ชนอลามันน์

ชนอลามันน์ (อังกฤษ: Alamanni) หรือ ชาวชวาเบิน (อังกฤษ: Swabians) เดิมเป็นกลุ่มสหพันธ์ของกลุ่มชนเจอร์แมนิกที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ในบริเวณลุ่มแม่น้ำไมน์ในประเทศเยอรมนีปัจจุบัน หลักฐานแรกที่กล่าวถึงชนกลุ่มนี้มาจากบันทึกถึงชน "อลามันนิคุส" (ละติน: Alamannicus) ที่สรุปกันว่าเขียนโดยจักรพรรดิคาราคัลลาผู้ปกครองจักรวรรดิโรมันระหว่างปี ค.ศ. 211 ถึงปี ค.ศ. 217 ที่อ้างว่าเป็นฝ่ายที่ได้รับการพ่ายแพ้ในยุทธการ ลักษณะความสัมพันธ์ระหว่างอลามันน์และจักรวรรดิโรมันเดิมไม่เป็นที่ทราบแน่นอน แต่เป็นความสัมพันธ์ในทางรุกราน เมื่ออลามันน์เข้าโจมตีจังหวัดโรมันเจอร์มาเนียเหนือ (Germania Superior) ทุกครั้งที่ได้โอกาส โดยทั่วไปแล้วอลามันน์ก็เอาตัวอย่างของชนแฟรงค์ในการโจมตีจังหวัดโรมัน ซึ่งมีผลทำให้หยุดยั้งการคืบเข้ามาบริเวณทางตอนเหนือของลุ่มแม่น้ำไรน์ตอนใต และในที่สุดก็เข้าโจมตีจังหวัดโรมันเจอร์มาเนียใต้ (Germania Inferior)

บริเวณที่ตั้งถิ่นฐานของอลามันน์และสมรภูมิของสงครามโรมัน-อลามันน์ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 3 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 6

ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 1 แม่น้ำไรน์กลายเป็นเขตแดนระหว่างโรมันกอลและดินแดนเจอร์มาเนีย ชนเจอร์แมนิก, เคลต์ และชนเผ่าผสมเค้ลต์-เจอร์แมนิกตั้งถิ่นฐานอยู่บนสองฝั่งของแม่น้ำไรน์ โรมันแบ่งดินแดนนี้ออกเป็นสองเขต “เจอร์มาเนียเหนือ” ที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของแม่น้ำ และ “เจอร์มาเนียใต้” ที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของแม่น้ำไรน์

เจอร์มาเนียเหนือรวมบริเวณระหว่างตอนบนของแม่น้ำไรน์และตอนบนของแม่น้ำดานูบ โรมันเรียกบริเวณนี้ว่า “Agri Decumates” ที่ไม่ทราบที่มาของชื่อ นักวิชาการบางท่านก็แปลว่า “ดินแดนสิบตำบล” (the ten cantons)แต่จะเป็นตำบลของผู้ใดก็ไม่เป็นที่ทราบ

บริเวณนอกจักรวรรดิโรมันของเจอร์มาเนียเหนือเรียกว่า “” (Limes Germanicus) ฝ่ายอลามันน์มักจะข้ามพรมแดนเข้าไปโจมตีเจอร์มาเนียเหนือและคืบต่อไปยังบริเวณ “ดินแดนสิบตำบล” ในบริเวณป่าดำ สหพันธ์กลุ่มอลามันน์เข้าไปตั้งถิ่นฐานอยู่ในบริเวณอัลซาซในคริสต์ศตวรรษที่ 5 และขยายตัวต่อไปยัง (Swiss Plateau) และบางส่วนของบริเวณบาวาเรียและออสเตรียปัจจุบัน และไปถึงหุบเขาในบริเวณเทือกเขาแอลป์ในคริสต์ศตวรรษที่ 8

จากหนังสือ “” (Historia Augusta) สหพันธ์อลามันน์ในคริสต์ศตวรรษที่ 3 ยังเรียกตนเองว่า “เจอร์มานิ” (Germani) ผู้พยายามโค่นราชบัลลังก์ในปี ค.ศ. 280 ได้รับชื่อเสียงในกอลจากการได้รับชัยชนะโดยใช้วิธีต่อสู้แบบสงครามกองโจรต่ออลามันน์ หลังจากนั้นอลามันน์ก็ก่อตัวเป็นชาติ (Alamannia) ที่บางครั้งก็เป็นอิสระจากแฟรงค์ แต่ส่วนใหญ่แล้วก็อยู่ภายใต้การปกครองของแฟรงค์ คำที่เรียกชาวเยอรมันและภาษาเยอรมันในภาษาฝรั่งเศสคือคำว่า “Allemagned” และ “Allemand”, ภาษาโปรตุเกส “Allemagned” และ “Alemão” และ ภาษาสเปน “Alemania” และ “Alemán” ที่ต่างก็มีรากมาจากชื่อที่ใช้เรียกชนเยอรมันสมัยแรก ภาษาเปอร์เชียและอาหรับก็เรียกชนเยอรมันว่า “Almaani” และประเทศเยอรมนีว่า “Almaania” ในภาษาตุรกี “Alman” สำหรับภาษา และ “Almanya” สำหรับประเทศ

อาณาบริเวณของอลามันน์มักจะแผ่ขยายอย่างกว้างไกลที่ทำให้มีชนเผ่าที่มาจากที่มาต่างๆ กัน ในสมัยยุคกลางตอนต้นอลามันน์แบ่งระหว่างที่ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 614, ดินแดนของอาณาจักรสังฆราชแห่งออกสเบิร์กที่ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 736, ที่ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 745 และ ที่ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 805 กฎหมายของอลามันน์ได้รับการบัญญัติในรัชสมัยของชาร์เลอมาญในฐานะอาณาจักรดยุคแห่งอลามานเนียในชวาเบีย ในปัจจุบันผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากอลามันน์ตั้งถิ่นฐานอยู่ใน: ฝรั่งเศส (อัลซาซ), เยอรมนี (ชวาเบียและบางส่วนของบาวาเรีย), สวิตเซอร์แลนด์ และ ออสเตรีย ภาษาเยอรมันที่ใช้พูดกันในบริเวณนี้ก็มีลักษณะที่มีสำเนียงเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง

อ้างอิง

1. Johann Jacob Hofmann, Lexicon Universale, Leiden 1698, "Alamannicus".
2. Roman decem, "ten".
3. "He was, nevertheless, of some benefit to the Gauls, for he crushed the Alamanni — who then were still called Germans — and not without illustrious glory, though he never fought save in brigand-fashion".

ดูเพิ่ม

• ประวัติศาสตร์เยอรมนี