ในเศรษฐศาสตร ฟ งก ช นการบร โภคอธ บายความส มพ นธ ระหว างการบร โภคและรายได ท จ บจ ายได โดยแนวค ดน เช อก นว าได ร บการเสนอใ

ในเศรษฐศาสตร์ ฟังก์ชั่นการบริโภคอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคและรายได้ที่จับจ่ายได้ โดยแนวคิดนี้เชื่อกันว่าได้รับการเสนอในเศรษฐศาสตร์มหภาค โดยจอห์น เมย์นาร์ด เคนส์ ในปี 1936 ซึ่งใช้มันเพื่อพัฒนาแนวคิดตัวทวีของการใช้จ่ายภาครัฐ

กราฟของฟังก์ชั่นการบริโภคโดยที่ a คือการบริโภคแบบอิสระ (ได้รับผลกระทบจากอัตราดอกเบี้ย ความคาดหวังของผู้บริโภค ฯลฯ ) b คือความโน้มเอียงหน่วยสุดท้ายที่จะบริโภคและ Yd เป็นรายได้ที่จับจ่ายได้

รายละเอียด

รูปแบบที่ง่ายที่สุดคือ ฟังก์ชั่นการใช้แบบเส้นตรง ที่ใช้บ่อยในแบบจำลองของเคนส์:

$C=a+b\times Y_{d}$

โดยที่ $a$ คือ ที่เป็นอิสระจากรายได้ที่จับจ่ายได้ นั่นคือการบริโภคเมื่อรายได้เป็นศูนย์ พจน์ $b\times Y_{d}$ คือ การบริโภคเหนี่ยวนำ ที่ได้รับอิทธิพลจากระดับรายได้ของเศรษฐกิจ ฟังก์ชันสมมติสำหรับข้อสมมติฐานที่ว่าไม่มี สหสัมพันธ์และความเกี่ยวเนื่อง ระหว่าง $Y_{d}$ และ C, และทั้งนี้ความสัมพันธ์ดังกล่าวสามารถแสดงได้โดยสมการปฏิสัมพันธ์บน ระบบพิกัดคาร์ทีเซียน.

พารามิเตอร์ $b$ รู้จักกันในนาม ความโน้มเอียงหน่วยสุดท้ายที่จะบริโภค หรือการเพิ่มขึ้นของการบริโภคอันเนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในรายได้ที่จับจ่ายได้ เนื่องจาก $\partial C/\partial Y_{d}=b$ . ในเชิงเรขาคณิต, $b$ คือ ความชัน ของฟังก์ชันการบริโภค หนึ่งในข้อสมมติฐานหลักของ เศรษฐศาสตร์แบบเคนส์ คือพารามิเตอร์นี้เป็นบวกแต่มีค่าต่ำกว่าหนึ่ง หรือก็คือ $b\in (0,1)$ .

เคนส์ยังอธิบายถึงแนวโน้มของความโน้มเอียงหน่วยสุดท้ายในการบริโภคว่าจะลดลงเมื่อรายได้เพิ่มขึ้น หรือก็คือ $\partial ^{2}C/\partial Y_{d}^{2}<0$ . ถ้าข้อสมมติฐานนี้ได้ถูกใช้ มันจะนำไปสู่ฟังก์ชันการบริโภคที่ไม่เป็นเส้นตรงและมีความชันลดลงเรื่อยๆ ทฤษฎีใหม่ๆ ที่เกี่ยวกับรูปของฟังก์ชันการบริโภคประกอบไปด้วยการใช้จ่ายเพื่อการบริโภคเชิงสัมพัทธ์ของ เจมส์ ดูว์เซนเบอร์รี่(1949) สมมติฐานวัฏจักรชีวิต ของ ฟรังโก โมดิจานี่ และริชาร์ด บรัมเบิร์ก (1954) และสมมติฐานรายได้ถาวร ของ มิลตัน ฟรีดแมน (1957)

ผลงานทางทฤษฎีใหม่ ๆ บางภายหลังงานของดูว์เซนเบอร์รี่ และอิงจากเศรษฐศาสตร์พฤติกรรมเสนอว่าหลักทางพฤติกรรมจำนวนหนึ่งสามารถนำมาใช้เป็นรากฐานทางเศรษฐศาสตร์จุลภาคสำหรับฟังก์ชั่นการบริโภคมวลรวมเชิงพฤติกรรมได้

ดูเพิ่มเติม

อุปสงค์มวลรวม
สมมติฐานรายได้สัมบูรณ์
สมมติฐานวัฏจักรชีวิต
การวัดรายได้ประชาชาติและผลผลิต
สมมติฐานรายได้ถาวร

เชิงอรรถ

Algebraically, this means $C=f(Y_{d})$ where $f\colon \mathbb {R} ^{+}\to \mathbb {R} ^{+}$ is a that levels of disposable income $Y_{d}$ —income after government intervention, such as taxes or transfer payments—into levels of consumption $C$ .

[1] Algebraically, this means $C=f(Y_{d})$ where $f\colon \mathbb {R} ^{+}\to \mathbb {R} ^{+}$ is a that levels of disposable income $Y_{d}$ —income after government intervention, such as taxes or transfer payments—into levels of consumption $C$ .