บทความน อ างอ งคร สต ศ กราช คร สต ทศวรรษ คร สต ศตวรรษ ซ งเป นสาระสำค ญของเน อหา ซ โมเน มาร ต น Simone Martini ราว ค ศ 12

บทความนี้อ้างอิง ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

ซิโมเน มาร์ตินิ (Simone Martini, ราว ค.ศ. 1284 - ราว ค.ศ. 1344) เป็นจิตรกรสมัยยุคกลางคนสำคัญของประเทศอิตาลีในคริสต์ศตวรรษที่ 14 มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนจิตรกรรมฝาผนัง และบานพับภาพ

หน้าแรกของ “Virgil” โดย เพทราค (Petrach) หนังสือวิจิตร วาดโดยซิโมเน มาร์ตินิราว ค.ศ. 1336 ปัจจุบันอยู่ที่มิลาน

รายละเอียดจิตรกรรมฝาผนังที่ “ทีว่าการเมืองเซึยนนา”

ซิโมเน มาร์ตินิเป็นจิตรกรคนสำคัญในการวิวัฒนาการการเขียนภาพในอิตาลีสมัยต้น มาร์ตินิได้รับอิทธิพลเป็นอันมากจากการวิวัฒนาการของศิลปะกอธิคนานาชาติ (International Gothic) เชื่อกันว่ามาร์ตินิเป็นลูกศิษย์ของดุชโช ผู้เป็นจิตรกรชาวเซียนนาที่มีความสำคัญในขณะนั้น พี่เขยของมาร์ตินิคือ (Lippo Memmi) ผู้เป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงเช่นกัน หลักฐานเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของ มาร์ตินิมีไม่มากนักและที่มีอยู่ก็ยังเป็นการถกเถียงกัน มาร์ตินิเสียชีวิตที่เมื่อไปเป็นจิตรกรประจำราชสำนักพระสันตะปาปาที่นั่นเมื่อราวปี ค.ศ. 1344

ชีวิต

ซิโมเน มาร์ตินิฝึกงานการเขียนภาพตั้งแต่อายุยังน้อยซึ่งเป็นธรรมเนียมของการฝึกศิลปินหรือช่างในสมัยนั้น งานที่มีหลักฐานว่าเขียนโดยมาร์ตินิงานแรกคือ “จิตรกรรมมาเอสตา” เมื่อปี ค.ศ. 1315 ที่ “ศาลาว่าการเมืองเซียนา” และหลังจากนั้นเขียนภาพเดียวกันจากงานชิ้นนี้ที่ ซานจิมานยาโนทำให้ทราบถึงอิทธิพลของมาร์ตินิที่มีผลงานดีพอที่จะทำให้ศิลปินในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 14 ใช้เป็นแบบอย่างทั่วไป ทำให้การเขียนภาพของตระกูลการเขียนแบบเซียนนาเป็นที่แพร่หลายตามไปด้วย ลักษณะการเขียนภาพของมาร์ตินิจะตรงกันข้ามกับงานเขียนของตระกูลการเขียนแบบฟลอเรนซ์ ที่จะออกไปทางความสงบเรียบ (sobriety) ของงานแบบมหึมา งานของมาร์ตินิจะนุ่มนวลกว่า, stylized, มีเครื่องตกแต่ง, มีเส้นที่อ่อนหวาน, และสง่าหรูหราแบบหลวง (courtly elegance) ซึ่งมีอิทธิพลมาจากการเขียนรูปในหนังสือวิจิตรแบบฝรั่งเศส หรืองานแกะงาช้าง งานประเภทนี้นำเข้ามาที่เซียนนาในคริสต์ศตวรรษที่ 14 ตาม[1] (Via Francigena) ที่เป็นถนนที่และพ่อค้าใช้เดินทางจากทางเหนือของยุโรปไปยังโรม

งานเขียน

งานชิ้นเอกของซิโมเน มาร์ตินิก็ได้แก่

“Maestà” ที่เขียนเมื่อปี ค.ศ. 1315
“นักบุญหลุยส์แห่งทูลูสสวมมงกุฏเป็นพระเจ้าแผ่นดิน” (St Louis of Toulouse Crowning the King) ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑ์คาโปดิมอนเตที่เนเปิลส์ เขียนปี ค.ศ. 1317

บานพับภาพ“นักบุญแคทเธอรินแห่งอเล็กซานเดรียMaestà” ปัจจุบันอยู่ที่ปิซาเขียนปี ค.ศ. 1319

“การประกาศของเทพและนักบุญสององค์” ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ยูฟิซิที่ฟลอเรนซ์ เขียนปี ค.ศ. 1333

จิตรกรรมฝาผนัง ภายในชาเปลนักบุญมาร์ตินแห่งทัวร์ที่ชั้นล่างของมหาวิหารเซนต์ฟรานซิสแห่งอาซิซิ

เมื่ออยู่ที่มาร์ตินิก็เป็นเพื่อนของ (Francis Petrarch) ผู้เป็นปราชญ์และกวี ซึ่งเพททราคกล่าวไว้ในโคลงถึงภาพเหมือนของลอรา เดอ โนฟส์ซึ่งสันนิษฐานกันว่ามาร์ตินิเขียนให้เพททราค

อ้างอิง

ถนนฟรังชิเจนาคือเส้นทางจากแคนเตอบรีในอังกฤษผ่านฝรั่งเศสและไปสุดที่โรมและท่าเรือสำหรับเดินทางไปเยรุซาเล็มที่อาพูเลีย (Apulia)
“Maestà” มาจากภาษาอิตาลี “Majesty” เป็นงานจิตรกรรมแบบไอคอนซึ่งมักจะเป็นรูปพระแม่มารีและพระบุตรนั่งบนบัลลังก์และมักจะมีนักบุญและเทวดาล้อมรอบ

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ซิโมเน มาร์ตินิ

ชีวประวัติของซิโมเน มาร์ตินิ ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะเว็บ
ภาพเขียนของซิโมเน มาร์ตินิ ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะเว็บ

สมุดภาพ

“บานพับภาพ การประกาศของเทพ”
บานพับภาพพระแม่มารีและพระบุตรและนักบุญ” – ราว ค.ศ. 1321-1325, พิพิธภัณฑ์อิสซาเบลลา สจ๊วต การ์ดเนอร์, บอสตัน
“” – ราว ค.ศ. 1322-1326, อาซิซิ
“นักบุญมาร์ตินแห่งทัวร์” – ราว ค.ศ. 1322-1326, มหาวิหารเซนต์ฟรานซิสแห่งอาซิซิ
“นักบุญแมรี แม็กดาเลน” – ราว ค.ศ. 1322-1326, มหาวิหารเซนต์ฟรานซิสแห่งอาซิซิ

[1] ถนนฟรังชิเจนาคือเส้นทางจากแคนเตอบรีในอังกฤษผ่านฝรั่งเศสและไปสุดที่โรมและท่าเรือสำหรับเดินทางไปเยรุซาเล็มที่อาพูเลีย (Apulia)

[2] “Maestà” มาจากภาษาอิตาลี “Majesty” เป็นงานจิตรกรรมแบบไอคอนซึ่งมักจะเป็นรูปพระแม่มารีและพระบุตรนั่งบนบัลลังก์และมักจะมีนักบุญและเทวดาล้อมรอบ