ดิสเพลซเมนต์แมปปิง

บทความนี้ เนื่องจากต้องการคงไว้ตามต้นฉบับ หรือไม่มีชื่อภาษาไทยที่เหมาะสม

ดิสเพลซเมนต์แมปปิง (displacement mapping) เป็นการใช้ ปรับความสูงของพื้นผิวแบบจำลองสามมิติ เช่นใช้ค่าความสว่างบนแผนที่ความสูงเคลื่อนตำแหน่งจุดยอด ของแบบจำลองไปตามแกนแนวฉากจุดยอด ถ้าสว่างมากก็เคลื่อนมาก สว่างน้อยก็เคลื่อนน้อย เป็นต้น โดยแผนที่ความสูงที่ใช้อาจอยู่ในรูปแบบของเทกซ์เจอร์ และอาจอ้างอิงตำแหน่งโดยใช้กระบวนการทำยูวีแมปปิง ประโยชน์ประการหนึ่งของการทำดิสเพลซเมนต์แมปปิงคือใช้สร้างรายละเอียดพื้นผิว ในลักษณะใกล้เคียงกับ นอร์มัลแมปปิง หรือ บัมป์แมปปิง หรืออาจใช้ในการเปลี่ยนรูปทรงของแบบจำลองเพื่อให้ได้รูปร่างที่ต้องการก็ได้

จุดยอดของแบบจำลองสามมิติรูปตาข่าย (ภาพล่าง) ถูกเปลี่ยนแปลงความสูงต่ำตามจากภาพบน

การใช้งาน

การใช้งาน ดิสเพลซเมนต์แมปปิงมักจำกัดอยู่ในการเร็นเดอร์ภาพนิ่งและวีดิทัศน์ มากกว่าการใช้งานในแบบเรียลไทม์ เช่นในเกมคอมพิวเตอร์สามมิติเมื่อเทียบกับเทคนิคอื่นๆเช่น bump หรือนอร์มัลแมปปิง เพราะดิสเพลซเมนต์แมปปิงจำเป็นต้องมีโพลีกอนอยู่จริง ต่างจากวิธีข้างต้นที่ใช้การเปลี่ยนแปลงการสะท้อนแสงของรายละเอียดพื้นผิว (texture) ดังนั้นหากต้องการใช้ในการเพิ่มรายละเอียดพื้นผิวก็จำเป็นต้องสร้างโพลีกอนเพิ่ม เช่นการใช้ หรือการแบ่งเป็นซับดิวิชันเซอร์เฟซ ทำให้ใช้เวลาในการประมวลผลมากขึ้นแต่มีข้อดีคือให้ความสมจริง เพราะโพลีกอนที่ถูกสร้างขึ้นใหม่สามารถทำให้เกิดเงาจริงขึ้น (self-shadow)

ดูเพิ่ม

• นอร์มัลแมปปิง
• Steep Parallax Mapping การใช้งานแบบ real-time