บทความช วประว ต น เข ยนเหม อนประว ต สม ครงานกร ณาช วยปร บปร งโดยการปร บแก ให ม ล กษณะเป นกลางและเป นสาราน กรมมากข น จอห

จอห์น รัสเซลล์ เอิร์ลรัสเซลล์ที่ 1 (อังกฤษ: John Russell, First Earl Russell) เป็นนายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักรถึงสองสมัย ในปี พ.ศ. 2389-95 และ พ.ศ. 2408-9 มีชื่อเสียงจากผลงานด้านการปรับปรุงระบบการเลือกตั้งในอังกฤษ และเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งพรรคเสรีนิยมในอังกฤษในปี 2401

เดอะไรต์ออนะระเบิล เอิร์ลรัสเซลล์


นายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร
ดำรงตำแหน่ง 29 ตุลาคม 1865 – 28 มิถุนายน 1866
กษัตริย์	สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร
ก่อนหน้า	ไวเคานต์พาลเมอร์สตัน
ถัดไป	เอิร์ลแห่งดาร์บีย์
ดำรงตำแหน่ง 30 มิถุนายน 1846 – 23 กุมภาพันธ์ 1852
กษัตริย์	สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย
ก่อนหน้า	รอเบิร์ต พีล
ถัดไป	เอิร์ลแห่งดาร์บีย์

ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	18 สิงหาคม ค.ศ. 1792(1792-08-18) มิดเดิลเซ็กส์ อังกฤษ
เสียชีวิต	28 พฤษภาคม ค.ศ. 1878(1878-05-28) (85 ปี) อังกฤษ
ศาสนา	คริสตจักรแห่งอังกฤษ
พรรคการเมือง	พรรควิก (จนถึง 1868)
ลายมือชื่อ

ก่อนดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี

เกิด: วันที่ 18 สิงหาคม 2335 ที่ย่านเมย์แฟร์ กรุงลอนดอน
การศึกษา: โรงเรียนเวสต์มินสเตอร์ และมหาวิทยาลัยเอดินบะระ
เข้าสู่รัฐสภา: 18 สิงหาคม 2356 กล่าวสุนทรพจน์ครั้งแรกเกี่ยวกับเรื่องพันธมิตรระหว่างนอร์เวย์กับสวีเดน
เป็นหนึ่งในผู้ร่างพระราชบัญญัติแก้ไขระบบการเลือกตั้ง (Great Reform Act, 1832)
ดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ในสมัยรัฐบาลของวิลเลียม แลมบ์ ไวเคานต์เมลเบิร์นที่ 2
เป็นหัวหน้ากลุ่มฝ่ายค้านในรัฐบาลที่สองของรอเบิร์ต พีล สนับสนุนร่างยกเลิกกฎหมายอากรข้าวโพด

นายกรัฐมนตรีสมัยที่หนึ่ง

ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีหลังจากที่พีลลาออกในปี 2389
ผ่านพระราชบัญญัติการศึกษาในปี 2390 (Education Act, 1847) เพื่อเพิ่มรายได้ให้กับครู และเพิ่มเงินบำรุงให้กับโรงเรียนที่ไม่ได้อยู่ในสังกัดคริสตจักรแห่งอังกฤษ
ปลดเฮนรี จอห์น เทมเพิล ไวเคานต์พาลเมอร์สตันที่ 3 ออกจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงหลังจากรับรองรัฐบาลปฏิวัติของฝรั่งเศสภายใต้จักรพรรดินโปเลียนที่ 3 ในปี 2394
พาลเมอร์สตันนำกลุ่มส.ส.กดดันให้รัสเซลลาออกเป็นการล้างแค้นในปี 2395

ระหว่างปี 2395 ถึง 2408

สนับสนุนกลุ่มพีไลท์ตั้งรัฐบาลในปี 2395 โดยมีจอร์จ แฮมิลตัน-กอร์ดอน เอิร์ลที่ 4 แห่งแอเบอร์ดีน เป็นนายกรัฐมนตรี
ไม่ยอมเข้าร่วมรัฐบาลภายใต้การนำของพาลเมอร์สตันในปี 2398 เนื่องจากยังฝังใจจากเหตุการณ์สามปีก่อนหน้า
เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งพรรคเสรีนิยมในปี 2401
สามารถไกล่เกลี่ยความเข้าใจกับพาลเมอร์สตันได้สำเร็จ กลับมาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
สนับสนุนการรวมชาติอิตาลี จนสำเร็จในปี 2404
ได้รับอิสริยยศเป็นท่าน เอิร์ลแห่งคิงสตันรัสเซล ในปี 2404

นายกรัฐมนตรีสมัยที่สอง

รับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีต่อจากพาลเมอร์สตันผู้ถึงแก่อสัญกรรมในตำแหน่งในปี 2408 รัสเซลในขณะนั้นมีอายุ 73 ปี
พยายามที่จะผ่านร่างพระราชบัญญัติแก้ไขระบบเลือกตั้งฉบับที่สอง แต่ไม่สำเร็จ รัสเซลลาออกในปี 2409
รัสเซลวางมือจากวงการการเมืองตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
รัสเซลถึงแก่อสัญกรรมในปี 2421 ที่สวนริชมอนด์ มณฑลเซอเรย์ ในขณะมีอายุ 85 ปี

อ้างอิง

http://pm.gov.uk/output/Page148.asp 2008-05-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล