บันทึกประจำวันของคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส

สมุดปูมการเดินทางครั้งแรกของคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส (สเปน: Diario de a bordo del primer viaje de Cristóbal Colón) เป็นอนุทินและที่เขียนโดยคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส เกี่ยวกับของเขา บันทึกนี้ครอบคลุมเหตุการณ์ตั้งแต่วันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ. 1492 เมื่อโคลัมบัสออกเดินทางจาก จนถึงวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 1493 และมีบทนำกล่าวถึงการได้รับอำนาจจากกษัตริย์ หลักฐานอ้างอิงร่วมสมัยหลายฉบับยืนยันว่าโคลัมบัสบันทึกการเดินทางของเขาไว้โดยการจดบันทึกเหตุการณ์ต่าง ๆ รายวัน ซึ่งใช้เป็นหลักฐานสำหรับพระมหากษัตริย์คาทอลิกผู้อุปถัมภ์ เมื่อเขากลับมาสเปนในฤดูใบไม้ผลิปี ค.ศ. 1493 โคลัมบัสก็ถวายบันทึกนี้แด่สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 1 แห่งกัสติยา พระองค์มีพระราชเสาวนีย์ให้คัดลอกบันทึก เก็บรักษาต้นฉบับ และมอบสำเนาให้กับโคลัมบัสก่อนของเขา ตั้งแต่ ค.ศ. 1504 ไม่มีผู้ใดทราบว่าข้อความต้นฉบับภาษาสเปนอยู่ที่ไหน

บันทึกประจำวันของคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส

โดยบาร์โตโลเม เด ลัส กาซัส (อาลักษณ์)
ตัวหนังสือ	ภาษาสเปน
สร้าง	3 สิงหาคม ค.ศ. 1492 — 15 มีนาคม ค.ศ. 1493
ที่อยู่ปัจจุบัน	ไม่ทราบแน่ชัด ถือว่าสูญหาย

มีการจัดทำสำเนาของจากบันทึกประจำวัน โดยฉบับที่มีชื่อเสียงเป็นของ (Bartolomé de las Casas) นับตั้งแต่การค้นพบสำเนาของลัส กาซัส ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักวิชาการได้ตั้งคำถามถึงความถูกต้องและความเที่ยงตรงของสำเนาดังกล่าวเทียบกับต้นฉบับ การแปลบันทึกประจำวันสำนวนอื่นจำนวนหนึ่งและบรรณานุกรมของโคลัมบัสได้มาจากสำเนาของลัส กาซัส งานต้นฉบับที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดได้แก่ The Diario of Christopher Columbus' First Voyage to America 1492–1493 ของมหาวิทยาลัยโอคลาโฮมา, The Voyage of Christopher Columbus: Columbus' Own Journal of Discovery ของ (John Cummins) และ The Log of Christopher Columbus ของ (Robert Fuson)

ภูมิหลัง

เรื่องราวต้นกำเนิดของคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส และชีวิตวัยเยาว์ก่อนอาชีพการเดินเรือทะเลของเขายังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด โคลัมบัสรอดชีวิตจากเหตุเรือโปรตุเกสลำหนึ่งอับปาง เขาทำงานให้กับพ่อค้า และเริ่มทำแผนที่กับบาร์โธโลมิวน้องชายของเขา ก่อนที่จะแต่งงานกับ (Filipa Moniz Perestrelo) ใน ค.ศ. 1478 โคลัมบัสมีความสนใจในการศึกษาภูมิศาสตร์ ปรัชญา เทววิทยา และประวัติศาสตร์ โคลัมบัสใช้ชีวิตแบบนักเดินทางพเนจรผ่านอาชีพการเดินสมุทรจนถึง ค.ศ. 1480 ด้วยการคำนวณและการประมาณการที่ไม่ถูกต้อง โคลัมบัสเชื่อว่าเขาสามารถเดินทางจากตะวันตกไปตะวันออกได้สำเร็จ เพื่อเปิดเส้นทางการค้าใหม่ไปยังหมู่เกาะอินเดียตะวันออก ในขั้นต้นโคลัมบัสได้เสนอเส้นทางการค้าที่เป็นไปได้ต่อ แห่งโปรตุเกส แต่พระองค์ทรงปฏิเสธคำขอความช่วยเหลือทางการเงินเพื่อสนับสนุนการสำรวจเส้นทางไปทางตะวันออกของเขา หลังจากนั้น โคลัมบัสถูกปฏิเสธหลายครั้งจากการเสนอข้อเสนอของเขาต่อเวนิส เจนัว ฝรั่งเศส และพระเจ้าเฮนรีที่ 7 แห่งอังกฤษ ก่อนที่จะนำขึ้นเสนอต่อสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 1 และพระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 แห่งสเปนในเดือนมกราคม ค.ศ. 1492 การนำเสนอการเดินทางแก่ราชวงศ์สเปนครั้งแรกของโคลัมบัสถูกปฏิเสธ แต่หลังจากการพิจารณาซ้ำโดยได้รับแรงผลักดันจากทัศนคติที่แน่วแน่และบุคลิกเฉพาะตัวของโคลัมบัส สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลและพระเจ้าเฟร์นันโดก็ทรงตกลงที่จะสนับสนุนเงินทุนสำหรับการเดินทางครั้งแรกของเขา โคลัมบัสและคณะอีก 90 คนเริ่มเดินทางจากปาโลสเมื่อวันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ. 1492 ด้วยเรือสามลำ ได้แก่ , และ

