ภาษาญ อ Nyaw หร อ ภาษาไทญ อ Tai Yo Tai Nyaw หร อ ภาษาไทแมน Tai Mène หร อ ภาษาย อ เป นภาษากล มไทในเอเช ยตะว นออกเฉ ยงใต โ

ภาษาญ้อ (Nyaw) หรือ ภาษาไทญ้อ (Tai Yo/Tai Nyaw) หรือ ภาษาไทแมน (Tai Mène) หรือ ภาษาย้อ เป็นภาษากลุ่มไทในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมีความใกล้ชิดกับภาษาไทเปาในประเทศเวียดนาม ซึ่งมีชื่อเรียกว่า Tai Do และ Tai Quy Chau เดิมเคยเขียนเป็นอักษรไทญ้อ แต่ปัจจุบันไม่ใช้แล้ว ภาษานี้พูดกันในหมู่ชาวไทญ้อซึ่งมีอยู่ในประเทศไทยราว 50,000 คน (พ.ศ. 2533) โดยในปัจจุบันพบได้ที่จังหวัดสกลนคร หนองคาย นครพนม มหาสารคาม ปราจีนบุรี และสระบุรี พบได้มากที่อำเภอนาหว้า อำเภอท่าอุเทน อำเภอโพนสวรรค์ อำเภอศรีสงคราม อำเภอสว่างแดนดิน อำเภอเมืองสกลนคร อำเภออรัญประเทศ เป็นต้น ส่วนใหญ่อพยพมาจากทางตอนเหนือของแขวงหลวงพระบาง และแขวงคำม่วนประเทศลาว

ภาษาญ้อ
ศัพท์ "ไทญ้อ" เขียนด้วยอักษรลายตัย
ภูมิภาค	ภาคอีสาน, ที่ราบลุ่มแม่น้ำโขง, ประเทศเวียดนาม
ชาติพันธุ์	ชาวญ้อ
จำนวนผู้พูด	ไม่ทราบ (60,000 อ้างถึง1990 - 1995 census)
ตระกูลภาษา	ขร้า-ไท ไท หรือตะวันตกเฉียงใต้ ภาษาญ้อ
ระบบการเขียน	โกว๊กหงือ, ไทย, ลายตัย
รหัสภาษา
ISO 639-3	อย่างใดอย่างหนึ่ง: `tyj` – Tai Do `nyw` – Tai Nyaw

ภาษาญ้อจัดอยู่ในตระกูลภาษาขร้า-ไท มีพยัญชนะ 19 เสียง สระเดี่ยว 18 เสียง สระประสม 3 เสียง วรรณยุกต์ 4 เสียง พยัญชนะควบกล้ำ 6 เสียง

อ้างอิง

Tai Do ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
Tai Nyaw ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
Chamberlain (1991), p. 119
Pittayawat Pittayaporn [พิทยาวัฒน์ พิทยาภรณ์] (2009). The Phonology of Proto-Tai. PhD dissertation, Department of Linguistics, Cornell University. p. 318.
"หมู่บ้านวัฒนธรรมชนเผ่าไทญ้อบ้านโพน | CBT Thailand". cbt.
[1]

อ่านเพิ่ม

Boonsner, Thepbangon. 1982. An Introduction to the Nɔɔ dialect.
Nantaporn Ninjinda. 1989. A Lexical Study of Nyo Spoken in Sahon Nakhon, Nakhon Phanom, and Prachin Buri. Silpakorn University (in Thai).
Pacqement, Jean. 2018. The Nyo language spoken at Kut Kho Kan village (Loeng Nok Tha district, Yasothon province): A Language Documentation Research at Roi Et Rajabhat University^[]. Sikkha Journal of Education 5(2). Nakhon Ratchasima: .
เรืองเดช ปันเขื่อนขัติย์. ภาษาถิ่นตระกูลไทย. กทม. สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชนบทมหาวิทยาลัยมหิดล. 2531.
Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.

บรรณานุกรม

Chamberlain, James R. 1983. The Tai Dialects of Khammouan Province: Their Diversity and Origins. 16th International Conference on Sino-Tibetan Language and Linguistics, 16–18 September (Seattle, Washington, 1983)
Chamberlain, James R. 1991. "Mène: A Tai dialect originally spoken in Nghệ An (Nghệ Tinh), Vietnam -- preliminary linguistic observations and historical implications." Journal of the Siam Society 79(2):103-123.
Chamberlain, James R. 1998. "The Origin of the Sek: Implications for Tai and Vietnamese History". Journal of the Siam Society 86.1 & 86.2: 27-48.
Finot, Louis. 1917. Recherches sur la Littérature Laotienne. BEFEO 17.5.
Robequain, Charles. 1929. Le Thanh Hoá. EFEO, Paris et Bruxelles.
Thananan, Trongdee. 2014. "The Lao-speaking Nyo in Banteay Meanchey Province of Cambodia". In Research Findings in Southeast Asian Linguistics, a Festschrift in Honor of Professor Pranee Kullavanijaya. Manusya, Special Issue 20. Bangkok: Chulalongkorn University Press.

[e18-1] Tai Do ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
Tai Nyaw ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)

[Chamb91-2] Chamberlain (1991), p. 119

[3] Pittayawat Pittayaporn [พิทยาวัฒน์ พิทยาภรณ์] (2009). The Phonology of Proto-Tai. PhD dissertation, Department of Linguistics, Cornell University. p. 318.

[4] "หมู่บ้านวัฒนธรรมชนเผ่าไทญ้อบ้านโพน | CBT Thailand". cbt.

[5] [1]