Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
บทความนี้ไม่มีจาก |
สมเด็จพระจักรพรรดิสุยหยาง (จีน: 隋煬帝; พินอิน: Suí Yáng Dì; ค.ศ. 569 – 11 เมษายน ค.ศ. 618) ชื่อตัวว่า หยาง กวั่ง (楊廣) ชื่อเดิมว่า หยาง ยิง (英) และชื่อรองว่า อาหมัว (阿摩) เป็นจักรพรรดิพระองค์ที่ 2 แห่งราชวงศ์สุย (隋朝) ของจีนโบราณ และเป็นโอรสพระองค์ที่ 2 ของจักรพรรดิสุยเหวิน (隋文帝)
| จักรพรรดิสุยหยาง | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| จักรพรรดิแห่งราชวงศ์สุยของจีน | |||||||||||||
| ครองราชย์ | 21 สิงหาคม ค.ศ. 604 – 11 เมษายน ค.ศ. 618 | ||||||||||||
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิสุยเหวิน (隋文帝) | ||||||||||||
| ถัดไป | (楊侑) | ||||||||||||
| ประสูติ | ค.ศ. 569 | ||||||||||||
| สวรรคต | 11 เมษายน ค.ศ. 618 (49 ชันษา) (丹陽), จักรวรรดิสุย | ||||||||||||
| ฝังพระศพ | (江都) | ||||||||||||
| |||||||||||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์สุย | ||||||||||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดิสุยเหวิน (隋文帝) | ||||||||||||
| พระราชมารดา | (獨孤伽羅) | ||||||||||||
หยาง กวั่ง เดิมชื่อ หยาง ยิง แต่หยาง เจียน (楊堅) ผู้เป็นบิดา ซึ่งต่อมาคือจักรพรรดิสุยเหวิน ให้เปลี่ยนชื่อเป็น หยาง กวั่ง ตามคำพยากรณ์ที่ได้รับ เมื่อหยาง เจียน ตั้งราชวงศ์สุยใน ค.ศ. 581 และขึ้นเป็นจักรพรรดิสุยเหวินแล้ว ก็ตั้งหยาง กวั่ง เป็นเจ้า ฐานันดรศักดิ์ว่า จิ้นหวัง (晋王) ครั้น ค.ศ. 588 จักรพรรดิสุยเหวินให้หยาง กวั่ง นำทหารห้ากองไปตีราชวงศ์เฉิน (陳朝) ทางใต้เป็นผลสำเร็จ ทำให้หยาง กวั่ง เป็นที่ชื่นชมไปทั่ว ภายหลัง หยาง กวั่ง ทำเล่ห์กลใส่ (楊勇) ผู้เป็นพี่ชาย จนตนเองได้เป็นรัชทายาทใน ค.ศ. 600 ครั้นจักรพรรดิสุยเหวินสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 604 เกิดร่ำลือกันว่า การสิ้นพระชนม์เป็นฝีมือของหยาง กวั่ง แต่ไร้หลักฐานยืนยัน กระนั้น หยาง กวั่ง ในฐานะรัชทายาท ก็ได้สืบราชสมบัติต่อจากจักรพรรดิสุยเหวินผู้เป็นบิดา
หยาง กวั่ง ครองราชย์ช่วง ค.ศ. 604–618 ระหว่างนั้น เขาจัดทำโครงการใหญ่หลายอย่าง ที่ลือชื่อที่สุดเห็นจะเป็นการขุดเจาะคลองสัญจรหลวง (大运河) รวมถึงการบูรณะกำแพงยาว (長城) ที่ทำให้แรงงานล้มตายราว 6 ล้านคน นอกจากนี้ เขายังจัดทัพไปโจมตีบ้านอื่นเมืองอื่นอย่างต่อเนื่อง หนึ่งในนั้น คือ การโจมตีอาณาจักรจามปาซึ่งปัจจุบันอยู่ในเวียดนามตอนกลางและตอนใต้ ทำให้ทแกล้วทหารราชวงศ์สุยหลายพันนายล้มตายลงเพราะมาลาเรีย อนึ่ง เขายังส่งทัพไปตีอาณาจักรโคกูรยอในเกาหลี ซึ่งพ่ายแพ้ยับเยิน ทั้งทำให้ท้องพระคลังแห้งเหือด เดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า ชาวประชาลุกขึ้นต่อต้านราชวงศ์ ที่สุดแล้ว ขุนพล (宇文化及) ยึดอำนาจสำเร็จ แล้วจับหยาง กวั่ง รัดคอตายในนคร (江都) ซึ่งปัจจุบันอยู่ใน (扬州) มณฑลเจียงซู (江苏)
แม้หยาง กวั่ง จะสร้างผลงานไว้มากมาย แต่นักประวัติศาสตร์แต่เดิมมามักถือว่า เขาเป็นหนึ่งในทรราชที่เลวร้ายที่สุดในหน้าประวัติศาสตร์ และเป็นเหตุผลที่ราชวงศ์สุยครองอำนาจได้ไม่นาน โดยมองว่า การปราชัยในศึกที่เกาหลี การบังคับเกณฑ์คนไปเป็นทหาร การขึ้นภาษีเพื่อนำเงินมาใช้ในสงคราม และความวุ่นวายในบ้านเมืองอันเป็นผลมาจากภาษีที่สูงลิ่วนั้น ทำให้สุดท้ายแล้วราชวงศ์อยู่ไม่ได้