เนื้อหา

ในบทนำ โคลัมบัสกล่าวถึงคำสั่งที่ให้เขาแล่นเรือไปอินเดียได้รับในเดือนมกราคม ค.ศ. 1492 หลังจากเหตุการณ์ มีรายงานที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับวันที่เกิดเหตุการณ์การขับไล่ โดยโคลัมบัสอ้างถึงเดือนมกราคม ในขณะที่แหล่งข้อมูลอื่น ๆ รวมถึงอ้างถึงเดือนมีนาคม หลังจากบทนำ บันทึกเริ่มต้นด้วยการที่โคลัมบัสออกจากสเปนไปยังกานาเรียส "ครึ่งชั่วโมงก่อนพระอาทิตย์ขึ้น" ในวันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ. 1492 เมื่อวันที่ 16 กันยายน โคลัมบัสรายงานว่าเขาได้เข้าสู่ทะเลซาร์แกสโซแล้ว บันทึกดังกล่าวกล่าวถึงสัตว์หลายชนิดที่พบในระหว่างการเดินทางไปทางทิศตะวันตก เช่น โลมา นกโจรสลัด โคลัมบัสยังอธิบายถึงความเบี่ยงเบนของสนามแม่เหล็กด้วย เนื่องจากกะลาสีเรือชาวยุโรปเคยเดินทางด้วยการแปรผันของสนามแม่เหล็กทางทิศตะวันออกเท่านั้น โคลัมบัสจึงได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ค้นพบความเบี่ยงเบนของสนามแม่เหล็กทางทิศตะวันตกสำหรับชาวยุโรป บันทึกยังกล่าวถึงอารมณ์ของลูกเรือระหว่างการเดินทางโดยย่ออีกด้วย โคลัมบัสเขียนว่าระยะทางที่ครอบคลุมที่ประกาศต่อลูกเรือเป็นประจำนั้นมักจะน้อยกว่าระยะทางจริง ก่อนเดินทางมาถึงโลกใหม่ บันทึกดังกล่าวรายงานว่า โคลัมบัสได้ชื่อว่าเป็นผู้มองเห็นแผ่นดินครั้งแรกของการเดินทางของเขาที่เกาะซานซัลวาดอร์เมื่อวันที่ 12 ตุลาคม และบรรยายถึงผู้คนที่อาศัยอยู่บนเกาะนี้ว่าไร้เดียงสาและเปลือยเปล่า แต่ยินดีต้อนรับชาวยุโรป แม้ว่าบันทึกนี้จะแสดงให้เห็นว่าโคลัมบัสมีความรู้ภาษาสเปนที่ไม่สมบูรณ์ แต่เขายังได้เปรียบเทียบภูมิทัศน์ของโลกใหม่กับภูมิทัศน์ของสเปน เช่น อากาศคล้ายฤดูใบไม้ผลิในแคว้นอันดาลูซิอา แม่น้ำคล้ายแม่น้ำในเซบิยา และเนินเขาคล้ายกับที่ด้านหลังเมืองกอร์โดบา

