ตาว ต าว หร อ ชก ช อว ทยาศาสตร Arenga pinnata ช ออ น ๆ เช น ฉก หร อ กาฉก ระนอง หม กล าง ล วะ ต งล าง ม ง ต าว เม ยน เป น

ตาว, ต๋าว หรือ ชก (ชื่อวิทยาศาสตร์: Arenga pinnata, ชื่ออื่น ๆ เช่น "ฉก" หรือ "กาฉก" (ระนอง), หมึ่กล่าง (ลัวะ), ต๋งล้าง (ม้ง), ต่าว (เมี่ยน) เป็นต้น) เป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยวชนิดหนึ่งที่อยู่ในวงศ์ปาล์มเช่นเดียวกับตาลและมะพร้าว มีถิ่นกำเนิดในเอเชียเขตร้อนตั้งแต่ทางตะวันออกของอินเดีย ไปจนถึงมาเลเซีย, อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ ในประเทศไทยพบมากในป่าดิบชื้น เช่น ป่าลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์และจังหวัดน่าน

ตาว

การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต
อาณาจักร:	พืช
เคลด:	พืชมีท่อลำเลียง
เคลด:	พืชดอก
เคลด:	พืชใบเลี้ยงเดี่ยว
เคลด:
อันดับ:
วงศ์:	ปาล์ม (พืช)
สกุล:	สกุลตาว ()
สปีชีส์:	Arenga pinnata
ชื่อทวินาม
*Arenga pinnata* ()

ลำต้นตรง ใหญ่กว่าต้นตาล ไม่แตกหน่อ ใบเป็นแฉกคล้ายใบมะพร้าวแต่ใหญ่กว่า ดอกเป็นดอกช่อ แยกตัวผู้ตัวเมีย ช่อดอกตัวผู้ออกได้หลายครั้ง แต่ช่อดอกตัวเมียออกเพียงครั้งเดียว ออกผลเพียงครั้งเดียวก็ตาย ผลเป็นพวงทะลายมีผลติดอยู่มากมาย เป็นพูตื้นสามพู เมื่ออ่อนสีเขียว พอแก่เป็นสีเหลืองแดงและน้ำตาล ไม่มีก้านผล โดยกลีบเลี้ยงติดกับช่อดอกโดยตรง และติดทนจนเป็นผล

การใช้ประโยชน์

น้ำตาลที่ปาดได้จากช่อดอกตัวผู้ ทำเป็นน้ำตาลสด น้ำตาลเมา และน้ำส้มได้ ในอินเดียปาดเอาน้ำหวานต้นตาวไปทำน้ำตาลเรียก gur และหมักเป็นน้ำส้มสายชู ทางภาคใต้ของไทยนิยมทำน้ำตาลจากต้นตาวเช่นกัน โดยเรียกว่า น้ำตาลฉก ชาวชวาและบาหลีนิยมใช้ใบมุงหลังคา ในอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์รับประทานผลตาวทั้งผลดิบและนำไปเชื่อม

แป้งที่สกัดได้จากลำต้นใช้ทำอาหารเช่นบักโซในอินโดนีเซีย ตัวหนอนของที่อาศัยในลำต้นนำมารับประทานได้ ยอดอ่อนรับประทานได้ ดอกมีน้ำหวานใช้เลี้ยงผึ้ง ราก ลำต้นและก้านใบย่อยเป็นส่วนที่ให้เส้นใย ใช้ทำเชือก แปรงทาสี วัสดุเสริมคอนกรีต เยื่อละเอียดบริเวณกาบใบใช้ทำคบไฟและหมันเรือ สายเบ็ด สายแร้วดักนก หรือสาน ใบอ่อนรับประทานได้ ก้านใบย่อยทำไม้กวาดและไม้เสียบสะเต๊ะ ใบใช้มวนบุหรี่ มัดสิ่งของ ก้านช่อดอกใช้ทำไม้เท้าได้ เปลือกผลอ่อนมีผลึกออกซาเลต ทำให้คัน ผลดิบตำให้ละเอียดใช้เบื่อปลา รากอ่อนใช้รักษานิ่วในไต รากแก่ใช้แก้ปวดฟัน เยื่อละเอียดในกาบใบใช้รักษาแผลไฟไหม้ น้ำตาลที่ได้มีสรรพคุณเป็นยาระบาย

