ค่ายกักกัน

ค่ายกักกัน (อังกฤษ: Concentration Camp) คือสถานที่ที่รัฐใช้คุมขังนักโทษหรือกักกันบุคคลเฉพาะกลุ่มด้วยเหตุผลทางการเมือง นักโทษทางการเมือง ชนกลุ่มน้อย บุคคลที่เป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐบาลหรือพลเมืองเชื้อชาติใดเชื้อชาติหนึ่ง นักโทษเหล่านี้จะถูกจับโดยไม่มีการสอบสวนตามกระบวนยุติธรรม และไม่มีกำหนดเวลาปล่อยตัว ทั้งยังถูกจำกัดสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษยชนด้วย ในแง่ประวัติศาสตร์ ค่ายกักกันที่เป็นที่รู้จักกันดีคือ ค่ายกักกันของพรรคนาซีในเยอรมันและค่ายกักกันแรงงานในสหภาพโซเวียต

ค่ายกักกันมีขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อเกิดในแอฟริกาใต้ โดยทั่วไปค่ายกักกันจะประกอบด้วยโรงทหารกระท่อมหรือกระโจมที่พักและบริเวณรอบ ๆ ค่ายจะมีป้อมยามและลวดหนามล้อมรอบ ผู้คุมค่ายและยามรักษาการณ์มีอำนาจเหนือชีวิตนักโทษและจะปกครองอย่างเข้มงวด

ค่ายกักกันที่สำคัญ ๆ ได้แก่

• ค่ายกักกันที่ดาเคา (Dachau)
• ค่ายกักกันเอาชวิทซ์ (Auschwitz)
• ค่ายกักกันเคล์มนอ (Chełmno)
• ค่ายมรณะเบวเชตซ์ (Bełżec)
• ค่ายกักกันที่ไมดาเนก (Majdanek)
• ค่ายมรณะโซบีบอร์ (Sobibor)
• ค่ายกักกันเทรบลิงคา (Treblinka)
• ค่ายกักกันบูเคนวัลด์ (Buchenwald)
• ค่ายกักกันบอกดานอฟกา (Bogdanovka)
• ค่ายกักกันดามานอฟกา (Damanovka)
• ค่ายกักกันอัคเนเซตคา (Aknecetka)

อ้างอิง

• สมใจ ไพโรจน์ธีระรัชต์. สารานุกรมประวัติศาสตร์ยุโรปฉบับราชบัณฑิตยสถาน เล่ม C-D.

ดูเพิ่ม

• การกักกัน
• เรือนจำ