ประวัติการตีพิมพ์

บาร์โตโลเม เด ลัส กาซัส: คัดลอกสำเนาบันทึกประจำวันของโคลัมบัสซึ่งกลายเป็นแหล่งข้อมูลปฐมภูมิเพียงฉบับเดียว

สำเนาที่มีอยู่ทั้งหมดของบันทึกประจำวันนี้อิงตามบทคัดย่อของบันทึก ซึ่งเป็นต้นฉบับ 76 แฟ้มที่ค้นพบภายหลังในห้องสมุดของ (Duque del Infantado) โดย (Martín Fernández de Navarrete) ต้นฉบับได้รับการเก็บรักษาไว้ใน (Biblioteca Nacional de España) จนกระทั่ง ค.ศ. 1925 เมื่อมีรายงานว่าสูญหายไป นาบาร์เรเตเล่าเรื่องการค้นพบบทคัดย่อของบันทึกประจำวันให้ (Juan Batista Muñoz) เพื่อนของเขาฟัง มุญโญซนำบทคัดย่อไปใช้ในหนังสือ ซึ่งตีพิมพ์ใน ค.ศ. 1793 ต่อมาใน ค.ศ. 1825 นาบาร์เรเตตีพิมพ์บทคัดย่อโดยขยายคำย่อ สะกดตัวเลข แก้ไขเครื่องหมายวรรคตอน และการสะกดให้ทันสมัย สำเนาของนาบาร์เรเตทุกฉบับตั้งแต่ ค.ศ. 1825 แตกต่างจากสำเนาของลัส กาซัส อยู่บ้าง ใน ค.ศ. 1892 สำเนาของนาบาร์เรเตได้รับการตีพิมพ์โดย (Cesare De Lollis) นักวิชาการชาวอิตาลี ซึ่งมีหลักฐานการตรวจชำระ ใน ค.ศ. 1962 (Carlos Sanz) ได้ตีพิมพ์สำเนาโทรสารของฉบับลัส กาซัส โดยใช้สำเนาของนาบาร์เรเต

บาร์โตโลเม เด ลัส กาซัส ไม่มีบันทึกประจำวันต้นฉบับและสั่งให้ผู้คัดลอกทำสำเนาบทคัดย่อของบันทึกดังกล่าวอาลักษณ์ทำข้อผิดพลาดหลายประการขณะคัดลอกบทคัดย่อ เช่น ความสับสนบ่อยครั้งในหน่วยระยะทางกับ ความถูกต้องของสำเนาของลัส กาซัส ถูก (Henri Vignaud) และ (Rómulo D. Carbia) คัดค้าน ทั้งสองคนเชื่อว่าสำเนาดังกล่าวส่วนใหญ่หรือทั้งหมดเป็นการประดิษฐ์ขึ้น ใน ค.ศ. 1939 สำเนาของลัส กาซัส ได้รับการพิสูจน์ว่าเป็นของแท้โดย (Samuel Eliot Morison) และมุมมองนี้ได้รับการรับรองในการศึกษาต่อมา

บันทึกของโคลัมบัสได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ อิตาลี ฝรั่งเศส เยอรมัน รัสเซีย และภาษาอื่น ๆ ฉบับแปลภาษาอังกฤษฉบับแรกจัดทำโดย (Samuel Kettell) และตีพิมพ์ใน ค.ศ. 1827 ใน ค.ศ. 1991 ฉบับแปลภาษาอังกฤษโดยอิงจากสำเนาโทรสารฉบับลัส กาซัส ของซันซ์ ได้รับการตีพิมพ์โดย ต่อมาจอห์น คัมมินส์ ได้เขียนหนังสือ The Voyage of Christopher Columbus: Columbus' Own Journal of Discovery ใน ค.ศ. 1992 โดยผสมผสานส่วนที่แปลแล้วของสำเนาบันทึกของลัส กาซัส เข้ากับข้อความที่ตัดตอนมาจากชีวประวัติของ (Diego Columbus) เพื่อให้เป็นเรื่องราวซึ่งครอบคลุมเกี่ยวกับการเดินทางครั้งแรกของโคลัมบัสจากบุคคลที่เป็นส่วนหนึ่งของเหตุการณ์

