นวน เจีย

นวน เจีย (เขมร: នួន ជា นวน ชา; 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1926 – 4 สิงหาคม ค.ศ. 2019) อาจรู้จักในชื่อ ลอง บุญรอด หรือ ฬง บุนรวต (เขมร: ឡុង រិទ្ធិ ฬง ริทฺธิ; อังกฤษ: Long Bunruot) และมีชื่อภาษาไทยว่า รุ่งเลิศ เหล่าดี เป็นนักการเมืองสายคอมมิวนิสต์ของกัมพูชา เป็นผู้นำอันดับสองของเขมรแดงรองจากพล พต จนถูกเรียกกันว่า "พี่ชายหมายเลขสอง" หรือ "พี่รอง"

นวน เจีย
នួន ជា
นวน เจียใน ค.ศ. 2013
ดำรงตำแหน่ง 13 เมษายน ค.ศ. 1976 – 7 มกราคม ค.ศ. 1979
ประธานาธิบดี	เขียว สัมพัน
รอง	ฌิต เชือน
ผู้นำ	พล พต ()
ก่อนหน้า	ก่อตั้งตำแหน่ง
ถัดไป	ยุบเลิกตำแหน่ง
นายกรัฐมนตรีกัมพูชาประชาธิปไตย
รักษาการ
ดำรงตำแหน่ง 27 กันยายน ค.ศ. 1976 – 25 ตุลาคม ค.ศ. 1976
ประธานาธิบดี	เขียว สัมพัน
ผู้นำ	พล พต (เลขาธิการทั่วไป)
ก่อนหน้า	พล พต
ถัดไป	พล พต
ดำรงตำแหน่ง 30 กันยายน ค.ศ. 1960 – 6 ธันวาคม ค.ศ. 1981
เลขาธิการทั่วไป	ตู สามุต พล พต
ก่อนหน้า	ก่อตั้งตำแหน่ง
ถัดไป	ไม่มี ถูกยุบ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	เล้า กิมลอน 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1926(1926-07-07) จังหวัดพระตะบอง กัมพูชา อินโดจีนของฝรั่งเศส
เสียชีวิต	4 สิงหาคม ค.ศ. 2019(2019-08-04) (93 ปี) พนมเปญ ประเทศกัมพูชา
ที่ไว้ศพ	จังหวัดไพลิน ประเทศกัมพูชา
เชื้อชาติ	อินโดจีนของฝรั่งเศส (1926–1941)  ไทย (1941–1960)  กัมพูชา (1960–2019)
พรรคการเมือง	พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา (1960–1981)
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น	พรรคคอมมิวนิสต์สยาม
คู่สมรส	ลี กิมเซ้ง
บุตร	4 คน
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

เขาเป็นที่ต้องการตัวจากสหประชาชาติ เพื่อนำตัวไปดำเนินคดีข้อหาฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ที่ศาลพิเศษคดีอาชญากรสงคราม กรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา พร้อมกับเอียง ซารี, เขียว สัมพัน และเอียง ธิริทธ์ (เขียว ธิริทธ์) ภริยาของนายเอียง ซารี โดยวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2557 นวน เจีย และเขียว สัมพัน ถูกตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต ในคดีฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวเขมรกว่าสองล้านคนช่วงเขมรแดงเรืองอำนาจ

ประวัติ

นวน เจีย หรือ รุ่งเลิศ เหล่าดี เกิดที่จังหวัดพระตะบองช่วงที่เป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทย มีชื่อแต่แรกเกิดว่า เล้า กิมลอน (Lau Kim Lorn) เป็นชาวกัมพูชาเชื้อสายจีนแต้จิ๋ว โดยบรรพบุรุษฝ่ายบิดาอพยพมาจากเมืองซัวเถา ทางตอนใต้ของจีน สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมวัดเบญจมบพิตร จังหวัดพระนคร และศึกษาต่อที่โรงเรียนเตรียมปริญญา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และทำงานชั่วคราวที่กระทรวงการต่างประเทศของไทย

นวน เจีย (ค.ศ. 2011)

