ตุบบะอ์ อะบูกัรบ์ อัสอ๊าด อัลกามิล

อะบูกัรบ์ อัสอ๊าด อัลกามิล (อาหรับ: أسعد الكامل) "อะบูกัรบ์" ชื่อเต็ม: อะบูกัรบ์ อัสอ๊าด อิบน์ ฮัสซาน มาลีกีกะริบ ยุฮามิน เป็นกษัตริย์ (, อาหรับ: تُبَّع) แห่ง (เยเมน ในปัจจุบัน) ปกครองเยเมนตั้งแต่ปี 378-430 ในบางแหล่งมีการอ้างถึง อัสอ๊าด ว่าเป็นกษัตริย์องค์แรกในคาบสมุทรอาหรับ ที่เปลี่ยนมานับถือศาสนายูดาย, แม้ว่านักวิชาการบางคนจะสงสัยก็ตาม เขาเป็นคนแรกที่คลุมกะอ์บะฮ์ ด้วย

กษัตริย์ أسعد الكامل
ชื่ออื่น	อะบูกัรบ์ อัสอ๊าด
ปีปฏิบัติงาน	คริสต์ศักราช 390–420
มีชื่อเสียงจาก	(รายงานจากอาหรับญาฮิลียะฮ์) เข้ารับศาสนายิว (รายงานจากอาหรับญาฮิลียะฮ์)
บุตร	ชัรฮะบีล ยาฟัร (ผู้นำในตำนานอาระเบีย)
บิดามารดา	ฮัสซาน มาลีกีกะริบ ยุฮามิน (บิดา)

ประวัติ

ในขณะที่บางแหล่งยอมรับว่า อะบูกัรบ์ เป็นกษัตริย์องค์แรกในบรรดากษัตริย์ของฮิมยะรียะฮ์ ที่เปลี่ยนมานับถือศาสนายูดาย สถานการณ์ของการกลับใจใหม่ของเขานั้นเต็มไปด้วยตำนานและตำนาน ตามบันทึกดั้งเดิม อะบูกัรบ์ ดำเนินการเดินทางทางทหารเพื่อกำจัดอิทธิพลที่เพิ่มขึ้นของไบแซนไทน์ ในจังหวัดทางเหนือของเขา กองกำลังของเขาไปถึงมะดีนะฮ์ ซึ่งขณะนั้นรู้จักกันในชื่อ "ยัษริบ" ไม่พบการต่อต้านใด ๆ พวกเขาผ่านเมืองไปโดยทิ้งโอรสคนหนึ่งของกษัตริย์ไว้เบื้องหลังในฐานะผู้ปกครองเมือง อย่างไรก็ตาม ไม่กี่วันต่อมา ชาวเมืองยัษริบ ได้สังหารผู้ปกครองคนใหม่ ซึ่งเป็นโอรสของกษัตริย์ เมื่อได้รับข่าว กษัตริย์ก็ยกทัพกลับเพื่อล้างแค้นให้กับการตายของโอรสและทำลายเมือง เขาสั่งให้ตัดต้นปาล์ม ทั้งหมดรอบเมือง เพราะต้นไม้เป็นแหล่งรายได้หลักของชาวเมือง จากนั้นจึงปิดล้อมเมือง

ชาวยิว ในยัษริบ ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเพื่อนบ้านชาวอาหรับนอกรีต พยายามปกป้องเมืองของพวกเขา ในระหว่างการปิดล้อม อะบูกัรบ์ล้มป่วย ปราชญ์ชาวยิวในท้องถิ่นสองคนชื่อ กะอ์บ และ อัสซาด ใช้โอกาสนี้เดินทางไปยังค่ายของเขา และเกลี้ยกล่อมให้เขายกการปิดล้อม นักวิชาการยังได้สร้างแรงบันดาลใจให้กษัตริย์สนใจศาสนายูดาย และเขากลับใจใหม่ในปี 390 โดยเกลี้ยกล่อมให้กองทัพของเขาทำเช่นเดียวกัน ต่อมา กะอ์บ และ อัสซาด กลับมาพร้อมกับอะบูกัรบ์ที่อาณาจักรของเขา ซึ่งพวกเขาได้รับมอบหมายให้เปลี่ยนประชากร อย่างไรก็ตาม ในขณะที่นักวิชาการบางคนกล่าวว่าประชากรกลับใจใหม่แบบขายส่ง คนอื่นๆ เห็นว่าประมาณครึ่งหนึ่งกลายเป็นผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใส ส่วนที่เหลือยังคงรักษาความเชื่อนอกรีตและวิหาร ในบรรดาผู้ที่เปลี่ยนมานับถือศาสนายูดายคือ ฮาริษ อิบน์ อัมร์ หลานชายของอะบูกัรบ์ ซึ่งอะบูกัรบ์ ได้แต่งตั้งให้เป็นอุปราชของชาว มะอ๊าด ในแทบทะเลแดง และเป็นหัวหน้ารัฐบาลของมักกะฮ์ และ ยัษริบ