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
bthkhwamniimmikarxangxingcakaehlngthimaidkrunachwyprbprungbthkhwamni odyephimkarxangxingaehlngthimathinaechuxthux enuxkhwamthiimmiaehlngthimaxacthukkhdkhanhruxlbxxk eriynruwacanasaraemaebbnixxkidxyangiraelaemuxir smedcphrackrphrrdisuyhyang cin 隋煬帝 phinxin Sui Yang Di kh s 569 11 emsayn kh s 618 chuxtwwa hyang kwng 楊廣 chuxedimwa hyang ying 英 aelachuxrxngwa xahmw 阿摩 epnckrphrrdiphraxngkhthi 2 aehngrachwngssuy 隋朝 khxngcinobran aelaepnoxrsphraxngkhthi 2 khxngckrphrrdisuyehwin 隋文帝 ckrphrrdisuyhyangckrphrrdiaehngrachwngssuykhxngcinkhrxngrachy21 singhakhm kh s 604 11 emsayn kh s 618kxnhnackrphrrdisuyehwin 隋文帝 thdip 楊侑 prasutikh s 569swrrkht11 emsayn kh s 618 49 chnsa 丹陽 ckrwrrdisuyfngphrasph 江都 phranametmhyang kwng 楊廣 phramrnnamtamexksarrachwngsthng hyang 煬 tam 楊侗 hming 明 tam 竇建德 hmin 閔 wdpracarchkalchuxcu 世祖 rachwngsrachwngssuyphrarachbidackrphrrdisuyehwin 隋文帝 phrarachmarda 獨孤伽羅 hyang kwng edimchux hyang ying aethyang eciyn 楊堅 phuepnbida sungtxmakhuxckrphrrdisuyehwin ihepliynchuxepn hyang kwng tamkhaphyakrnthiidrb emuxhyang eciyn tngrachwngssuyin kh s 581 aelakhunepnckrphrrdisuyehwinaelw ktnghyang kwng epneca thanndrskdiwa cinhwng 晋王 khrn kh s 588 ckrphrrdisuyehwinihhyang kwng nathharhakxngiptirachwngsechin 陳朝 thangitepnphlsaerc thaihhyang kwng epnthichunchmipthw phayhlng hyang kwng thaelhklis 楊勇 phuepnphichay cntnexngidepnrchthayathin kh s 600 khrnckrphrrdisuyehwinsinphrachnmin kh s 604 ekidraluxknwa karsinphrachnmepnfimuxkhxnghyang kwng aetirhlkthanyunyn krann hyang kwng inthanarchthayath kidsubrachsmbtitxcakckrphrrdisuyehwinphuepnbida hyang kwng khrxngrachychwng kh s 604 618 rahwangnn ekhacdthaokhrngkarihyhlayxyang thiluxchuxthisudehncaepnkarkhudecaakhlxngsycrhlwng 大运河 rwmthungkarburnakaaephngyaw 長城 thithaihaerngnganlmtayraw 6 lankhn nxkcakni ekhayngcdthphipocmtibanxunemuxngxunxyangtxenuxng hnunginnn khux karocmtixanackrcampasungpccubnxyuinewiydnamtxnklangaelatxnit thaihthaeklwthharrachwngssuyhlayphnnaylmtaylngephraamalaeriy xnung ekhayngsngthphiptixanackrokhkuryxinekahli sungphayaephybeyin thngthaihthxngphrakhlngaehngehuxd eduxdrxnthukhyxmhya chawprachalukkhuntxtanrachwngs thisudaelw khunphl 宇文化及 yudxanacsaerc aelwcbhyang kwng rdkhxtayinnkhr 江都 sungpccubnxyuin 扬州 mnthleciyngsu 江苏 aemhyang kwng casrangphlnganiwmakmay aetnkprawtisastraetedimmamkthuxwa ekhaepnhnunginthrrachthielwraythisudinhnaprawtisastr aelaepnehtuphlthirachwngssuykhrxngxanacidimnan odymxngwa karprachyinsukthiekahli karbngkhbeknthkhnipepnthhar karkhunphasiephuxnaenginmaichinsngkhram aelakhwamwunwayinbanemuxngxnepnphlmacakphasithisungliwnn thaihsudthayaelwrachwngsxyuimid