นวน เจีย ได้เริ่มกิจกรรมทางการเมืองกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย แต่หลังจากนั้นไม่นานหลังเขาทราบข่าวว่าฝรั่งเศสสังหารชาวลาวที่เรียกร้องเอกราช เขาจึงแอบหนีออกจากไทยที่จังหวัดบึงกาฬ ผ่านเข้าแดนลาวที่เมืองปากซัน แล้วไปรับการฝึกโดยเวียดมินห์ในสมรภูมิเดียนเบียนฟู จนกระทั่งเดินทางถึงกัมพูชาอันเป็นบ้านเกิดในเวลาต่อมา ที่นั่นเขาได้เปลี่ยนกลับมาใช้ชื่อ นวน เจีย อีกครั้ง และได้รับเลือกเป็นรองเลขาธิการ ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา นวน เจียเป็นผู้นำเขมรแดงเพียงคนเดียวที่ไม่ได้จบการศึกษาจากปารีส

นวนเจีย เสียชีวิตเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ. 2019 ที่กรุงพนมเปญขณะอายุได้ 93 ปี

อ้างอิง

1. "NUON Chea". Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia. สืบค้นเมื่อ 17 เมษายน 2014.
2. (PDF). Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 ตุลาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 7 สิงหาคม 2009.
3. Voun, Dara (6 สิงหาคม 2019). . The Phnom Penh Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 สิงหาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2019.
4. "Nuon Chea said to have ordered torture". Associated Press. Tehran Times. 22 กันยายน 2007.
5. . 19 กันยายน 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 ตุลาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2011.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
6. รุ่งมณี เมฆโสภณ (มีนาคม 2008). คนสองแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: บ้านพระอาทิตย์. p. 204. ISBN .
7. . มติชน. 7 สิงหาคม 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 สิงหาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2014.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
8. "พลิกปูม 'นวน เจีย' อาชญากรสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวกัมพูชา เคยเป็นคนไทย?". ไทยพีบีเอส. 7 สิงหาคม 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 สิงหาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2014.
9. "ย้อน 'ตำนานสังหารโหด' - โลกไม่มีวันลืม!! จำคุกตลอดชีวิต 'นวน เจีย-เขียว สัมพัน'". ไทยรัฐ. 8 สิงหาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2014.
10. . Associated Press – Kyodo. 7 กันยายน 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มิถุนายน 2011. สืบค้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2011.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
11. "ศาลพิเศษเขมรลงดาบจำคุกตลอดชีวิต 'นวน เจีย-เขียว สัมพัน'". ไทยรัฐ. 7 สิงหาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2014.
12. Eiji Murashima (มีนาคม 2009). (PDF). Journal of Asia-Pacific Studies. Waseda University (12). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 สิงหาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 29 ตุลาคม 2013.
13. เออิจิ มูราชิมา (January–March 2011). แปลโดย ปราการ กลิ่นฟุ้ง. "นวน เจียวัยหนุ่ม กับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (2485-2493)" (PDF). ฟ้าเดียวกัน. 9 (1): 186–221. ISSN 1685-6880.
14. Frings, K. Viviane (ตุลาคม 1997). "Rewriting Cambodian History to 'Adapt' It to a New Political Context: The Kampuchean People's Revolutionary Party's Historiography (1979-1991)". Modern Asian Studies. Cambridge University Press. 31 (4): 807–846. doi:10.1017/S0026749X00017170.
15. Chandler, David P. (Summer 1983). "Revising the Past in Democratic Kampuchea: When Was the Birthday of the Party?: Notes and Comments". Pacific Affairs. University of British Columbia. 56 (2): 288–300. doi:10.2307/2758655.
16. "Nuon Chea, ideologue of Cambodia's Khmer Rouge, dies at 93". Bangkok Post. 4 สิงหาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ นวน เจีย

• Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia. Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia.
• 571-page closing brief, Chea’s version of Khmer Rouge history. Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia.
• The Rape Of Khmer Muslim Women. Union of Catholic Asian News.
• "Brother Number Two Enjoys Retirement" Full Transcript. BBC.
• Cambodia Tribunal Monitor. Northwestern University School of Law Center for International Human Rights and Documentation Center of Cambodia.
• Documentary Feature Film featuring interviews with Nuon Chea. Enemies of the People.