กล่าวกันว่า ตุบบะอ์ อะบูกัรบ์ อัสอ๊าด ถูกสังหารโดยทหารของเขาเอง ซึ่งเบื่อกับการรณรงค์ทางทหารอย่างต่อเนื่องของเขา เขาทิ้งโอรสไว้สามคน: อัมร์ และโซราห์ (ยูซุฟ)

ผู้ไม่เห็นด้วยคนหนึ่งที่เห็นว่า อะบูกัรบ์ เป็นผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสมานับถือศาสนายูดายคือผู้เขียน JR Porter การเขียนในปี 1980 พอร์เตอร์แย้งว่าบัญชีของการเปลี่ยนแปลงของกัรบ์ ปรากฏขึ้นครั้งแรกในภายหลังในบันทึกประวัติศาสตร์ ดังนั้นจึงไม่น่าเชื่อถือ อย่างไรก็ตาม พอร์เตอร์ยอมรับว่าการย้ายไปสู่ศาสนายูดายในส่วนของกัรบ์นั้น "น่าเชื่อถือโดยสิ้นเชิง" เนื่องจากมีชนเผ่ายิวที่มีอำนาจในยัษริบ พอร์เตอร์กล่าวว่า กษัตริย์ฮิมยะรียะฮ์คนต่อมา (ค.ศ. 517–525) เป็นผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสมานับถือศาสนายูดาย "แน่นอน"

ตุบบะอ์ในศาสนาอิสลาม

ในอัลกุรอาน กล่าวถึงกลุ่มชนหลายกลุ่มชนเช่น กลุ่มชนของนูห์, อ๊าด, ษะมูด, อัศฮาบุรร็อส, อัศฮาบุลก็อรยะฮ์, อัศฮาบุลมัดยัน และมุอ์ตัลกาฟิต และหนึ่งในนั้นคือ กลุ่มชนของตุบบะอ์ (อาหรับ: قوم تبع)

โดยอัลลอฮ์ทรงตรัสว่า

พวกเขา (กุฟฟารมักกะฮ์) ดีกว่า หรือว่าหมู่ชนแห่งตุบบะอ์ (ชาวซะบะอ์แห่งเยเมน) และบรรดาหมู่ชนก่อนหน้าพวกเขาดีกว่า เราได้ทำลายล้างพวกเขา เพราะพวกเขาเหล่านั้นเป็นผู้กระทำความผิด

— ซูเราะฮ์ อายะฮ์ 37

แลทรงตรัสอีกครั้งว่า

และอัศฮาบุลอัยกะฮ์ และหมู่ชนของตุบบะอ์พวกเหล่านั้นทั้งหมดได้ปฏิเสธบรรดาเราะซูล ดังนั้นสัญญาของเราจึงเหมาะสมคู่ควรแก่พวกเขา

— ซูเราะฮ์ กอฟ อายะฮ์ที่ 14

อิบน์ กะษีร กล่าวในตัฟซีรว่า

พวกเขา ตุบบะอ์ เป็นวงศ์วานชาวอาหรับของเกาะห์ฏอน เช่นเดียวกับคนเหล่านี้ (ชาวกุร็อยช์) เป็นวงศ์วานชาวอาหรับของอัดนาน ในบรรดาชาวฮิมยัร ซึ่งรู้จักกันในอีกชื่อหนึ่งว่า ซะบะอ์ เมื่อชายคนหนึ่งขึ้นเป็นกษัตริย์ พวกเขาเรียกเขาว่า ตุบบะอ์ ตามชื่อที่คุสโรสำหรับกษัตริย์แห่งเปอร์เซีย ซีซาร์สำหรับกษัตริย์ของชาวโรมัน และฟาโรห์สำหรับผู้ปกครองอียิปต์ผู้ปฏิเสธศรัทธา เนกุสสำหรับกษัตริย์แห่งอบิสซิเนีย และอื่นๆ ท่ามกลางประชาชาติอื่นๆ

