ชุดตัวอักษรอังกฤษ

ชุดตัวอักษรอังกฤษสมัยใหม่คือชุดตัวอักษรละตินที่ประกอบด้วยตัวอักษร 26 ตัว แต่ละตัวมีรูปแบบตัวนำ (upper case) และตัวตาม (lower case) ชุดตัวอักษรอังกฤษมีต้นกำเนิดมาจากอักษรละตินในราวคริสต์ศตวรรษที่ 7 นับแต่นั้นมามีการเพิ่มหรือลดตัวอักษรที่ทำให้ชุดตัวอักษรอังกฤษสมัยใหม่ในปัจจุบันมีตัวอักษร 26 ตัว (และในที่สุดก็กลายเป็น)

ชุดตัวอักษรอังกฤษ
แพนแกรมภาษาอังกฤษซึ่งแสดงอักษรทุกตัวในบริบทเดียว ใช้แบบตัวพิมพ์แดกซ์เรกิวลาร์
ชนิด	อักษรสระ-พยัญชนะ
ช่วงยุค	ประมาณ ค.ศ. 1500 ถึงปัจจุบัน
ภาษาพูด	อังกฤษ
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	() ไฮเออโรกลีฟอียิปต์ ฟินิเชีย กรีก อิตาลีเก่า ละติน ชุดตัวอักษรอังกฤษ
ระบบลูก	ชุดตัวหนังสือพยางค์เชโรกี (บางส่วน) (ชุดตัวอักษรสกอต) อักขรวิธีอีกจำนวนมากที่ใช้อักษรละติน
ISO 15924
	Latn (215), ​Latin
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง	Latin
ช่วงยูนิโคด	U+0000 to U+007E Basic Latin and punctuation
บทความนี้ประกอบด้วยในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ (สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ)

• A a
• B b
• C c
• D d
• E e
• F f
• G g
• H h
• I i
• J j
• K k
• L l
• M m
• N n
• O o
• P p
• Q q
• R r
• S s
• T t
• U u
• V v
• W w
• X x
• Y y
• Z z

รูปร่างที่แน่นอนของตัวอักษรที่เรียงพิมพ์จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับแบบตัวพิมพ์ (และแบบอักษร) และรูปร่างของตัวอักษรที่อาจแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากรูปแบบตัวพิมพ์มาตรฐาน (และระหว่างปัจเจกบุคคล) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขียนในลักษณะตัวเขียน (cursive)

ภาษาเขียนของภาษาอังกฤษมีทวิอักษร (digraph) และ (multigraph) อยู่จำนวนหนึ่ง และเป็นภาษายุโรปสมัยใหม่ภาษาหลักเพียงภาษาเดียวที่ไม่ต้องใช้เครื่องหมายเสริมสัทอักษรในคำที่ไม่ใช่คำยืมจากภาษาอื่น บางครั้งอาจพบการใช้เพื่อบ่งว่ารูปสระที่เรียงกันสองตัวนั้นออกเสียงแยกกัน (เช่นในคำ coöperation /kəʊˌɒpəˈreɪʃən/) และยิ่งน้อยครั้งที่จะพบการใช้เกรฟแอกเซนต์เพื่อบ่งว่าเสียงสระที่ตามปกติไม่ออกเสียง ในกรณีนั้นจะออกเสียงด้วย (เช่นในคำ learnèd /ˈlɜːnɪd/)

สัทวิทยา

ในภาษาอังกฤษ ตัวอักษร A, E, I, O และ U ถือเป็นอักษรสระ ตัวอักษรตัวอื่นๆ ถือเป็นตัวอักษรแทนเสียงพยัญชนะ

ตัวอักษร Y บางครั้งใช้แทนพยัญชนะ (เช่นคำว่า young /jʌŋ/) และบางครั้งก็สามารถใช้แทนสระได้ด้วย (เช่น คำว่า myth /mɪθ/)

ตัวอักษร W ในการใช้แทนพยัญชนะ (เช่น คำว่า well /wel/) เรามักไม่ค่อยพบการใช้อักษร W แทนเสียงสระในภาษาอังกฤษบ่อยนัก ตัวอย่างคำที่ใช้แทนเสียงสระ เช่น คำว่า cwm /kʊm/ ที่เป็นคำยืมมาจากภาษาเวลส์

หมายเหตุและอ้างอิง

หมายเหตุ

1. บทความต่อไปนี้มีตัวอย่างการใช้ไดเอริซิสในคำ coöperate, ซิดิลลาในคำ façades และในคำ crêpe: Grafton, Anthony (2006-10-23), "The Nutty Professors: The History of Academic Dharisma", The New Yorker (Books section), สืบค้นเมื่อ 2019-06-17.

อ้างอิง

2. "26 ตัวอักษรภาษาอังกฤษ และการอ่าน" bestkru.com