จักรพรรดิเว่ย์เหวิน

จักรพรรดิเว่ย์เหวิน ((西)魏文帝) (507–551) พระนามเดิม หยวน เป่าจู้ (元寶炬) เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ย์ตะวันตก รัฐสาขาที่สืบทอดมาจากราชวงศ์เว่ย์เหนือ ในปี 534 หยวน เป่าจู้ เจ้าชายหนานหยางตามเสด็จพระภาดาของพระองค์จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวอู่ในการหลบหนีจากเมืองหลวงลั่วหยางไปยังฉางอัน หลังจากผลกระทบระหว่างจักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวอู่และนายพลผู้ยิ่งใหญ่ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ของจักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวอู่กับนายพลที่ทรงพึ่งพา ไม่นานก็แย่ลงเช่นกัน และราวๆ ปีใหม่ค.ศ. 535 อี้ว์เหวิน ไท่วางยาพิษจักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวอู่สวรรคต ทำให้หยวน เป่าจู้ได้เป็นจักรพรรดิ (ในฐานะจักรพรรดิเว่ย์เหวิน) ดังที่เกา ฮวน ได้ทำในช่วงปลายปี 534 ทำให้หยวน ซันเจียนบุตรชายของหยวน ต้าน (元亶) ลูกพี่ลูกน้องของจักรพรรดิเว่ย์เหวิน เป็นเจ้าชายแห่งชิงเหอเป็นจักรพรรดิ (ในฐานะจักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวจิง) และก่อตั้งราชวงศ์เว่ย์ตะวันออก จักรพรรดิเว่ย์เหวินเป็นที่รู้จักในฐานะจักรพรรดิองค์แรกของราชวงศ์เว่ย์ตะวันออก ในการแบ่งปันอำนาจ ความสัมพันธ์ของจักรพรรดิเว่ย์เหวินกับตระกูลอวี้เหวินเป็นไปในทางที่ดี แต่พระองค์ก็ไม่สามารถใช้พระราชอำนาจได้มากนัก

จักรพรรดิเว่ย์เหวิน (西)魏文帝
จักรพรรดิแห่งเว่ย์ตะวันตก
ครองราชย์	535–551
ก่อนหน้า	จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวอู่
ถัดไป
ประสูติ	507
สวรรคต	551
พระนามเต็ม สกุล: หยวน (元, yuán) พระนาม: เป่าจู้ (寶炬, bǎo jù) พระมรณนาม เหวิน (文, wén),literary meaning: "civil
พระราชบิดา	หยวน อวี่
พระราชมารดา	หยาง เอาเฝย์

อ้างอิง

• , vol. 5 .
• , vols. 156, 157, 158, 159, 160, 161, 162, 163, 164.
• , vol. 22 .