ซุคฮอย ซู-17

ซุคฮอย ซู-17 (อังกฤษ: Sukhoi Su-17 Fitter) (นาโต้ใช้ชื่อรหัสว่าฟิตเตอร์) เป็นของสหภาพโซเวียตที่พัฒนามาจากซุคฮอย ซู-7 มันได้ทำหน้าที่อย่างยาวนานในโซเวียต รัสเซีย และถูกใช้อย่างกว้างขวางโดยฝั่งตะวันออกและตะวันออกกลาง

ซู-17

บทบาท
ชาติกำเนิด	สหภาพโซเวียต
บริษัทผู้ผลิต	ซุคฮอย
บินครั้งแรก	2 สิงหาคม พ.ศ. 2509
เริ่มใช้	พ.ศ. 2513
สถานะ	ประจำการอย่างจำกัด
ผู้ใช้งานหลัก	กองทัพอากาศรัสเซีย
ช่วงการผลิต	พ.ศ. 2514-2533
จำนวนที่ผลิต	2,867 ลำ
พัฒนามาจาก	ซุคฮอย ซู-7
แบบอื่น	ดูที่นี่

รายละเอียด ซุคฮอย ซู-17

ข้อมูลจำเพาะ

• ผู้สร้าง:(โรงงานสร้างอากาศยานแห่งสหภาพโซเวียต) ปัจจุบันคือบริษัทซุคฮอย
• ประเภท:เจ๊ตขับไล่โจมตีทางยุทธวิธี ทุกกาลอากาศ ที่นั่งเดียว เปลี่ยนมุมลู่ปีกได้
• เครื่องยนต์:เทอร์โบเจ๊ตไลยูก้า เอแอล-21 เอฟ-3 ให้แรงขับสถิต 7,800 กิโลกรัม และ 11,200 กิโลกรัม เมื่อสันดาปท้าย 1 เครื่อง
• กางปีก:13.7 เมตร เมื่อกางเต็มที่ 9.9 เมตร
• ยาว:17.37 เมตร
• สูง: 4.7 เมตร
• พื้นที่ปีก: 37.2-40.1 ตารางเมตร
• น้ำหนักเปล่า: 10,000 กิโลกรัม
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 19,000 กิโลกรัม
• อัตราเร็วขั้นสูงสุด: 2.17 มัค ที่ระยะสูง 12,000 เมตร และ 1.06 มัค ที่ระดับน้ำทะเล
• เพดานบินใช้งาน: 18,000 เมตร
• อัตราไต่ขั้นสูง: 13,800 เมตร
• อัตรเร็วลงสนาม: 265 กิโลเมตร
• ระยะทางวิ่งขึ้นพ้น 15 เมตร: 835 เมตร เมื่อเครื่องบินหนัก 17,000 กิโลกรัม
• ระยะร่อนลงจาก 15 เมตร: 600 เมตร
• รัศมีทำการรบ: เมื่อบรรทุกอาวุธหนัก 2,000 กิโลกรัม
  • 630 กิโลเมตร เมื่อบินสูง-ต่ำ-สูง
  • 360 กิโลเมตร เมื่อบินต่ำ-ต่ำ-ต่ำ
• อาวุธ:ปืน่ใหญ่อากาศ เอ็นอาร์-30 ขนาด 30 มม. พร้อมกระสุนกระบอกละ 70 นัด 2 กระบอก
  • กระเประจรวด ยูวี-16-57 หรือ ยูวี-32-57 บรรจุจรวด เอส-5 ขนาด 55 มม. 16 หรือ 32 นัด
  • อาวุธปล่อยอากาศสู่พื้น เอเอส-7 เคอร์รี่(KERRY) 2 นัด
  • ลูกระเบิด 250 กิโลกรัม หรือ 500 กิโลกรัม เป็นน้ำหนักรวม 3,500 กิโลกรัม
  • อาวุธปล่อยอากาศสู่อากาศ เอเอ-3 อะแนบ (Anab) หรือ เอเอ-6 อะคริด (Acrid)

อ้างอิง

1. อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ซุคฮอย ซู-17