จูลี คลารี สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน

มารี จูลี โบนาปาร์ต (วงศ์เดิม คลารี) หรือ จูลี คลารี สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน, เนเปิลส์และซิชิลี (26 ธันวาคม ค.ศ. 1771, มาร์แซย์ – 7 เมษายน ค.ศ. 1845, ฟลอเรนซ์) ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งสเปนและหมู่เกาะอินดิส, เนเปิลส์และซิชิลี ในฐานะพระมเหสีในโจเซฟ โบนาปาร์ต ผู้ครองราชบัลลังก์เนเปิลส์และซิชิลีตั้งแต่มกราคม ค.ศ. 1806 ถึงมิถุนายน ค.ศ. 1808 และจากนั้นทรงครองราชบัลลังก์สเปนและหมู่เกาะอินดิสตะวันตกของสเปนตั้งแต่วันที่ 25 มิถุนายน ค.ศ. 1808 ถึงมิถุนายน ค.ศ. 1813

สมเด็จพระราชินีจูลี
เคาน์เตสแห่งซัวร์วีลีร์
พระบรมสาทิสลักษณ์สมเด็จพระราชินีจูลี คลารี
สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน
ดำรงพระยศ	8 มิถุนายน 1808 – 11 ธันวาคม 1813
ก่อนหน้า	มาเรีย ลุยซาแห่งปาร์มา
ถัดไป	มารีอา อิซาเบลแห่งโปรตุเกส
ดำรงพระยศ	30 มีนาคม 1806 – 6 มิถุนายน 1808
ก่อนหน้า
ถัดไป
พระราชสมภพ	26 ธันวาคม ค.ศ. 1771(1771-12-26) มาร์แซย์ ราชอาณาจักรฝรั่งเศส จูลี คลารี
สวรรคต	7 เมษายน ค.ศ. 1845(1845-04-07) (73 ปี) ฟลอเรนซ์ แกรนด์ดัชชีตอสคานา
ฝังพระศพ	มหาวิหารซันตาโกรเช
คู่อภิเษก	พระเจ้าโฆเซที่ 1 (สมรส 1794; เสียชีวิต 1844)
พระราชบุตร	ฌูลี โฌเซฟีน โบนาปาร์ต
พระนามเต็ม มารี จูลี คลารี
ราชวงศ์	โบนาปาร์ต (โดยสมรส)
พระราชบิดา
พระราชมารดา
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

ภูมิหลัง

มารี จูลี คลารีประสูติที่ มาร์แซย์ ฝรั่งเศส เป็นบุตรีของ (เกิดที่มาร์แซย์, แวงต์เฟร์เรออล, 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1725 - เสียชีวิตที่มาร์แซย์, 20 มกราคม ค.ศ. 1794) เป็นพ่อค้าและ ผ้าไหมที่มั่งคั้ง กับภริยาคนที่สองของเขา (สมรสกันเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน ค.ศ. 1759) (เกิดที่มาร์แซย์, แวงต์เฟร์เรออล, 30 สิงหาคม ค.ศ. 1737 – เสียชีวิตที่ปารีส, 28 มกราคม ค.ศ. 1815) น้องสาวที่อายุอ่อนกว่ามารี จูลี 6 ปี คือ เดซีเร คลารี ได้เป็นสมเด็จพระราชินีแห่ง เมื่อสามีของเดซีเรคือ นายพลฌ็อง แบ็ฟติสท์ เบอร์นาด็อตต์ ได้ครองราชย์เป็นพระเจ้าคาร์ลที่ 14 โยฮันแห่งสวีเดน น้องชายของมารี จูลีคือ นิโกลัส โจเซฟ คลารี ได้รับการแต่งตั้งเป็นกงเตคลารีที่ 1 (1st Comte Clary) และสมรสกับแอนน์ ฌานน์ โรแยร์

สมรส

ในวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1794 ที่เขต จังหวัดบุช-ดูว์-โรน มารี จูลีสมรสกับโจเซฟ โบนาปาร์ต พี่ชายของนโปเลียน โบนาปาร์ต

