ชนะ ป.เปาอินทร์

ชนะ ป.เปาอินทร์ มีชื่อจริงว่า คูณ หมดมา เกิดเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2509 ที่บ้านเลขที่ 191 หมู่ 12 บ้านน้ำหลุม ตำบลบ้านกลาง อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ มีสถิติการชกทั้งหมด 61 ครั้ง ชนะ 54 (น็อก 19) เสมอ 3 แพ้ 4 แต่ชนะเกิดทีหลังด้วยความเชื่อของคนต่างจังหวัด จึงนับว่าเป็นพี่ ชนะได้รับฉายาจากแฟนมวยชาวไทยว่า "แชมป์โลกจอมคาถา" เนื่องจากมีรอยสักยันต์ที่กลางหลัง และก่อนชกพี่เลี้ยงจะบริกรรมคาถาให้ทุกครั้งเหมือนการชกมวยไทย

ชนะ ป.เปาอินทร์
ชื่อจริง	คูณ หมดมา
ฉายา	แชมป์โลกจอมคาถา
รุ่น	สตอร์วเวท
ส่วนสูง	1.60 เมตร
เกิด	25 มีนาคม พ.ศ. 2509 (58 ปี) อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์
ชกทั้งหมด	62
ชนะ	53
ชนะน็อก	19
แพ้	4
เสมอ	5
ผู้จัดการ	พ.ต.ท.ประจวบ เปาอินทร์
ค่ายมวย	ป.เปาอินทร์
เทรนเนอร์	สมศักดิ์ แสนยากร

ประวัติ

ชนะเป็นบุตรชายของนายหำ และนางทองปาน หมดมา โดยเป็นน้องชายฝาแฝดของสงคราม ป.เปาอินทร์ ชนะและสงครามได้เข้ามาอยู่ในสังกัดของนิวัฒน์ เหล่าสุวรรณวัฒน์ เมื่อนิวัฒน์ไปเที่ยวที่เพชรบูรณ์ และได้พบกับคู่แฝดนี้โดยบังเอิญ และหมายมั่นว่าจะปั้นให้เป็นแชมป์โลกคู่แฝดอีกคู่หนึ่งเหมือนเขาทราย-เขาค้อ แกแล็คซี่ ในอดีต ชนะ ป.เปาอินทร์ เป็นนักมวยรูปร่างเล็ก ไม่มีที่เด็ดทีขาดอะไร แต่มีความทรหดและใจสู้ สามารถชกได้ตลอด 12 ยก โดยไม่หมดแรง

ชนะขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ `23 พฤษภาคม พ.ศ. 2531 ชนะน็อก รันแต เลือดอยุธยา ยก 3 จากนั้นขึ้นชกชนะรวด รวมทั้งชนะคะแนนฟ้าลั่น ลูกมิ่งขวัญด้วย ต่อมา ได้ครองแชมป์มวยสากลเวทีราชดำเนินรุ่นมินิมัมเวทเมื่อ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2531 ชนะคะแนน เด็ด ดอนเจดีย์ จากนั้น ชกชนะรวดในช่วง พ.ศ. 2532 – 2535 รวมทั้ง ชนะคะแนน แมนนี่ เมลชอร์ ริค มากราโม จูเนียร์ และเออร์เนสโต รูบิลลาร์ จนได้เป็นรองแชมป์โลก WBA อันดับ 1 ในรุ่นมินิมัมเวท จึงได้มีโอกาสไปถึงแชมป์โลกถึงที่ประเทศญี่ปุ่นในไฟท์บังคับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2536 กับ ฮิเดยูกิ โอฮาชิ ผลปรากฏว่าชนะเป็นฝ่ายชนะคะแนน กลายเป็นแชมป์โลกคนที่ 18 ของประเทศไทย และป้องกันแชมป์ไว้ได้ถึง 8 ครั้ง รวมทั้งเอาชนะการ์โลส มูริโย นักมวยอันตรายชาวปานามาถึง 2 ครั้ง ก่อนจะเสียแชมป์ไปอย่างไม่มีใครคาดคิดด้วยการแพ้คะแนน 12 ยก แก่โรเซนโด อัลบาเรซ นักมวยรองแชมป์​โลก WBA ​อันดับ​ 1 ชาวนิการากัว ที่จังหวัดสระแก้ว ในปลายปี พ.ศ. 2538 ทั้ง ๆ ที่รูปแบบน่าจะออกเสมอกันมากกว่า อีกทั้งเป็นการชกในประเทศด้วย

หลังจากเสียแชมป์ ชนะยังคงชกมวยอย่างต่อเนื่องและชกชนะเป็นส่วนใหญ่ และไปชกที่ญี่ปุ่นเมื่อ พ.ศ. 2542 ชนะคะแนน เคอิสุเกะ โยโกฮามะ จน 16 เมษายน พ.ศ. 2544 ได้ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นมินิมัมเวท ในฐานะรองแชมป์​โลก WBA ​อันดับ ​1 อีกครั้ง และเป็นฝ่ายชนะคะแนน เคตาโร โฮชิโนะ ได้แชมป์มาครอง แต่พอป้องกันแชมป์ครั้งแรกเมื่อ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2544 ก็เสียแชมป์ แพ้คะแนน ยูตากะ นีดะ นักมวยรองแชมป์โลก WBA อันดับ 9 ชาวญี่ปุ่นเช่นเดียวกัน หลังจากเสียแชมป์โลก ชนะยังคงขึ้นชกชนะรวด และได้ชิงแชมป์เฉพาะกาล WBA รุ่นมินิมัมเวท เมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2547 แพ้คะแนน ฮวน โฮเซ ลันดาเอตา ที่ เวเนซุเอลา ไม่ได้แชมป์ ชนะได้ชิงแชมป์แก้มือกับลันดาเอตาอีกครั้งเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2547 แต่ทำได้เพียงแค่เสมอกัน ไม่ได้แชมป์ หลังจากนั้น ชนะชกมวยต่อมาจนถึง พ.ศ. 2549 แต่เสมอและแพ้มากกว่าชนะ เขาขึ้นชกครั้งสุดท้ายเมื่อ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2549 เสมอกับ คัตซูฮิโตะ อิเอซูมิ ที่ญี่ปุ่น จากนั้นก็แขวนนวมไป

