บทความน อ างอ งจากแหล งอ างอ งเด ยวเป นหล กกร ณาช วยปร บปร งบทความน โดยเพ มการอ างอ งไปย งแหล งข อม ลเพ มเต ม หาแหล งข อ

ในทางการเมือง ฝ่ายค้าน (อังกฤษ: Opposition) ประกอบด้วยพรรคการเมืองตั้งแต่หนึ่งพรรคขึ้นไปหรือกลุ่มองค์กรอื่น ๆ ที่ต่อต้านรัฐบาลตามหลักอุดมการณ์ (หรือในภาษาอังกฤษแบบอเมริกันเรียกว่า ) พรรคหรือกลุ่มที่ของนคร ภูมิภาค รัฐ ประเทศ หรือองค์กรทางการเมืองอื่น ๆ ระดับความขัดแย้งแตกต่างกันไปตามเงื่อนไขทางการเมือง ตัวอย่างเช่น ในระบอบเผด็จการและประชาธิปไตย ฝ่ายค้านอาจถูกกดขี่หรือต้องการตามลำดับ สมาชิกของฝ่ายค้านมักทำหน้าที่เป็นปฏิปักษ์กับอีกฝ่าย

*ยืนหยัดในฝ่ายค้าน* (ประทับรอยเท้าหน้าในเมืองบอสตัน)

นักวิชาการที่มุ่งเน้นไปที่การเมืองฝ่ายค้านไม่ได้รับความนิยมหรือมีความสามารถมักนักจนกระทั่งกลางศตวรรษที่ 20 การศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้พบว่า ฝ่ายค้านทางการเมืองสามารถใช้เหตุผลเรื่องความไม่สงบของประชาชนจากสภาวะเศรษฐกิจและคุณภาพชีวิตในการระดมพลและเรียกร้องการเปลี่ยนแปลงได้ นักวิชาการถกเถียงกันว่าฝ่ายค้านทางการเมืองจะได้ประโยชน์จากความไม่มั่นคงทางการเมืองและวิกฤตเศรษฐกิจหรือไม่ ในขณะที่บางคนสรุปตรงกันข้าม กรณีศึกษาในจอร์แดนสอดคล้องกับแนวคิดกระแสหลักที่ว่าฝ่ายค้านทางการเมืองจะได้ประโยชน์จากความไม่มั่นคง ในขณะที่กรณีศึกษาในโมร็อกโกแสดงให้เห็นถึงการขาดการระดมมวลชนฝ่ายค้านเพื่อตอบสนองต่อความไม่มั่นคง ในกรณีศึกษาของจอร์แดน นักวิชาการอ้างถึงฝ่ายค้านที่ท้าทายผู้มีอำนาจมากขึ้น เนื่องจากความไม่มั่นคงทางการเมืองและเศรษฐกิจทวีความรุนแรงขึ้น ในขณะที่ฝ่ายค้านในโมร็อกโกไม่ได้เคลื่อนไหวเพื่อจัดการกับความไม่มั่นคง

นอกจากนี้ การวิจัยเกี่ยวกับการเมืองฝ่ายค้านในเอเชียใต้ยังช่วยให้นักวิจัยทราบถึงความเป็นไปได้ของการต่ออายุประชาธิปไตยหลังการถอยหลังกลับ ตลอดจนความเป็นไปได้ของความรุนแรงทางการเมือง แม้จะมีระบอบการปกครองที่รุนแรง และมีอำนาจในประเทศต่าง ๆ ในเอเชียใต้ แต่ฝ่ายค้านยังคงวางตัวเป็นพรรคคู่สัญญาที่มีอำนาจ ตัวอย่างเช่น สมาชิกฝ่ายค้านได้เข้าสู่ตำแหน่งในเนปาล และศรีลังกาเป็นเจ้าภาพจัดการเลือกตั้งในภูมิภาคที่ทราบกันดีว่าก่อนหน้านี้ไม่เคยจัดการเลือกตั้ง ในกรณีเหล่านี้ การปรากฏตัวของฝ่ายค้านได้นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงในทางบวกของระบอบประชาธิปไตย