สมเด็จพระราชินี

ในปีค.ศ. 1806 พระสวามีของพระนางได้รับการแต่งตั้งเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเนเปิลส์ ซึ่งทำให้มารี จูลีกลายเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งเนเปิลส์ ใน ค.ศ. 1808 พระเจ้าโจเซฟได้รับการแต่งตั้งเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสเปนในฐานะ พระเจ้าโคเซที่ 1 แห่งสเปน และพระนางจูลีจึงได้เป็นสมเด็จพระราชินีแห่งสเปน อย่างไรก็ตามพระนางไม่เคยเสด็จไปประทับที่สเปน ทรงโปรดที่จะประทับที่ จังหวัดอวซ พระนางทรงเก็บข้อมูลจากเมืองและเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางชู้สาวของพระสวามีของพระนาง

หลังหายนะของนโปเลียน

หลังความพ่ายแพ้ของจักรพรรดินโปเลียนในวันที่ 21 มิถุนายน ค.ศ. 1813 และฝ่ายพันธมิตรได้เคลื่อนทัพเข้ากรุงปารีสใน ค.ศ. 1814 พระนางจูลีทรงซื้อปราสาทในสวิตเซอร์แลนด์ใกล้ทะเลสาบเลม็อง

หลังจากยุทธการที่วอเตอร์ลูและเป็นหายนะครั้งที่สองของจักรพรรดินโปเลียน อดีตพระเจ้าโคเซทรงซื้อทรัพย์สินในรัฐนิวเจอร์ซีย์ใกล้แม่น้ำเดลาแวร์ ด้วยพระราชทรัพย์ที่ได้มาจากการขายภาพวาดสเปนที่ทรงนำมาจากการรื้อค้นพระราชวังมาดริด, ปราสาท, อารามและศาลากลางของเมือง ใน ค.ศ. 1816 พระขนิษฐาของพระนางซึ่งก็คือ พระนางเดซีเร ซึ่งเป็นมกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดน ทรงหวังจะนำพระนางจูลี พระเชษฐภคินีมาประทับร่วมกันเมื่อทรงเสด็จกลับสวีเดน อย่างไรก็ตามพระสวามีของพระนางเดซีเรเห็นว่าการกระทำเช่นนี้เป็นเรื่องที่โง่เขลา เนื่องจากพระนางจูลีเป็นพระบรมวงศานุวงศ์ราชวงศ์โบนาปาร์ตและการปรากฏของพระนางอาจจะเป็นการแสดงสัญญาณว่าพระองค์อยู่ฝ่ายเดียวกับอดีตจักรพรรดินโปเลียนซึ่งทรงถูกปลดจากราชบัลลังก์ และในที่สุดเรื่องนี้ก็ไม่เกิดขึ้น

บั้นปลายพระชนม์ชีพ

พระนางจูลีเสด็จไปยังแฟรงก์เฟิร์ตพร้อมพระราชธิดา ซึ่งทรงประทับอยู่ที่นี่เป็นเวลา 6 ปี โดยทรงแยกกันประทับกับพระสวามีซึ่งกลายเป็นครึ่งฝรั่งเศสครึ่งอเมริกัน หลังจากนั้นพระนางทรงประทับที่บรัสเซลส์และจากนั้นทรงไปที่ฟลอเรนซ์ อิตาลี ประทับที่ พระนางไม่ทรงเข้าสังคมกับชาวฝรั่งเศส พระนางทรงถูกบรรยายว่าเป็นผู้ที่มีเสน่ห์, เงียบ, สง่างามและเงียบสงบ โดยทั่วไปถือว่าดี ในช่วงนี้พระนางทรงต้องแยกจากกับพระนางเดซีเร พระขนิษฐาซึ่งกลายเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งสวีเดนและต้องย้ายไปประทับที่สวีเดน ใน ค.ศ. 1840 โจเซฟหรืออดีตพระเจ้าโคเซเสด็จมาร่วมประทับกับพระนางจูลีที่ฟลอเรนซ์ ทั้งๆที่มีการผิดประเวณีหลายครั้งแต่พระนางทรงเรียกโจเซฟว่า "พระสวามีสุดที่รักของข้า"