ปัจจุบัน ชนะมีกิจการร้านขายอยู่ที่อำเภอบางใหญ่ จังหวัดนนทบุรี มีความเป็นอยู่ตามอัตภาพ

เกียรติประวัติ

• แชมป์ประเทศไทยรุ่นมินิมัมเวท (2531 - 2535)
  • ชิง, 19 ตุลาคม 2531 ชนะคะแนน เด็ด ดอนเจดีย์
• แชมป์โลก WBA รุ่นสตรอว์เวท พ.ศ. 2536 - พ.ศ. 2538
  • ชิง, 10 กุมภาพันธ์ 2536 ชนะคะแนน ฮิเดยูกิ โอฮาชิ ( ญี่ปุ่น) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มโตเกียว โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 1, 9 พฤษภาคม 2536 ชนะคะแนน การ์โลส มูริโย ( ปานามา) ที่ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตอ่างทอง จังหวัดอ่างทอง
  • ป้องกันครั้งที่ 2, 22 สิงหาคม 2536 ชนะคะแนน รอนนี่ มากราโม ( ฟิลิปปินส์) ที่ สนามกีฬากลางจังหวัดสระบุรี จังหวัดสระบุรี
  • ป้องกันครั้งที่ 3, 28 พฤศจิกายน 2536 ชนะน็อก ยก 4 ราฟาเอล ตอร์เรส ( สาธารณรัฐโดมินิกัน) ที่ พิจิตร สเตเดียม จังหวัดพิจิตร
  • ป้องกันครั้งที่ 4, 26 มีนาคม 2537 ชนะคะแนน การ์โลส มูริโย ( ปานามา) ที่ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตชลบุรี จังหวัดชลบุรี​
  • ป้องกันครั้งที่ 5, 3 กันยายน 2537 ชนะคะแนน กัง คึมยอง ( เกาหลีใต้) ที่ สนามกีฬากลางจังหวัดพัทลุง จังหวัดพัทลุง
  • ป้องกันครั้งที่ 6, 5 พฤศจิกายน 2537 ชนะคะแนน มานูเอล เฮซุส เอร์เรรา ( สาธารณรัฐโดมินิกัน) ที่ สนามกีฬาจิระนคร จังหวัดสงขลา
  • ป้องกันครั้งที่ 7, 28 มกราคม 2538 ชนะคะแนน คิม จินโฮ ( เกาหลีใต้) ที่ อาคารกีฬานิมิบุตร​ กรุงเทพมหานคร​
  • ป้องกันครั้งที่ 8, 6 สิงหาคม 2538 ชนะน็อก เออร์เนสโต้ รูบิลลาร์ ( ฟิลิปปินส์) ยก 6 ที่ สนามมวยราชดำเนิน กรุงเทพมหานคร
  • เสียแชมป์, 2 ธันวาคม 2538 แพ้คะแนน โรเซนโด อัลบาเรซ ( นิการากัว) ที่ สนามกีฬาองค์การบริหาร​ส่วน​จังหวัด​สระแก้ว​ จังหวัดสระแก้ว
• แชมป์โลก WBA รุ่นมินิมัมเวท (สมัยที่ 2)​ พ.ศ. 2544
  • ชิง, 16 เมษายน 2544 ชนะคะแนน เคตาโร โฮชิโนะ ( ญี่ปุ่น) ที่ แปซิฟิกโก โยโกฮามะ โยโกฮามะ ประเทศญี่ปุ่น
  • เสียแชมป์, 25 สิงหาคม 2544 แพ้คะแนน ยูตากะ นีดะ ( ญี่ปุ่น) ที่ แปซิฟิกโก โยโกฮามะ โยโกฮามะ ประเทศญี่ปุ่น
• เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
  • ชิงแชมป์เฉพาะกาล​ WBA รุ่นมินิมัมเวท 31 มกราคม 2547 แพ้คะแนน ฮวน โฮเซ ลันดาเอตา ( เวเนซุเอลา) ที่ โปลิเอโดร เด การากัส การากัส เวเนซุเอลา
  • ชิงแชมป์เฉพาะกาล WBA รุ่นมินิมัมเวท 5 พฤษภาคม 2547 เสมอกับ ฮวน โฮเซ ลันดาเอตา ( เวเนซุเอลา) ที่ สนามมวยราชดำเนิน แขวงวัดโสมนัส เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร

อ้างอิง

1. เทปการชกชิงแชมป์โลกของ ชนะ ป.เปาอินทร์ V.S. ยูตากะ นีดะ
2. นิตยสารคนเด็ดฉบับพิเศษ, 22 แชมป์โลกชาวไทย โดย สุพจน์ ชีรานนท์

• สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)