พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน

พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน และที่ 2 แห่งนอร์เวย์ (สวีเดน: Karl XIII, นอร์เวย์: Karl II) เป็นกษัตริย์แห่งสวีเดนตั้งแต่ ค.ศ. 1809 และได้ควบตำแหน่งกษัตริย์แห่งนอร์เวย์ตั้งแต่ ค.ศ. 1814 จนเสด็จสวรรคต พระองค์เป็นพระโอรสของ กับพระนาง (พระขนิษฐาในพระเจ้าฟรีดริชมหาราช) พระเจ้าคาร์ลที่ 13 ทรงเป็นกษัตริย์สวีเดนองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ฮ็อลชไตน์-ก็อททรอพ พระองค์ไม่มีพระบุตรสืบสัตติวงศ์ พระองค์ทรงรับจอมพลฝรั่งเศส ฌ็อง-บาติสต์ แบร์นาด็อต ผู้ไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดเลยเป็นพระโอรสบุญธรรม ซึ่งต่อมาแบร์นาด็อตได้ขึ้นสืบราชสมบัติต่อ

พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน และที่ 2 แห่งนอร์เวย์
พระมหากษัตริย์แห่งสวีเดน
ครองราชย์	6 มิถุนายน 1809 – 5 กุมภาพันธ์ 1818
ก่อนหน้า	พระเจ้ากุสตาฟที่ 4 อดอล์ฟ
ถัดไป	พระเจ้าคาร์ลที่ 14 โยฮัน
พระมหากษัตริย์แห่งนอร์เวย์
ครองราชย์	4 พฤศจิกายน 1814 – 5 กุมภาพันธ์ 1818
ก่อนหน้า	พระเจ้าคริสเตียน เฟรเดอริก
ถัดไป	พระเจ้าคาร์ลที่ 3 โยฮัน
พระราชสมภพ	7 ตุลาคม ค.ศ. 1748(1748-10-07) สต็อกโฮล์ม, ประเทศสวีเดน
สวรรคต	5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1818(1818-02-05) (69 ปี) สต็อกโฮล์ม, ประเทศสวีเดน
ฝังพระศพ	20 มีนาคม 1818 โบสถ์ริดราห์โฮล์ม, สต็อกโฮล์ม,
คู่อภิเษก
พระราชบุตร	Princess Louise Hedvig Prince Carl Adolf, Duke of Värmland Carl Löwenhielm (illegitimate)
ราชวงศ์
พระราชบิดา
พระราชมารดา
ศาสนา	ลูเทอแรน

พระเจ้าคาร์ลที่ 13 กับพระนางเฮ็ทวิช ชาร์ล็อทเทอ ผู้มเหสี เคยให้กำเนิดพระโอรสสองพระองค์ แต่ทั้งสองพระองค์ล้วนสิ้นพระชนม์ในวัยทารก ด้วยไม่เห็นโอกาสให้กำเนิดพระบุตรอีก ทั้งสองจึงทรงรับเจ้าชายชาร์ล ออกัส แห่งเดนมาร์ก เป็นมกุฎราชกุมารบุญธรรมในปีค.ศ. 1810 อย่างไรก็ตาม เจ้าชายเชื้อเดนมาร์กพระองค์นี้กลับสิ้นพระชนม์เพียงไม่กี่เดือนหลังเสด็จถึงสวีเดน ทำให้ราชสำนักสวีเดนจึงคิดจะยกบัลลังก์ให้แก่ราชวงศ์โบนาปาร์ตแห่งฝรั่งเศส แต่ไม่มีญาติพี่น้องคนไหนเลยของจักรพรรดินโปเลียนอาสารับหน้าที่นี้

องคมนตรีสวีเดน คาร์ล อ็อทโท เมอร์เนอร์ (Karl Otto Mörner) ได้ยื่นข้อเสนอนี้ต่อจอมพลฌ็อง-บาติสต์ แบร์นาด็อต หนึ่งในแม่ทัพของนโปเลียน นโปเลียนไม่ได้คัดค้าน แบร์นาด็อตจึงสละสัญชาติฝรั่งเศสและหันมานับถือลูเทอแรน และกลายเป็นมกุฎราชกุมารคาร์ล โยฮัน ควบตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแผ่นดินแทนพระเจ้าคาร์ลที่มีพระพลานามัยย่ำแย่ อดีตจอมพลแบร์นาด็อตเป็นผู้มีความสามารถเก่งกาจ สามารถปกป้องสวีเดนท่ามกลางสงครามนโปเลียนที่สุ่มเสี่ยง และยังสามารถยึดนอร์เวย์มาจากเดนมาร์กได้อีกด้วย

เมื่อมกุฎราชกุมารยึดนอร์เวย์มาจากเดนมาร์กในปีค.ศ. 1814 และตกลงกันได้ว่าสวีเดนจะยินยอมให้นอร์เวย์ใช้รัฐธรรมนูญของตนเองและมีอำนาจปกครองตนเอง พระเจ้าคาร์ลที่ 13 จึงได้ควบตำแหน่งกษัตริย์แห่งนอร์เวย์

อ้างอิง

1. Karl 2 – utdypning (Store norske leksikon)
2. "Charles XIII - king of Sweden".
3. Ibid. Pp. 268-278.
4. "Charles XIV John - king of Sweden and Norway".
5. Bain 1911, p. 932. sfn error: no target: CITEREFBain1911 ()

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน

ก่อนหน้า		พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน		ถัดไป
พระเจ้ากุสตาฟที่ 4 อดอล์ฟ		กษัตริย์แห่งสวีเดน (6 มิถุนายน 1809 – 5 กุมภาพันธ์ 1818)		พระเจ้าคาร์ลที่ 14 โยฮัน
คริสเตียน เฟรเดอริก		กษัตริย์แห่งนอร์เวย์ (4 พฤศจิกายน 1814 – 5 กุมภาพันธ์ 1818)		พระเจ้าคาร์ลที่ 14 โยฮัน