และในกิตาบุลอิบารของอิบน์ ค็อลดูน กล่าวว่า

สิ่งนี้สามารถอธิบายได้จากสิ่งที่เกิดขึ้นในบรรดาประชาชาติ เมื่ออำนาจกษัตริย์ของอ๊าดถูกกำจัด พวกษะมูด พี่น้องของพวกเขาก็เข้ายึดครอง พี่น้องของพวกเขาคือชาวอามาเลขประสบความสำเร็จในที่สุด ชาวอามาเลขสืบต่อจากพี่น้องของพวกเขา คือ ฮิมยัร พวกฮิมยัรได้รับช่วงต่อจากพี่น้องของพวกเขา พวกตุบบะอ์ ซึ่งเป็นของพวกฮิมยัร พวกเขาได้รับความสำเร็จเช่นเดียวกันโดย อัฎวาอ์ จากนั้น มุฎ็อร ก็เข้ามามีอำนาจ

อิบน์ กะษีร ได้สรุปว่า ตุบบะอ์ในที่นี้หมายถึงปัจเจกบุคคล และเป็นกษัตริย์ที่ชอบธรรมในชื่อ อัสอ๊าด อะบูกัรบ ซึ่งปกครองเป็นเวลา 326 ปีก่อนการถือกำเนิดของนบีอันเป็นที่รักของเรา ﷺ หลังจากกล่าวถึงเหตุการณ์อันยาวนานของบุคคลนี้ อิบน์ กะษีร ได้เขียนไว้ว่า

เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นว่า ตุบบะอ์ที่กล่าวถึงในที่นี้เข้ารับอิสลาม แต่ต่อมาคนของเขาหลงผิด ทั้งสองครั้ง อัลกุรอานได้กล่าวถึง 'กลุ่มชนของตุบบะอ์ ไม่ใช่ตุบบะอ์' เอง สิ่งนี้สนับสนุนโดยเรื่องเล่าของซะฮ์ล อิบน์ ซะอ์ด และอิบน์ อับบาส ซึ่งบันทึกโดย อิบน์ อะบีฮาติม, อิมาม อะหมัด, อัฏเฏาะบะรอนีย์ และคนอื่นๆ ว่าท่านเราะซูล ﷺ กล่าวว่า: "อย่าประณาม ตุบบะอ์ เหนื่องจากเขาเข้ารับอิสลามแล้ว”

คำถามเกี่ยวกับนบีที่ถูกส่งไปหาพวกเขาหรือหากตัวเขาเองเป็นนบีนั้นไม่พบข้อสรุปที่แน่ชัดสำหรับเรื่องนี้ และจำเป็นต้องมีการค้นคว้าเพิ่มเติม และ ณ ตอนนี้ นี่คือสิ่งที่ทราบ

“ข้าไม่รู้ว่าท่านตุบบะอ์เป็นนบีหรือไม่ และไม่รู้ว่าท่านซูลก็อรนัยน์เป็นนบีหรือไม่”

— บันทึกโดย และ ชัยค์ กล่าวว่า เป็นหะดีษที่เศาะฮีฮ์

แหล่งข้อมูลอื่น

• Who are the people of Tubba in the Qur'an? - Islam Stack Exchange

อ้างอิง

1. "DASI: Digital Archive for the Study of pre-islamic arabian Inscriptions: Epigraph details". dasi.cnr.it. สืบค้นเมื่อ 2019-11-08.
2. ; Bella Löwy; Philipp Bloch (1902). History of the Jews, Volume 3. . pp. 62–64. Abu Kariba Asad.
3. Kharif, Badr Al (February 15, 2009). . Aawsat.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 1, 2011. สืบค้นเมื่อ July 9, 2010.
4. M. Avrum Ehrlich (ed.
5. (1899). The Celebrities of the Jews: A glance at the historical circumstances of the Jewish people from the destruction of Jerusalem to the present day. Part I. 70-1290. Pawson & Brailsford. สืบค้นเมื่อ July 9, 2010.
6. Justin Paul Heinz (August 2008). "The Origins of Muslim Prayer: Sixth and Seventh Century Religious Influences on the Salat Ritual" (PDF). สืบค้นเมื่อ July 9, 2010.^[]
7. Sigmund Hecht (1908). Post-Biblical History: a compendium of Jewish history from the close of the biblical records to the present day, for the home and Sabbath-school. Bloch. สืบค้นเมื่อ July 9, 2010.
8. อัลกุรอาน 44:37
9. อัลกุรอาน 50:14
10. Tafsīr al-Qur’ān al-‘Adhīm by Ibn Kathir
11. Kitab al-Kiba’ir by Ibn Khaldun
12. al-Bidayah wa al-Nihayah by Ibn Kathir