014-04-07.
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ madain
"Madain Saleh – Cities inhabited by the People of Thamud". สืบค้นเมื่อ 2009-09-17.
Hizon, Danny. "Madain Saleh: Arabia's Hidden Treasure – Saudi Arabia". สืบค้นเมื่อ 2009-09-17.
The New Encyclopædia Britannica: Micropædia Volume 8. USA: Encyclopædia Britannica, Inc. 1995. p. 473. ISBN .
. Historical Madain Saleh. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-08. สืบค้นเมื่อ 2014-04-07.

อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "digging" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "britannica-5-809" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "britannica-13-818" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "britannica-13-820" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "britannica-13-840" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "unesco" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "info" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "romans2" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "baker" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า

อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "arabnews" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า

สารานุกรม

Abdul Rahman Ansary; Ḥusayn Abu Al-Ḥassān (2001). The civilization of two cities: Al-ʻUlā & Madāʼin Sāliḥ. Riyadh: Dar Al-Qawafil. ISBN . ISBN
Mohammed Babelli (2003). Mada’in Saleh. Riyadh: Desert Publisher. ISBN . (I./2003, II./2005, III./2006, IV./2009.)

แหล่งข้อมูลอื่น

World Heritage listing submission
Photo gallery at nabataea.net
Personal website on Hegra (Madain Saleh) (picture, text, map, video and sound) at hegra.fr
from Mauritian photographer
Historical Wonder by Mohammad Nowfal
Saudi Arabia's Hidden City from France24

วิดีโอ

The Road to Madain Salah
Round in Madain Salah : Part1 – Part2 – Part3 – Part4

[1] Marjory Woodfield (21 April 2017). "Saudi Arabia's silent desert city". BBC News.

[Q7:73-79-2] อัลกุรอาน %3Averse%3D73 7 :73–79

[Q11:61-69-3] อัลกุรอาน %3Averse%3D61 11 :61–69

[Q15:80-84-4] อัลกุรอาน %3Averse%3D80 15 :80–84

[Q26:141-158-5] อัลกุรอาน %3Averse%3D141 26 :141–158

[Q54:23-31-6] อัลกุรอาน %3Averse%3D23 54 :23–31

[Q89:6-13-7] อัลกุรอาน %3Averse%3D6 89 :6–13

[Q91:11-15-8] อัลกุรอาน %3Averse%3D11 91 :11–15

[9] Centre, UNESCO World Heritage. "Al-Hijr Archaeological Site (Madâin Sâlih)". whc.unesco.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-11-23.

[Harrison2016-10] Harrison, Timothy P.. "Ḥijr." Encyclopaedia of the Qurʾān. General Editor: Jane Dammen McAuliffe, Georgetown University, Washington DC. Brill Online, 2016.

[whs-11] "ICOMOS Evaluation of Al-Hijr Archaeological Site (Madâin Sâlih) World Heritage Nomination" (PDF). World Heritage Center. สืบค้นเมื่อ 2009-09-16.

[creation-12] อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ creation

[verses-13] . Historical Madain Saleh. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-08. สืบค้นเมื่อ 2014-04-07.

[madain-14] อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ madain

[thamud-15] "Madain Saleh – Cities inhabited by the People of Thamud". สืบค้นเมื่อ 2009-09-17.

[hidden-16] Hizon, Danny. "Madain Saleh: Arabia's Hidden Treasure – Saudi Arabia". สืบค้นเมื่อ 2009-09-17.

[britannica-8-473-17] The New Encyclopædia Britannica: Micropædia Volume 8. USA: Encyclopædia Britannica, Inc. 1995. p. 473. ISBN .

[fall-18] . Historical Madain Saleh. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-08. สืบค้นเมื่อ 2014-04-07.