การตอบรับและวิเคราะห์

การตีความและคำอธิบายเชิงวิชาการหลายประการของโคลัมบัสและการกระทำของเขามีพื้นฐานมาจากการถอดความของลัส กาซัส แทนที่จะเป็นสำเนาต้นฉบับของบันทึกประจำวันของโคลัมบัสที่หายไป (John E. Kizca) ศาสตราจารย์และหัวหน้าภาควิชาประวัติศาสตร์ที่ ให้เหตุผลว่าเนื่องจากแหล่งข้อมูลปฐมภูมิเพียงแห่งเดียวที่เหลืออยู่ของบันทึกประจำวันของโคลัมบัสถูกคัดลอกโดยบาร์โตโลเม เด ลัส กาซัส การถอดความของลัส กาซัส จึงไม่น่าเชื่อถือ คิซกา ยืนยันว่าการแปลของลัส กาซัส มีอคติเนื่องจากความเห็นส่วนตัวของเขาเกี่ยวกับโคลัมบัสและผลกระทบอันใหญ่หลวงจากการกระทำของโคลัมบัสในอเมริกา คิซกาอธิบายว่าลัส กาซัส ซ่อนแรงจูงใจที่แท้จริงของโคลัมบัสผ่านการถอดความ เพราะเขามองว่าโคลัมบัสเป็นตัวแทนในการชักจูงชนพื้นเมืองในทวีปอเมริกา และ "เป็นศูนย์รวมของนโยบายของสเปนที่มีต่อการขยายตัวในต่างประเทศ" ในหนังสือ The Conquest of Paradise: Christopher Columbus and the Columbian Legacy เคิร์กแพทริก เซล (Kirkpatrick Sale) นำเสนอโคลัมบัสผ่านข้อความในบันทึกของเขาอันเป็นผลจากความวุ่นวายในที่เสื่อมทราม เซลสรุปว่าโคลัมบัสรู้สึกกดดันอย่างหนักจากสเปนในการต้องค้นหาบางสิ่งที่สำคัญ ซึ่งนำไปสู่มุมมองที่แบ่งขั้วและยึดถือวัตถุนิยมของเขาต่อชนพื้นเมืองอเมริกาและดินแดนของพวกเขา (Charles Alperin) แห่งและนักวิชาการชาวยิวอีกหลายคนชี้ไปที่บทนำของบันทึกของโคลัมบัสเพื่อเป็นหลักฐานเกี่ยวกับสิ่งที่สืบช่วงจากชาวยิวของเขา นักทฤษฎีสมคบคิดอ้างความล่าช้าอย่างไม่คาดคิดในการออกเดินทางของโคลัมบัสในบทนำ และการกล่าวถึงชาวยิวอย่างคลุมเครือว่าเป็นหลักฐานปฐมภูมิในบันทึกต้นฉบับของโคลัมบัส

