จะงอยปาก เป นโครงสร างทางกายว ภาคภายนอกของส ตว ป ก ใช สำหร บการต อส หาอาหาร ร บประทาน ป อนอาหาร การเก ยวพาราส รวมถ งเป น

จะงอยปาก เป็นโครงสร้างทางกายวิภาคภายนอกของสัตว์ปีก ใช้สำหรับการต่อสู้, หาอาหาร, รับประทาน, ป้อนอาหาร, การเกี้ยวพาราสี รวมถึงเป็นอวัยวะในการหยิบวัตถุ

ภาพเปรียบเทียบจะงอยปากของนกแต่ละสายพันธุ์ (ไม่แสดงมาตราส่วนจริง)

แม้ว่าจะงอยปากจะมีความแตกต่างกันในหลายมิติ ทั้งขนาด, รูปร่าง, สี แต่โดยรวมแล้วมันมีโครงสร้างพื้นฐานที่คล้ายกัน โครงสร้างกระดูกสองชิ้นซึ่งได้แก่ขากรรไกรบน (maxilla) และขากรรไกรล่าง (mandible) จะปกคลุมไปด้วยชั้นเยื่อเคราตินบางๆของผิวหนังชั้นนอก ที่เรียกว่า rhamphotheca ในสัตว์ปีกหลายสปีชีส์ จะงอยปากบนจะมีรูอยู่สองรูที่ทำหน้าที่เป็นโพรงจมูกไปสู่ระบบหายใจ

สีของจะงอยปากจะขึ้นอยู่กับความเข็มข้นของเม็ดสีเมลานิน และ แคโรทีนอยด์ ในชั้นผิวหนังที่รวมไปถึง rhamphotheca ในที่นี้ อียูเมลานิน มีคุณสมบัติของเฉดสีเทาและดำ ในขณะที่แคโรทีนอยด์นับสิบๆชนิด มีคุณสมบัติของสีแดง, ส้ม และ เหลือง

อ้างอิง

Coues (1890), p. 147.
Ralph, Charles L. (May 1969). "The Control of Color in Birds". American Zoologist. 9 (2): 521–530. JSTOR 3881820.
Hill (2010), p. 62.
Hill (2010), p. 64.

บทความชีววิทยานี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[Coues-1] Coues (1890), p. 147.

[2] Ralph, Charles L. (May 1969). "The Control of Color in Birds". American Zoologist. 9 (2): 521–530. JSTOR 3881820.

[Hill62-3] Hill (2010), p. 62.

[4] Hill (2010), p. 64.