บทความน อ างอ งคร สต ศ กราช คร สต ทศวรรษ คร สต ศตวรรษ ซ งเป นสาระสำค ญของเน อหา จ กรวรรด ข านชากาทาย มองโกเล ย Цагаадайн

บทความนี้อ้างอิง ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

จักรวรรดิข่านชากาทาย (มองโกเลีย: Цагаадайн улс; จีน: 察合台汗國; อังกฤษ: Chagatai Khanate หรือ Chagata, Chugta, Chagta, Djagatai, Jagatai, Chaghtai) เป็นจักรวรรดิ มองโกลแต่ต่อมาเปลี่ยนไปเป็น จักรวรรดิข่านปกครองโดย พระราชโอรสองค์ที่สองของเจงกิส ข่าน และผู้สืบเชื้อสายต่อจากพระองค์ เดิมจักรวรรดิข่านชากาทายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิมองโกลแต่ต่อมาแยกตัวมาเป็นอาณาจักรอิสระ

จักรวรรดิข่านชากาทาย

Цагадайн улс
Tsagadai Khan Uls
察合台汗國

ค.ศ. 1225–ค.ศ. 1687

ธงชาติ

จักรวรรดิข่านชากาทาย (เขียว) ราว ค.ศ. 1300

สถานะ

ส่วนหนึ่งของจักรวรรดิมองโกลและเป็นจักรวรรดิอิสระต่อมา

เมืองหลวง

,

ภาษาทั่วไป

มองโกล,

ศาสนา

, พุทธศาสนา ต่อมา อิสลาม

การปกครอง

ราชาธิปไตยกึ่งโดยเลือกตั้ง, ต่อมาเป็นราชาธิปไตยโดยสืบราชสันตติวงศ์

• ค.ศ. 1225–1242

• ค.ศ. 1388-1402

• ค.ศ. 1681-1687

สภานิติบัญญัติ

• สภาสูง

-

• สภาล่าง

-

ยุคประวัติศาสตร์

ยุคกลางตอนปลาย

• ได้รับบางส่วนของจักรวรรดิมองโกล

ค.ศ. 1225

• จักรวรรดิแทบเป็นอิสระหลังจากการเสียชีวิตของ

ค.ศ. 1260

• ทำสัญญาสงบศึกกับเตมูร์ ข่านแห่งราชวงศ์หยวน และจักรวรรดิข่านอื่น ๆ ของจักรวรรดิมองโกลและยอมรับอำนาจการเป็นเกรตข่าน

ค.ศ. 1304

• ยึดทรานส์อ็อกเซียนาโดยตีมูร์

ค.ศ. 1370

• ดินแดนที่เหลือตกไปเป็นของ และ ด้วยความช่วยเหลือของดซูงการ์

ค.ศ. 1687

ก่อนหน้า

ถัดไป

จักรวรรดิมองโกล

จักรวรรดิข่านซูงการ์

จักรวรรดิตีมูร์

ในจุดที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 13 จักรวรรดิข่านมีอาณาบริเวณตั้งแต่แม่น้ำอามูดาร์ยา (Amu Darya) ทางใต้ของทะเลอารัลไปจนถึงเทือกเขาอัลไตในบริเวณเขตแดนที่ปัจจุบันคือมองโกเลียและจีน

จักรวรรดิข่านรุ่งเรืองในรูปใดรูปหนึ่งมาตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1220 จนกระทั่งถึงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 17 แม้ว่าทางครึ่งตะวันตกของจักรวรรดิจะเสียไปกับตีมูร์ ในคริสต์ทศวรรษ 1360 แต่ครึ่งตะวันออกยังคงอยู่ในมือของข่านชากาทายที่บางครั้งก็เป็นปฏิปักษ์ต่อหรือบางครั้งก็เป็นพันธมิตรกับผู้ครองจักรวรรดิตีมูร์ต่อมา ในที่สุดในคริสต์ศตวรรษที่ 17 จักรวรรดิข่านชากาทายที่ยังคงเหลือก็ตกไปอยู่ภายใต้การปกครองของระบบเทวาธิปไตยของ และผู้สืบเชื้อสาย, (Khojijan) ผู้ครอง (East Turkestan) ภายใต้ดซูงการ์ (Dzungar) และในที่สุดประมุขของแมนจู

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

Xinjiang: China's Muslim Borderland, S. Frederick Starr, pg. 243
See Barnes, Parekh and Hudson, p. 87; Barraclough, p. 127; Historical Maps on File, p. 2.27; and LACMA for differing versions of the boundaries of the khanate.

แหล่งข้อมูลอื่น

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Xinjiang: China's Muslim Borderland, S. Frederick Starr, pg. 243

[2] See Barnes, Parekh and Hudson, p. 87; Barraclough, p. 127; Historical Maps on File, p. 2.27; and LACMA for differing versions of the boundaries of the khanate.