จังหวัดมารินดูเก

จังหวัดมารินดูเก (ตากาล็อก: Marinduque) เป็นจังหวัดที่เป็นเกาะในเขตมีมาโรปา ประเทศฟิลิปปินส์ มีศูนย์กลางอยู่ที่เทศบาล ตั้งอยู่ระหว่างทางทิศเหนือ กับทางทิศใต้ และตั้งอยู่ใกล้กับของจังหวัดเกซอนทางทิศตะวันออก เกาะมินโดโรทางทิศตะวันตก และเกาะจังหวัดโรมโบลนทางทิศใต้ พื้นที่บางส่วนของ ศูนย์กลางความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเลของโลก ก็อยู่ในน่านน้ำของจังหวัดนี้

จังหวัดมารินดูเก
จังหวัด
จากซ้ายบนไปล่างขวา: เมือง หาดบากูลอง แม่น้ำโบอัค
ธง ตรา
สมญา:  "หัวใจแห่งฟิลิปปินส์ ♡" "Geodetic Center of the Philippines" "Lenten Mecca of the South" "Little Gem of Southern Tagalog Region" "สวรรค์ของผีเสื้อแห่งฟิลิปปินส์" "Smack Center of the Philippine Archipelago" "เยรูซาเลมแห่งฟิลิปปินส์" "สวรรค์อันสงบสุขแห่งฟิลิปปินส์"
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
พิกัด: 13°24′N 121°58′E / 13.4°N 121.97°E / 13.4; 121.97
ประเทศ	ประเทศฟิลิปปินส์
	เขตมีมาโรปา
ก่อตั้ง	21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1920
เมืองหลัก	โบอัก
การปกครอง
• ประเภท	ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
• ผู้ว่าราชการจังหวัด	()
• รองผู้ว่าราชการจังหวัด	Romulo Baccoro ()
• Representative	()
พื้นที่
• ทั้งหมด	952.58 ตร.กม. (367.79 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	76 จาก 81
ความสูงจุดสูงสุด ()	1,157 เมตร (3,796 ฟุต)
ประชากร  (2020)
• ทั้งหมด	239,207 คน
• อันดับ	69 จาก 81
• ความหนาแน่น	250 คน/ตร.กม. (650 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น	37 จาก 81
เขตการปกครอง
• นครอิสระ	0
• นคร	0
• เทศบาล	6
• บารังไกย์	218
•
เขตเวลา	()
	4900–4905
:	+63 (0)42
รหัส ISO 3166	PH-MAD
ภาษา	ตากาล็อก (สำเนียงมารินดูเก) อังกฤษ
เว็บไซต์	www.marinduque.gov.ph

ในปี ค.ศ. 2013 จังหวัดมารินดูเกเป็นจังหวัดที่สงบสุขที่สุดของประเทศ จากการจัดอันดับของและกองกำลังรักษาความสงบแห่งฟิลิปปิน เนื่องจากมีอัตราการก่ออาชญากรรมน้อยมาก นอกจากนี้ยังมีเทศกาลทางศาสนาที่เก่าแก่ที่สุดของประเทศ นั่นคือ ซึ่งจัดขึ้นทุก ๆ ปีในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ เป็นเวลากว่า 200 ปีแล้ว

ภูมิศาสตร์

ภาคเหนือ

ภาคใต้

มารินดูเกถูกจัดให้เป็นศูนย์กลางของแผนที่ประเทศฟิลิปปินส์โดย เกาะจังหวัดแห่งนี้มีรูปร่างคล้ายหัวใจ มีพื้นที่ 952.58 ตารางกิโลเมตร ตั้งอยู่ระหว่างทางทิศเหนือ กับทางทิศใต้ ถูกคั่นออกจากในจังหวัดเกซอนโดยช่องแคบมัมปอง ส่วนทางทิศตะวันตก ก็ถูกคั่นออกจากเกาะมินโดโรโดย เกาะเล็ก ๆ ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ได้แก่ เกาะโปโล, เกาะมานิวายา และเกาะมัมปอง ส่วนทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ก็มีเกาะเตรส และเกาะเอเลเฟนท์

จุดสูงสุดของจังหวัดอยู่ที่ (ชื่อเดิม ภูเขามาร์ลังกา) ระดับความสูง 1,157 เมตร (3,796 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล เป็นภูเขาไฟที่ยังมีชีวิตอยู่ ตั้งอยู่ที่ปลายด้านทิศใต้ของเกาะ นอกจากนี้ยังมีถ้ำอีกหลายแห่งในจังหวัด ถ้ำที่สำคัญได้แก่ ถ้ำบาทาลา, ถ้ำซันอีซิโดร และถ้ำตาเลา

ภูมิอากาศ

มารินดูเกมีภูมิอากาศแบบที่ 3 ตามการจัดของกรมอุตุนิยมวิทยาฟิลิปปิน นั่นคือมีฝนตกมากและไม่มีการแบ่งฤดูแล้งกับฤดูฝนที่ชัดเจน อุณหภูมิโดยเฉลี่ย สูงสุด และต่ำสุดของปี อยู่ที่ 27.0 องศาเซลเซียส (80.6 องศาฟาเรนไฮต์), 32.9 องศาเซลเซียส (91.2 องศาฟาเรนไฮต์) และ 22.3 องศาเซลเซียส (72.1 องศาฟาเรนไฮต์) ตามลำดับ ความชื้นโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 78% ปริมาณน้ำฝนต่อปีอยู่ที่ 2,034.6 ลูกบาศก์มิลลิเมตร

อ้างอิง

1. . PSGC Interactive. Makati City, Philippines: National Statistical Coordination Board. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2013. สืบค้นเมื่อ 20 February 2013.
2. Census of Population (2020). . . สืบค้นเมื่อ 8 กรกฎาคม 2021.
3. Birtle, Andrew J. (April 1997). "The U.S. Army's Pacification of Marinduque, Philippine Islands, April 1900 – April 1901". The Journal of Military History (at JSTOR). Society for Military History. 61 (2): 255–282. doi:10.2307/2953967. JSTOR 2953967. {{}}: |format= ต้องการ |url= ((help))
   Jessup, Philip Caryl (1938). Elihu Root. Dodd, Mead, & Co./Reprint Services Corp. ISBN .http://www.namria.gov.ph

แหล่งข้อมูลอื่น

แผนที่พิกัดทั้งหมดใน "Marinduque" กำลังใช้ OpenStreetMap

ดาวน์โหลดพิกัดเป็น KML

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดมารินดูเก
• คู่มือการท่องเที่ยว Marinduque จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
• ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ จังหวัดมารินดูเก ที่โอเพินสตรีตแมป