ในประเทศไทยใบตาวใช้มุงหลังคา กั้นฝาบ้าน ก้านใบทำไม้กวาด เส้นใยของลำต้นใช้ทำแปรง ยอดอ่อนนำมาทำอาหารได้เช่นเดียวกับหน่อไม้ หรือนำไปดองแบบหน่อไม้ดองก็ได้ ผลตาวใช้ทำลูกชิด โดยต้องนำผลตาวไปต้มในน้ำเดือดจนนิ่ม นำมาปาดหัวให้เห็นเนื้อในแล้วบีบเอาลูกตาวข้างในออกมา แล้วนำลูกตาวนี้ไปแช่น้ำ เปลี่ยนน้ำบ่อย ๆ จนเป็นสีขาว นำไปต้ม แล้วแช่น้ำเชื่อมไว้อีก 1 คืน จากนั้น นำไปทำเป็นลูกชิดปี๊บ ลูกชิดกระป๋อง ลูกชิดอบแห้ง ซึ่งจะนำไปทำขนมได้หลายชนิด เช่น ใส่ในไอศกรีม รวมมิตร โดยแหล่งผลิตลูกตาวที่สำคัญอยู่ที่จังหวัดน่าน ซึ่งเป็นโรงงานแปรรูปตาวแห่งเดียวในเขตพื้นที่ภาคเหนือ

อ้างอิง

มัณฑนา นวลเจริญ. 2552. สารานุกรมความหลากหลายทางชีวภาพตำบลกะเปอร์ อำเภอกะเปอร์ จังหวัดระนอง. กทม. สำนักงานปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. พิมพ์ครั้งที่ 2. หน้า 42. ISBN .
"รวมพลังรักษาป่า ด้วยศาสตร์พระราชา" เล่ม 2 (PDF). การประชุมวิชาการป่าไม้ประจําปี พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สํานักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืช. สิงหาคม 2017. p. 76.
Uhl, Natalie W. and Dransfield, John (1987) Genera Palmarum – A classification of palms based on the work of Harold E. Moore. Lawrence, Kansas: Allen Press. ISBN , .
พีรศักดิ์ วรสุนทโรสถ และคณะ. Prosea ทรัพยากรพืชในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 9: พืชให้คาร์โบไฮเดรตที่ไม่ใช่เมล็ด. กทม. สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. 2544. หน้า 66–67. ISBN .
นิดดา หงส์วิวัฒน์ และทวีทอง หงส์วิวัฒน์. ตาว ใน ผลไม้ 111 ชนิด: คุณค่าอาหารและการกิน. กทม. แสงแดด. ตุลาคม 2550. หน้า 301–303. ISBN .
อภิวัฒน์ คำสิงห์ (19 สิงหาคม 2011). . มติชน. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มีนาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 21 ตุลาคม 2012.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()

บรรณานุกรม

. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 กันยายน 2007.
Germplasm Resources Information Network: Arenga pinnata
Global Compendium of Weeds: Arenga pinnata 2007-09-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
"84155 ARECACEAE Arenga pinnata". Fairchild Tropical Botanic Garden: herbarium specimen. 21 มิถุนายน 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มกราคม 2014.
PACSOA: Arenga pinnata 2008-01-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

แหล่งข้อมูลอื่น

Global Compendium of Weeds: Arenga pinnata 2007-09-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
PACSOA: Arenga pinnata 2008-01-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
"" entry at Bioenergy Wiki

[ฉก-1] มัณฑนา นวลเจริญ. 2552. สารานุกรมความหลากหลายทางชีวภาพตำบลกะเปอร์ อำเภอกะเปอร์ จังหวัดระนอง. กทม. สำนักงานปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. พิมพ์ครั้งที่ 2. หน้า 42. ISBN .

[2] "รวมพลังรักษาป่า ด้วยศาสตร์พระราชา" เล่ม 2 (PDF). การประชุมวิชาการป่าไม้ประจําปี พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สํานักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืช. สิงหาคม 2017. p. 76.

[uhl-3] Uhl, Natalie W. and Dransfield, John (1987) Genera Palmarum – A classification of palms based on the work of Harold E. Moore. Lawrence, Kansas: Allen Press. ISBN , .

[4] พีรศักดิ์ วรสุนทโรสถ และคณะ. Prosea ทรัพยากรพืชในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 9: พืชให้คาร์โบไฮเดรตที่ไม่ใช่เมล็ด. กทม. สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. 2544. หน้า 66–67. ISBN .

[ชก-5] นิดดา หงส์วิวัฒน์ และทวีทอง หงส์วิวัฒน์. ตาว ใน ผลไม้ 111 ชนิด: คุณค่าอาหารและการกิน. กทม. แสงแดด. ตุลาคม 2550. หน้า 301–303. ISBN .

[6] อภิวัฒน์ คำสิงห์ (19 สิงหาคม 2011). . มติชน. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มีนาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 21 ตุลาคม 2012.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()