โจเซฟ โบนาปาร์ตสวรรคตในวันที่ 28 กรกฎาคม ค.ศ. 1844 ขณะมีพระชนมายุ 76 พรรษา พระนางจูลีสิ้นพระชนม์ในอีกแปดเดือนต่อมาในวันที่ 7 เมษายน ค.ศ. 1845 ขณะมีพระชนมายุ 73 พรรษา ทั้งสองพระองค์ถูกฝังพระบรมศพเคียงข้างกันที่มหาวิหารซันตาโกรเชในฟลอเรนซ์ อีก 17 ปีต่อมาใน ค.ศ. 1862 จักรพรรดิฝรั่งเศสผู้ทรงสถาปนาพระองค์เองขึ้นครองราชย์คือ จักรพรรดินโปเลียนที่ 3 ทรงโปรดให้นำพระบรมศพของพระเจ้าโจเซฟ โบนาปาร์ตกลับคืนสู่ฝรั่งเศสและฝังพระศพไว้ทางเบื้องขวาของพระอนุชาคือ จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 พระบรมศพของพระนางจูลียังคงอยู่ที่มหาวิหารซันตาโกรเชเคียงข้างพระศพของพระราชธิดาคือ เจ้าหญิงชาร์ล็อตต์ ซึ่งสิ้นพระชนม์ที่ลุกกาในอิตาลี ในวันที่ 3 มีนาคม ค.ศ. 1839 ขณะมีพระชนมายุ 37 พรรษาขณะทรงให้กำเนิดบุตรซึ่งสิ้นพระชนม์เมื่อคลอดออกมา

พระราชธิดา

พระเจ้าโจเซฟและพระนางจูลีทรงมีพระราชธิดาร่วมกันสามพระองค์

	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา หมายเหตุ
	จูลี โฌเซฟีน โบนาปาร์ต	1796ค.ศ. 1796	1796ค.ศ. 1796	สิ้นพระชนม์ในวันประสูติ
		18018 กรกฎาคม ค.ศ. 1801	18548 สิงหาคม ค.ศ. 1854	อภิเษกสมรสวันที่ 29 มิถุนายน ค.ศ. 1822 กับ ทรงมีพระโอรสธิดา 12 พระองค์ ดังนี้ อเล็กซานดรีน เกอร์ทรูด ซีไนเด โบนาปาร์ต พระคาร์ดินัลด์ จูลี ชาร์ล็อตต์ โบนาปาร์ต ชาร์ล็อตต์ โฮโนรีน โฌเซฟีน พอลีน โบนาปาร์ต ลีโอนี สเตฟานี เอลีเซ โบนาปาาร์ต มารี เดซีเร เออเชนี โฌเซฟีน ฟีโลมีนี โบนาปาร์ต ออกัสตา อเมลี แม็กซิมิเลียนเน ฌัคเคอลีน โบนาปาร์ต บาทิลด์ อลัวเซ ลีโอนี โบนาปาร์ต อัลเบอร์ทีน มารี แตเรซ โบนาปาร์ต ชาร์ลส์ อัลเบิร์ต โบนาปาร์ต
		180231 ตุลาคม ค.ศ. 1802	18392 มีนาคม ค.ศ. 1839	อภิเษกสมรสวันที่ ค.ศ. 1826 กับ หรือ พระเจ้าหลุยส์ที่ 2 แห่งฮอลแลนด์ พระราชโอรสพระองค์โตในหลุยส์ โบนาปาร์ตกับ ไม่มีพระโอรสธิดาร่วมกัน

อ้างอิง

1. Cecilia af Klercker (översättning och redigering) (1942). Hedvig Elisabeth Charlottas dagbok IX (The diaries of Hedwig Elizabeth Charlotte IX) (ภาษาสวีเดน). P.A. Norstedt & Söners förlag. ISBN . {{}}: ตรวจสอบค่า |isbn=: length ((help))

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ จูลี คลารี สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน

• Manuel Ríos Mazcarelle. Reinas de España, Casa de Borbón, I, Alderabán, El legado de la historia, Madrid, 1999. 1ª edición, , 291 pages, (Spanish).

ก่อนหน้า		จูลี คลารี สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน		ถัดไป
		(30 มีนาคม ค.ศ. 1806 – 6 มิถุนายน ค.ศ. 1808)
		สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน (8 มิถุนายน ค.ศ. 1808 – 11 ธันวาคม ค.ศ. 1813)		เจ้าหญิงมารีอา อิซาเบลแห่งโปรตุเกส