ความขัดแย้งทางการเมืองผ่านการสื่อสารทางสื่อสังคม

เนื่องจากสื่อสังคมได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของสังคมและวัฒนธรรมทั่วโลก ความขัดแย้งทางการเมืองออนไลน์ก็เช่นกัน การสื่อสารทางออนไลน์ในภาพรวมได้เพิ่มการแพร่กระจายของความขัดแย้งทางการเมืองที่ชัดเจนยิ่งขึ้น ปัจจัยต่าง ๆ เช่น การเซ็นเซอร์ การเซ็นเซอร์แบบเลือก โพลาไรเซชัน และห้องสะท้อนเสียงได้เปลี่ยนวิธีการนำเสนอของฝ่ายค้านทางการเมือง ชาวอเมริกันหลายคนเชื่อเช่นกันว่าเว็บไซต์โซเชียลมีเดียมี โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขามีความขัดแย้งกับสภาพที่เป็นอยู่

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

Blondel, J (1997). "Political opposition in the contemporary world". Government and Opposition. 32 (4): 462–486. doi:10.1111/j.1477-7053.1997.tb00441.x. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-05.
Kersell, John E. (1966). "Review of Political Oppositions in Western Democracies". International Journal. 21 (4): 535–536. doi:10.2307/40184478. ISSN 0020-7020. JSTOR 40184478.
Kersell, John E. (1966). "Review of Political Oppositions in Western Democracies". International Journal. 21 (4): 535–536. doi:10.2307/40184478. ISSN 0020-7020. JSTOR 40184478.
Lust-Okar, Ellen (2004). "Divided They Rule: The Management and Manipulation of Political Opposition". Comparative Politics. 36 (2): 159–179. doi:10.2307/4150141. ISSN 0010-4159. JSTOR 4150141.
Staniland and Vaishnav, Paul and Milan (January 24, 2023). "The State of Opposition in South Asia".{{}}: CS1 maint: url-status ()
Ashokkumar, Ashwini; Talaifar, Sanaz; Fraser, William T.; Landabur, Rodrigo; Buhrmester, Michael; Gómez, Ángel; Paredes, Borja; Swann, William B. (November 2020). "Censoring political opposition online: Who does it and why". Journal of Experimental Social Psychology (ภาษาอังกฤษ). 91: 104031. doi:10.1016/j.jesp.2020.104031. PMC 7415017. PMID 32834107.
Nadeem, Reem (2020-08-19). "Most Americans Think Social Media Sites Censor Political Viewpoints". Pew Research Center: Internet, Science & Tech (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-03-06.

[1] Blondel, J (1997). "Political opposition in the contemporary world". Government and Opposition. 32 (4): 462–486. doi:10.1111/j.1477-7053.1997.tb00441.x. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-05.

[2] Kersell, John E. (1966). "Review of Political Oppositions in Western Democracies". International Journal. 21 (4): 535–536. doi:10.2307/40184478. ISSN 0020-7020. JSTOR 40184478.

[3] Kersell, John E. (1966). "Review of Political Oppositions in Western Democracies". International Journal. 21 (4): 535–536. doi:10.2307/40184478. ISSN 0020-7020. JSTOR 40184478.

[4] Lust-Okar, Ellen (2004). "Divided They Rule: The Management and Manipulation of Political Opposition". Comparative Politics. 36 (2): 159–179. doi:10.2307/4150141. ISSN 0010-4159. JSTOR 4150141.

[:0-5] Staniland and Vaishnav, Paul and Milan (January 24, 2023). "The State of Opposition in South Asia".{{}}: CS1 maint: url-status ()

[6] Ashokkumar, Ashwini; Talaifar, Sanaz; Fraser, William T.; Landabur, Rodrigo; Buhrmester, Michael; Gómez, Ángel; Paredes, Borja; Swann, William B. (November 2020). "Censoring political opposition online: Who does it and why". Journal of Experimental Social Psychology (ภาษาอังกฤษ). 91: 104031. doi:10.1016/j.jesp.2020.104031. PMC 7415017. PMID 32834107.

[7] Nadeem, Reem (2020-08-19). "Most Americans Think Social Media Sites Censor Political Viewpoints". Pew Research Center: Internet, Science & Tech (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-03-06.