ฟาโรห์เมรีคาเร

เมริคาเร (หรือ เมริคารา) เป็นฟาโรห์แห่งอียิปต์โบราณจากราชวงศ์ที่สิบ พระองค์มีพระชนม์ชีพอยู่ในปลายช่วงระหว่างกลางที่ 1

ฟาโรห์เมริคาเร
เมริคารา
จานสีของอัครเสนาบดีนามว่า ออร์คาอูเคติ, ปรากฏคาร์ทูธของฟาโรห์เมริคาเร
ฟาโรห์
รัชกาล	ประมาณ 2075–2040 ปีก่อนคริสตกาล
ก่อนหน้า	วาคาเร เคติ?
ถัดไป	น่าจะเป็นฟาโรห์ไม่ทราบพระนาม จากนั้นเป็นเมนทูโฮเตปที่ 2 (ราชวงศ์ที่สิบเอ็ด)
พระปรมาภิไธย (พระนามครองราชย์) เมริคาเร mr.j-k3-rˁ เป็นที่รักโดยดวงวิญญาณแห่งรา (พระนามประสูติ) น่าจะ เคติ Ḥty
พระราชบิดา	วาคาเร เคติ ?
สวรรคต	ประมาณ 2040 ปีก่อนคริสตกาล
สุสาน
ราชวงศ์	ราชวงศ์ที่สิบ

พระองค์เริ่มใช้พระราโชบายในการอยู่ร่วมกันแบบกึ่งสันติกับผู้ปกครองทางใต้จากราชวงศ์ที่สิบเอ็ดแห่งอียิปต์ โดยมุ่งเน้นที่การทำนุบำรุงความเจริญรุ่งเรืองในพระราชอาณาเขตของพระองค์ ซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเฮราคลีโอโพลิส แทนที่จะทำสงครามพุ่งกับฝ่ายธีบส์ แต่พระราโชบายของพระองค์กลับไม่ได้ผล และไม่นานหลังจากที่พระองค์เสด็จสวรรคต แคว้นเฮราคลีโอโพลิสก็ถูกยึดครองโดยฟาโรห์แห่งธีบส์พระนามว่า เมนทูโฮเทปที่ 2 ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของสมัยช่วงราชอาณาจักรกลาง พีระมิดของพระองค์นั้นได้รับการยืนยันทางประวัติศาสตร์ว่ามีอยู่จริงแล้ว ถึงแม้ว่าจะยังไม่ถูกค้นพบก็ตาม

รัชสมัย

พระราชประวัติ

ตามที่นักวิชาการหลายคนกล่าวไว้ พระองค์ทรงขึ้นปกครองในช่วงปลายราชวงศ์ที่สิบแห่งอียิปต์ในวัยกลางคน ตามการครองราชย์อันยาวนานของพระราชบิดา การมีตัวตนของผู้ปกครองก่อนหน้า (ที่มีพระนามว่า "เคติที่ 3" ซึ่งทรงนิพนธ์) ยังคงเป็นข้อสงสัยที่มีการถกเถียงกันในหมู่นักไอยคุปต์วิทยา นักวิชาการบางคนมักให้ฟาโรห์วาคาเร เคติ เป็นผู้ปกครองก่อนหน้าพระองค์ โดย (sebayt) เหล่านี้ ซึ่งอาจจะเขียนขึ้นในรัชสมัยของฟาโรห์เมริคาเร และอ้างว่าเป็นพระราชบิดาโดยสมมติขึ้นเป็นสร้างการตั้งอยู่ในธรรมาภิบาล ข้อความดังกล่าวยังกล่าวถึงพรมแดนด้านตะวันออกที่เพิ่งสงบลง แต่ให้ยังอยู่ในความสนใจของฟาโรห์ ในข้อความพระราชบิดาที่ไม่มีพระนามของพระองค์กล่าวถึงการบุกยึดไทนิส แต่พระองค์แนะนำให้ฟาโรห์เมริคาเรจัดการกับอียิปต์บนที่กำลังลำบากมากขึ้น