โฆเซ ราบาซา (José Rabasa) ศาสตราจารย์ด้านกลุ่มภาษาโรมานซ์และวรรณคดีที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด บรรยายบันทึกของโคลัมบัสว่าเป็นเรื่องราวการเดินทางของเขาที่ถูกต้อง แม้ว่าโคลัมบัสจะไม่ได้ไปถึงหมู่เกาะอินเดียตะวันออกก็ตาม ราบาซาพรรณนาลักษณะการบรรยายของโคลัมบัสเกี่ยวกับการค้นพบของเขาว่างดงามและน่ายกย่อง โดยอ้างอิงตัวอย่างจากการถอดความของลัส กาซัส เช่น "น้ำงดงาม" "หินที่มีจุดทองปกคลุม" และ "แม่น้ำที่ดี" ราบาซาบ่งบอกว่าโคลัมบัสแต่งบันทึกประจำวันของเขาด้วยวิธีการสำรวจแบบผู้พิชิตเพื่อโน้มน้าวให้สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลทรงทราบถึงศักยภาพทางอุตสาหกรรมของดินแดนใหม่ (Elvira Vilches) นักเขียนและศาสตราจารย์ด้านกลุ่มภาษาโรมานซ์ศึกษาแห่งมหาวิทยาลัยดุ๊ก กล่าวถึงความตั้งใจของโคลัมบัสในการเขียนบันทึกของเขาในแง่ศาสนาล้วน ๆ บิลเชสถือว่าบันทึกประจำวันเป็นข้อพิสูจน์ของโคลัมบัสว่าเขาประสบความสำเร็จในการเผยแพร่ศาสนาคริสต์ไปยังทวีปอเมริกา และเป็นหลักฐานของโคลัมบัสที่ว่าเขาควรได้รับทรัพยากรมากขึ้นเพื่อเดินทางสู่โลกใหม่ให้มากขึ้น บิลเชสยืนยันว่าการนำเสนอเนื้อหาในบันทึกที่แสดงความสำเร็จของโคลัมบัสและการได้ทาสติดกลับมาจากการเดินทางครั้งแรกของเขาทำให้เกิดเหตุการณ์ต่อเนื่องกัน บิลเชสติดตามการสังหารหมู่และของโคลัมบัส และคำมั่นสัญญาของเขาที่มีต่อราชวงศ์สเปนในการหาทองคำมากพอที่จะสนับสนุนสงครามครูเสดของชาวคริสต์ในกรุงเยรูซาเลม บิลเชสให้เหตุผลว่าศักยภาพของโลกใหม่ที่บันทึกไว้ในบันทึกนำไปสู่คำมั่นสัญญาเรื่องทองคำซึ่งส่งผลให้เกิดการสังหารหมู่ผู้บริสุทธิ์ (Taíno) (Dona de Sanctis) บรรณาธิการบริหารนิตยสาร ปกป้องปฏิสัมพันธ์ระหว่างโคลัมบัสกับชาวตาอิโนผ่านบันทึกของเขา เธอระบุว่าโคลัมบัสชมเชยรูปร่างหน้าตาและความเฉียบแหลมของชนพื้นเมืองอเมริกาเมื่อพบพวกเขาครั้งแรก เธออธิบายว่าลูกเรือของโคลัมบัสตอบโต้ด้วยความรุนแรงหลังจากที่คนของโคลัมบัสที่เขาทิ้งเอาไว้ถูกชาวตาอิโนสังหาร และอธิบายว่าบันทึกของโคลัมบัสควรทำหน้าที่เป็นที่สำคัญโดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของความสำเร็จของโคลัมบัส อย่างไรก็ตามในบันทึก โคลัมบัสไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าชาวตาอิโนเป็นผู้ก่อเหตุสังหารหมู่จริง ๆ จึงไม่ได้ดำเนินการใด ๆ ต่อชาวตาอิโน

งานแปลของมหาวิทยาลัยโอคลาโฮมาเรื่อง The Diario of Christopher Columbus 'First Voyage to America 1492–1493 ได้รับรางวัล Spain and America in the Quincentennial of the Discovery ซึ่งมอบให้ใน ค.ศ. 1991 เพื่อ รอเบิร์ต ฟูซัน (Robert Fuson) ศาสตราจารย์วิชาภูมิศาสตร์ที่ ได้รับรางวัล "หนังสือแห่งปี" (Book of the Year) จากจดหมายข่าว (Library Journal) และ Elliott Montroll Special Award จากสมาคมส่งเสริมวิทยาศาสตร์แห่งนิวยอร์ก (New York Academy of Sciences) จากผลงาน The Log of Christopher Columbus ของเขา

