จ กรพรรด ซาก รามาจ ญ ป น 桜町天皇 โรมาจ Sakuramachi tennō จ กรพรรด องค ท 115 แห งญ ป น ตามลำด บการส บราชส นตต วงศ แบบด งเด ม

จักรพรรดิซากูรามาจิ (ญี่ปุ่น: 桜町天皇; โรมาจิ: Sakuramachi-tennō) จักรพรรดิองค์ที่ 115 แห่งญี่ปุ่น ตามลำดับการสืบราชสันตติวงศ์แบบดั้งเดิม พระองค์ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิในปี 1735 ครองราชย์จนถึงปี 1747 จึงสละราชบัลลังก์ เช่นเดียวกับจักรพรรดิองค์ก่อน ๆ ในยุคเอโดะ โชกุนตระกูลโทกูงาวะเป็นผู้ปกครองญี่ปุ่น

จักรพรรดิซากูรามาจิ

จักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 115
13 เมษายน ค.ศ. 1735 – 9 มิถุนายน ค.ศ. 1747
ราชาภิเษก	16 ธันวาคม ค.ศ. 1735 พระราชวังหลวงเคียวโตะ
ไดโจไซ	29 ธันวาคม ค.ศ. 1738
โชกุน	โทกูงาวะ โยชิมูเนะ โทกูงาวะ อิเอชิเงะ
ยุค	ยุคเอโดะ
รัชกาลก่อนหน้า	นากามิกาโดะ
รัชกาลถัดไป	โมโมโซโนะ

พระนามเต็ม	สมเด็จพระจักรพรรดิซากูรามาจิ
พระราชสมภพ	8 กุมภาพันธ์ [ตามปฎิทินเก่า: 1 กุมภาพันธ์] 1720
พระบรมนามาภิไธย	อากิฮิโตะ (昭仁)
สวรรคต	28 กุมภาพันธ์ [ตามปฎิทินเก่า: 23 กุมภาพันธ์] 1750
สุสานหลวง	สึกิ โนะ วะ โนะ มิซาซางิ (เคียวโตะ)
พิธีฉลองการเจริญวัย	17 มีนาคม 1733
พระราชบิดา	จักรพรรดินากามิกาโดะ
พระสนม	นิโจ อิเอะโกะ

บทบาทของจักรพรรดิคือผู้นำทางศาสนาที่มีพระราชอำนาจจำกัด เมื่อจักรพรรดิซากูรามาจิได้รับอนุญาตจากโชกุนให้ฟื้นฟูพิธีกรรมบางอย่าง สถานการณ์ก็เปลี่ยนแปลงไป พิธีกรรมต่าง ๆ เช่น ซึ่งเคยถูกห้ามมายาวนานกว่า 250 ปี กลับมาได้รับอนุญาตให้จัดขึ้นอีกครั้ง จักรพรรดิซากูรามาจิมีจักรพรรดินี 1 พระองค์ พระสนม 1 พระองค์ พระองค์มีพระโอรสธิดารวม 4 พระองค์ พระโอรสองค์โตของพระองค์คือ เจ้าชายโทฮิโตะ (ต่อมาคือจักรพรรดิโมโมโซโนะ) และพระธิดาองค์ที่ 2 คือ เจ้าหญิงโทชิโกะ (ต่อมาคือจักรพรรดินีโกะ-ซากูรามาจิ) จักรพรรดิซากูรามาจิสวรรคตเมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม 1750 ซึ่งเป็นเวลาเกือบ 3 ปีหลังจากพระองค์สละราชบัลลังก์

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิซากูรามาจิ

ช่วงต้นพระชนม์

ก่อนที่จักรพรรดิซากูรามาจิจะขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ พระองค์มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายเทรูฮิโตะ (昭仁) เจ้าชายเทรูฮิโตะประสูติเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 1720 เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ของจักรพรรดินากามิกาโดะ เหตุการณ์ในช่วงต้นพระชนม์ของเจ้าชายเทรูฮิโตะคือเอโดะกลายเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในโลกในปี 1721 ด้วยจำนวนประชากรถึง 1.1 ล้านคน ในวันที่ 17 กรกฎาคม 1728 เจ้าชายเทรูฮิโตะได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาท และได้รับพระอิสริยยศก่อนขึ้นครองราชย์ว่า วากะโนะมิยะ (若宮) เหตุการณ์สำคัญเพียงเหตุการณ์เดียวหลังจากนั้นคือภัยพิบัติในปี 1732–33 ที่เรียกว่า เหตุการณ์นี้เกิดจากฝูงตั๊กแตนที่เข้าทำลายพืชผลทางการเกษตรในชุมชนเกษตรกรรมรอบทะเลสาบ

ครองราชย์

เจ้าชายเทรูฮิโตะขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิซากูรามาจิ เมื่อวันที่ 13 เมษายน 1735 เมื่อจักรพรรดินากามิกาโดะ พระราชบิดา สละราชบัลลังก์ให้ โดยเปลี่ยนชื่อศักราชจากเป็น เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองเหตุการณ์นี้

อ้างอิง

Imperial Household Agency (Kunaichō): 桜町天皇 (115)
Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 119.
Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 417–418.
Klaproth, Julius von (1834). Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon (ภาษาฝรั่งเศส). Oriental Translation Fund.
Foreign Press Center. (1997). Japan: Eyes on the Country, Views of the 47 Prefectures, p. 127.
Meyer, Eva-Maria. (1999). Japans Kaiserhof in der Edo-Zeit, pp. 47–48.
Hall, John. (1988). The Cambridge History of Japan, p. 456.

[kunaicho-1] Imperial Household Agency (Kunaichō): 桜町天皇 (115)

[ponsonby119-2] Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 119.

[3] Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 417–418.

[4] Klaproth, Julius von (1834). Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon (ภาษาฝรั่งเศส). Oriental Translation Fund.

[5] Foreign Press Center. (1997). Japan: Eyes on the Country, Views of the 47 Prefectures, p. 127.

[6] Meyer, Eva-Maria. (1999). Japans Kaiserhof in der Edo-Zeit, pp. 47–48.

[7] Hall, John. (1988). The Cambridge History of Japan, p. 456.