เมื่อขึ้นครองราชสมบัติแล้ว ราวปี 2075 ปีก่อนคริสตศักราช ฟาโรห์เมริคาเรยอมอย่างชาญฉลาด เพื่อดำรงอยู่ของสองแคว้นที่แยกจากกัน (เฮราคลีโอโพลิสและธีบส์) และพยายามรักษาพระราโชบายในการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ซึ่งบรรลุผลสำเร็จโดยพระราชบิดาของพระองค์ ดูเหมือนว่าช่วงเวลาแห่งความสงบสุขจะนำความเจริญรุ่งเรืองจำนวนหนึ่งมาสู่แคว้นของพระองค์ ต่อมาไม่นาน ฟาโรห์ถูกบังคับให้แล่นเรือไปตามแม่น้ำไนล์พร้อมกับราชสำนักด้วยกองเรือขนาดใหญ่ เมื่อพระองค์เสด็จไปถึงเมือง พระองค์ได้แต่งตั้ง ผู้ภักดี เป็นผู้ปกครองท้องถิ่นต่อจาก ผู้ซึ่งเป็นบิดาผู้ล่วงลับของเขา พระองค์ยังทำการบูรณะที่วิหารแห่งในท้องถิ่น หลังจากนั้นฟาโรห์เมริคาเรได้ขึ้นไปยังเมือง ซึ่งเป็นไปได้ว่าจะปราบปรามการจลาจล และในขณะเดียวกันก็เป็นการแสดงพระราชอำนาจไปยังพื้นที่ชายแดนทางใต้ที่กำลังวุ่นวาย

พระองค์เสด็จสวรรคตในช่วง 2040 ปีก่อนคริสตกาล เพียงไม่กี่เดือนก่อนการล่มสลายของเฮราคลีโอโพลิส ดังนั้น การสู้รบครั้งสุดท้ายโดยฝ่ายธีบส์ ซึ่งนำโดยฟาโรห์เมนทูโฮเทปที่ 2 จากราชวงศ์ที่สิบเอ็ดแห่งอียิปต์ จึงมีความเป็นไปได้ว่าจะเกิดในรัชสมัยสั้น ๆ ของฟาโรห์ไม่ทราบพระนามที่ขึ้นมาปกครองต่อจากพระองค์

การฝังพระศพ

จารึกของอันพูเอมฮัต ซึ่งได้ยินยันเกี่ยวกับพิธีบูชาพระศพฟาโรห์เมริคาเรในช่วงสมัยราชวงศ์ที่สิบสอง

หลายแหล่งข้อมูลระบุว่า ฟาโรห์ถูกฝังอยู่ในพีระมิดที่ยังไม่ถูกค้นพบในซัคคาราที่มีชื่อว่า ความรุ่งเรืองเป็นที่พำนักแห่งเมริคาเร (Flourishing are the Abodes of Merikare) ซึ่งควรต้องตั้งอยู่ใกล้กับพีระมิดแห่งเตติ ซึ่งเป็นฟาโรห์จากราชวงศ์ที่หก ชื่อของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องในการก่อสร้างได้รับการบันทึกไว้ เนื่องจากการบูชาพระศพของพระองค์จะอยู่ถึงช่วงราชวงศ์ที่สิบสองแห่งอียิปต์; อันที่จริงคาร์ทูธของฟาโรห์เมริคาเรปรากฏอยู่บนจารึกของนักบวชอย่างน้อยสี่คนที่รับผิดชอบการบูชาพระศพของฟาโรห์เตติและฟาโรห์เมริคาเรในช่วงสมัยราชอาณาจักรกลาง พวกเขารวมถึง ผู้ซึ่งที่ยังดำรงตำแหน่งสำคัญอื่นๆ

หลักฐานรับรอง

แม้ว่าพระนามของฟาโรห์เมริคาเรจะไม่เป็นที่รู้ทราบในบันทึกพระนามกษัตริย์แห่งตูริน แต่พระองค์ก็เป็นฟาโรห์ที่มีหลักฐานรับรองมากที่สุดในบรรดาฟาโรห์แห่งเฮราคลีโอโพลิส พระนามของพระองค์ปรากฏบน:

• ;
• จานสีไม้อาลักษณ์ที่เป็นของอัครเสนาบดีนามว่า ออร์คาอูเคติ ซึ่งพบในหลุมฝังศพใกล้อัสยุต (พร้อมกับภาชนะใส่ถ่านที่อุทิศแด่ฟาโรห์เมริอิบเร เคติ) และตอนนี้อยู่ที่พิพิธภัณฑ์ลูฟวร์;
• บันทึกจากหลุมฝังศพของผู้ปกครองท้องถิ่นนามว่า เคติที่ 2, ในอัสยุต;
• จารึกทั้งเก้าชิ้นที่ยันยันการมีอยู่จริงของพีระมิดแห่งเมริคาเรและพิธีบูชาพระศพของพระองค์ในซัคคารา

ข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับช่วงต้นรัชสมัย

ในปี ค.ศ. 2003 อาร์คาดี เอฟ. เดมิดชิก นักไอยคุปต์วิทยา ได้เสนอว่าควรพิจารณาใหม่เกี่ยวกับช่วงตำแหน่งรัชสมัยภายในราชวงศ์ของฟาโรห์เมริคาเร ตามที่เขากล่าว ถ้าหากพระองค์ครองราชย์ในระหว่างช่วงการดำเนินการทางทหารที่นำโดยฟาโรห์เมนทูโฮเทปที่ 2 พีระมิดและพิธีบูชาพระศพคงจะไม่สามารถอยู่รอดได้จากการเอาชนะของฝ่ายธีบส์ และฟาโรห์เมริคาเรคงจะไม่สามารถหาหินแกรนิตจากทางใต้ได้ตามที่กล่าวไว้ในตำราคำสอนที่กล่าวไว้ข้างต้น เดมิดชิกยังโต้แย้งอีกด้วยว่าการบุกไทนิสที่เทฟิติและพระองค์กล่าวถึงนั้นเหมือนกัน คงถูกโจมตีในแนวรบฝ่ายตรงข้ามโดยฟาโรห์วาอังค์ อินเตฟที่ 2 ผู้ปกครองแห่งธีบส์ เขาจึงแสดงความคิดเห็นว่าว่าการครองราชย์ของฟาโรห์เมริคาเร ควรจัดไว้เร็วกว่าที่เคยคิดไว้หลายสิบปี เมื่อราชวงศ์ที่สิบแห่งอียิปต์มีอำนาจอยู่ที่จุดสูงสุด

อ้างอิง

1. , in , vol 1, part 2, 1971 (2008), Cambridge University Press, ISBN , pp. 467–78.
2. , Handbuch der Ägyptischen Königsnamen, 2nd edition, Mainz, 1999, p. 74.
3. Arkadi F. Demidchik (2003), "The reign of Merikare Khety", Göttinger Miszellen 192, pp. 25–36.
4. , A History of Egypt, from the Earliest Times to the XVIth Dynasty (1897), pp. 115-16.
5. , A History of Egypt, from the Earliest Times to the XVIth Dynasty (1897), pp. 115-16.
6. , op. cit. p. 996.
7. , A History of Ancient Egypt, Oxford, Blackwell Books, 1992, pp. 141–45.
8. Michael Rice, Who is who in Ancient Egypt, 1999 (2004), Routledge, London, ISBN , p. 113.
9. William C. Hayes, op. cit. p. 466–67.
10. William C. Hayes, op. cit. p. 237.
11. , Ancient Egyptian Literature, vol. 2. pp. 97-109. University of California Press 1980, ISBN , p. 97.
12. , Egypt of the Pharaohs. An introduction, Oxford University Press, 1961, p. 113.
13. , Excavations at Saqqara (1905-1906), Le Caire, Impr. de l'Institut français d'archéologie orientale (1907), p. 20 ff; pl. XIII, XV.

อ่านเพิ่ม

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ฟาโรห์เมริคาเร

• Wolfgang Kosack; Berliner Hefte zur ägyptischen Literatur 1 - 12: Teil I. 1 - 6/ Teil II. 7 - 12 (2 Bände). Paralleltexte in Hieroglyphen mit Einführungen und Übersetzung. Heft 8: Die Lehre für König Merikarê. Verlag Christoph Brunner, Basel 2015. ISBN .