อ้างอิง

1. Various; Olson, Julius E.; Bourne, Edward Gaylord. The Northmen, Columbus and Cabot, 985-1503. Project Gutenberg.
2. Morison, Samuel Eliot (1 สิงหาคม 1939). "Texts and Translations of the Journal of Columbus's First Voyage". Hispanic American Historical Review. 19 (3): 235–261. doi:10.1215/00182168-19.3.235. JSTOR 2507257.
3. Susan Clair Imbarrato; Carol Berkin; Brett Barney; และคณะ (2013). Columbus, Christopher. Encyclopedia of American Literature (3rd ed.). New York NY, USA: Facts On File. ISBN .
4. B.W. Ife. "Introduction to Christopher Columbus, Journal of the first voyage" (ภาษาอังกฤษ). . สืบค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2015.
5. Margarita Zamora (1993). Reading Columbus. University of California Press. p. 42. ISBN .
6. Herbermann, Charles, บ.ก. (1913). "Christopher Columbus" . สารานุกรมคาทอลิก. New York: Robert Appleton Company.
7. Coulter, Michael (2012). "Columbus, Christopher (1451–1506)". The Encyclopedia of Christian Civilization. Blackwell. doi:10.1002/9780470670606.wbecc0328. ISBN . S2CID 161396586.
8. "Комментарии" (ภาษารัสเซีย). Vostlit.info. สืบค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2015.
9. "Christopher Columbus, Journal (1492)". www.swarthmore.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 มีนาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 10 ตุลาคม 2019.
10. "COLUMBUS, CHRISTOPHER (1451-1506) | Research and Discovery: Landmarks and Pioneers in American Science - Credo Reference". search.credoreference.com. สืบค้นเมื่อ 10 ตุลาคม 2019.
11. Margarita Zamora (1993). Reading Columbus. University of California Press. p. 42. ISBN .
12. Columbus, Christopher; Casas, Bartolomé de las; Kettell, Samuel; John Boyd Thacher Collection (Library of Congress) DLC; Jay I. Kislak Collection (Library of Congress) DLC (1827). Personal narrative of the first voyage of Columbus to America : from a manuscript recently discovered in Spain. The Library of Congress. Boston : Published by T.B. Wait and Son, and sold by Wait, Greene and Co., Boston, and C. Arvill, New-York, and Carey and Lea, Philadelphia.
13. Staff and Wire Reports, Tribune Staff (27 กุมภาพันธ์ 1991). "Spain honors OU book". BOOKS. Tulsa World (FINAL HOME ed.). NewsBank: Access World News. p. 5B.
14. "Water Sources -- in Search of Columbus: The Sources for the First Voyage by David Henige / the Voyage of Christopher Columbus: Columbus' Own Journal of Discovery Translated by John Cummins / the Voyages of Columbus by Richard Humble / and Others". History Today. London. 42: 58. พฤษภาคม 1992.  202807075.
15. Kicza, John E. (Spring 2001). "Francesca Lardicci, ed., A Synoptic Edition of the Log of Columbus's First Voyage (Repertorium Columbianum, 6.) Turnhout: Brepols, 1999. xiv + 684 pp. Eu 88; Bfr 3550. ISBN: 2-503-50873-1. - Nigel Griffin, ed., Las Casas on Columbus: Background and the Second and Fourth Voyages (Repertorium Columbianum, 7.) Turnhout: Brepols, 1999. xii + 494 pp. Eu 74; Bfr 2985. ISBN: 2-503-50883-9". Renaissance Quarterly. 54 (1): 280–282. doi:10.2307/1262236. JSTOR 1262236. S2CID 162201544.  222340483.
16. Carey, Richard T. (1992). "The Conquest of Paradise". News from Indian Country. Hayward, Wisconsin. Ethnic NewsWatch. p. 28.  367678520.
17. "Was Christopher Columbus Jewish?". The Jewish Press (1977-1989). Omaha, Nebraska. Ethnic NewsWatch. 1979. p. 11.  371491469.
18. Rabasa, José (2013). "Writing Violence". ใน Castro-Klaren, Sara (บ.ก.). A Companion to Latin American Literature and Culture. John Wiley & Sons. pp. 49–67. ISBN .
19. Vilches, Elvira (2004). "Columbus's Gift: Representations of Grace and Wealth and the Enterprise of the Indies". MLN. 119 (2): 201–225. doi:10.1353/mln.2004.0104. :10161/10622. JSTOR 3251770. S2CID 161887999.  223316074.
20. De Sanctis, Dona (2008). "IN DEFENSE OF COLUMBUS". Italian America. 13 (4): 14–15, 24.  194614148.
21. Paredes, Leslie (28 สิงหาคม 2005). "Robert Fuson, 77, longtime USF scholar". Tampa Bay Times.

แหล่งข้อมูลอื่น

Wikisource

วิกิซอร์ซภาษาสเปน (Español) มีข้อมูลต้นฉบับเกี่ยวกับ: Diario de a bordo del primer viaje de Cristóbal Colón

• "Die eigentliche „Entdeckung Amerikas" wortgetreu übersetzt", Andreas Venzke (ภาษาเยอรมัน)